𝑻𝑯𝑬 𝑹𝑬𝑨𝑳 𝑯𝑬𝑹𝑶 ≫ 𝒕. 𝒔𝒉𝒐𝒕𝒐

6

🎵 Sam Tsui - Cameo
•

(Y/N)'yi aramak için annemin yanından ayrılıp kafeteryaya gittim. Muhtemelen orada kahve içiyordur. Aşağı indiğimde sakin adımlarla yürüyüp etrafa göz gezdirmeye başladım.

"Karımı kurtarmış olmanız harika, sizi içtenlikle tebrik ediyorum." Olduğum yerde kalakaldım. O burada olamazdı. Onun için gelmezdi.

"Teşekkür ederim, hastanemiz bu başarıyla gurur duyuyor." Airi'nin kulak tırmalayan sesini duyduğumda yüzümü buruşturdum. O ikisi ne konuşuyordu?

"Karım için çok endişeleniyordum. İyi olduğunu duyunca sevindim." O konuştukça sinirden titremeye başlamıştı. O şerefsiz annemi haketmiyordu. Onun saf kalbini ve sevgisini haketmiyordu.

"Kes sesini." Airi ve Endeavor şaşkınlıkla bana baktı. Babam sahte bir gülümsemeyle bana döndü.

"Shoto, seni görmek çok güzel." O bana gelip sarılmaya yeltenince tiksintiyle ondan uzaklaştım.

"Benden uzak dur." Endeavor gözlerini devirdi.

"Hiç değişmemişsin."

"Annemden de uzak dur." Babam soğuk bakışlarına üzerime sabitledi.

"Aramızdaki konu seni ilgilendirmiyor. Bende en azından senin kadar onu seviyorum." Nefretle ona baktım. "Buraya hem onu görmeye hemde onu kurtaran doktorla konuşmaya geldim."

Bir anlığına onun ne dediğini anlayamamıştım. Airi'nin annemi kurtardığını mı sanıyor? Kaşlarımı çattım.

"Onu kurtaran doktor Airi değil." Babamda kaşlarını çatmıştı.

"Hastanedeki herkes onu kurtaranın Bayan Airi olduğunu söyledi." Babam ona bakıp hafifçe gülümsedi.

"Hayır, annemi kurtaran doktor (Y/N)." Ters ters Airi'ye baktım. "(Y/N) nerede, Airi?"

Airi başını yana yatırdı ve umursamaz bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Benimle konuşurken biraz daha saygılı olmalısın. Burası benim hastanem sayılır. Hastalarım bana saygı göstermeli." Babam onu birkaç şey mırıldanarak destekledi.
"(Y/N) izinli." Airi sinsice gülümsedi. "Onu birkaç gün dinlenmesi için ikna ettim. Cindy'nin ameliyatına kadar hastanede olmayacak." Kaşlarımı istemsizce çattım.

"Pekala Doktor Airi." İçimdeki öfkeyi bastırmaya çalışıyordum. "(Y/N)'yi nerede bulabilirim?"

"(Y/N) kim?" Babamın sorusunu duymazdan gelerek gözlerimi Airi'nin üzerine diktim. Güzel bir kızdı fakat cırtlak sesi bütün o güzelliği mahvediyordu.

"Hastanemizde çalışan sıradan bir doktor." Airi yapmacık bir şekilde babama bakıp gülümsedi. Sanırım öfkeme hakim olamayacaktım.

"Sıradan mı? Sen daha şırıngayı düzgün tutamazken o doktor yüzlerce kişiyi kurtardı. Ona saygı göster. Annemi o kurtardı." Airi gözlerini devirdi.

"Anneni kurtaran (Y/N) değil." Histerik bir şekilde gülüp kafamı kaldırarak tavana baktım.

"Bu hastanedeki insanlar aptal mı? Sekreterinden tut başhekimine kadar hepsi aptal. (Y/N) size nasıl katlanmış?" Nefes alışverişimi kontrol altına alıp geriye doğru birkaç adım attım. "Benimle dalga mı geçiyorsun? (Y/N) bundan daha iyisine layık. İstifa etmesini söyleyeceğim." Hiddetle onlardan uzaklaşırken babamın Airi'ye sorduğu soruyu duydum.