ALONG THE CROSSROAD: BROKEN HEARTS COLLIDE

4

NAPATINGIN si Alex sa nakaawang na pinto nang sumilip doon si Liam. Tatlong araw na ang lumilipas mula nang maging malapit sila sa isa't isa. She smiled at him saka ibinababa ang hawak niyang libro. Saka naman nito niluwagan ang pagkakabukas nang pinto. Sa ilang araw na lumipas. Lalo niya napagtatantong sadyang guwapo ito. Malibang pang maalalahanin ito. And he was the most caring guy she did ever meet. Not even her ex can compete him. They were friends at comportable sila sa isa't isa. Hindi niya mapigilang pasadahan nang tingin ang bihis nito. Nakaputing t-shirt, fades jeans at walang sapin sa paa. Yet he look so attractive on it.

"So did I pass your standard? " Pabirong tanong nito, then gave her a side way look. How can he looks so---

"Sira, bakit ka nga pala nang-aabala." Aniya saka pilit ibinaling sa malayo ang tingin. Hindi kasi niya gusto ang kabog nang dibdib niya sa tuwing nagtatama ang mga mata nila.

"I'm bored," anito sabay upo sa tabi niya. Nagsalubong ang kilay nito nang mapatingin sa binabasa niyang libro. "Jeez, your some kind of a weird woman. Love story huh?" Palatak nito halata ang disgusto sa mata nito.

Nasabi nito minsan na nawalan ito nang gana sa pag-ibig dahil sa pagkabigo nito. Kaya madalas nitong kinokontra ang pababasa niya nang mga romance novel na pinagkakaabalahan niya. Truly he was hurt, hindi lang ang puso nito kundi pati na rin ang ego nito. Nang hindi ito siputin sa araw nang kasal nito.

"Sa kakabasa mo niyan, pinapaasa mo lang ang sarili mo sa mga lalaking hindi naman nang e-exist sa mundo. Sa romance novel, puro perpecto ang mayroon ang lalaki, o babae. But in reality. People gets hurt, woman cries, and men played their games, that's the truth. " Mahabang lintaya nito na ikinangiwi niya.

"Liam, alam mo bang bitter ka na. Ayaw mo sa romance novel, pero panghopeless romantic naman ang mga kantang gusto mo. " Aniya sabay irap dito. "At Liam, hindi dahil nasaktan at nabigo ako minsan, susuko na ako sa paghahanap ang lalaking nakatakda para sa akin no." Segunda pa niya dito. "Hindi lang siya ang para sa akin kaya niya nagawa sa akin iyon. At gusto ko ring paniwalain ang sarili ko sa sinabi mong nagkamali siya nang iwan niya ako." Naroon ang determinasyon sa dibdib niya. Sa tulong nito, tila naging madali para sa kanya na tangapin ang sakit na pinagdaan niya. Iyon nga lang nagpapakakontrabida naman ito sa pag-ibig niya.

Sa kung anong dahailan unti-unti niyang nagawang tangapin nang maluwag sa loob ang lahat, in just a short period of time. Naroon pa ang sakit pero hindi na iyon tulad nang matuklasan niya ang totoo.

"Bahala ka nga. But I suggest don't rush thing, Alex. Hayaan mong kusa siyang dumating sa buhay mo ang let your happiness find you." Naroon ang emosyon sa mata nitong hindi niya kayang bigyan nang pangalan.

"Yes, sir."

"Kumain muna tayo. I'm starving." Anito sa halip na patulan ang pag-iinis niya.

"Hmm, magpadeliver na lang tayo. Tinatamad akong lumabas eh." Tangi niya saka dinayal ang intercom na nasa tabi niya. Siya na ang umorder nang pagkain para hindi na ito makatangi pa.

"Napakatamad mo Alexanda." Naiiling na saad nito.

"Hayaan mo na ako, isa pa mukhang uulan no."

"Ows!" Anitong hindi kumbinsido sa sinabi niya. Hindi niya ito masisi dahil talaga namang tirik ang araw sa labas.

"Alam mo, matagal tagal na rin tayong magkakakilala pero kahit minsan hindi ka pa nagkuwento sa akin tungkol sa pamilya mo." Pag-iiba niya nang usapan. She did told her about herself. Pati na ang sama nang loob niya sa ama. Dahil sa pag-aasawa nitong muli. She did told him kung saan siya nag-aral at saan siya nagtatrabaho.