Meet You Under The Rain (Discontinue)

Chapter 6

Grace P.O.V

Nakagising ako dahil sa ingay ng dalawang taong nag-aaway sa harap ko.

"Sungit!"

Teka, boses ni Charlotte yun ah.
Dumilat ang mga mata ko at si Charlotte nga at si Nathan ang nakita kong nag-aaway.

"Pasalamat ka at tinawagan kita",sabi ni Nathan

"Pero teka paano mo naman nakilala si Grace?",si Charlotte.

"Nagpapakilala siya sa akin sa panaginip ko",sagot ni Nathan at pareho kaming nagulat ni Charlotte. So totoo pala ang panaginip ko na siya si Jonathan Carter.

Nilingon ako ni Charlotte at nagulat naman siya. "Gising kana pala?!",gulat na tanong ni Charlotte at tumango naman ako.

"Sabi sa iyo eh, gigising din yan",sabi ni Nathan.

"Bago ka aalis, magpapasalamat sana ako sayo sa pagligtas mo sa akin",pagpapasalamat ko.

"No problem",sabi niya sabay ngiti. Tumingin ako sa ngiti niya at tumibok nang malakas ang puso ko. "So I hope you're fine now Grace, I gotta go home now", pagpapaalam sana niya kaso pinigilan ko siya, "Wait!".

"Jonathan Carter right?",pagsisiguro ko sa pangalan niya. "Yes, and you are Grace Jones.",sabi niya at saka binuksan ang pinto at lumabas na.

"Teh, siya yung Jonathan?",biglang sulpot ni Charlotte at tumango akong nakangiti. "Grabe! Ang gwapo pala niya sa malapitan!",nakamanghang Sabi ni Charlotte. "I told ya!",sabi ko sa kanya.

Naisip ko bigla sila mommy, baka nag-alala rin ang yaya namin at tinawagan sila.

"Charlotte alam ba ito nila mommy?",nag-alala Kong tanong. "Hindi Grace, tumawag kasi yung yaya niyo at sinabihan kong sa bahay namin ka nalang daw matutulog",Sabi ni Charlotte at nakahinga naman akong maluwag.

Ilang minuto ang nakalipas at pumasok ang doktor sa kwarto ko at sinabing pwede na daw akong maka-alis. Babayad sana ako sa bill ko pero nabayaran na raw sa isang lalaki, siguro si Nathan yun.

Ang sweet naman niya kung ganun.

Hinatid nalang ako ni Charlotte sa bahay at saka nagpaalam sa kanya. Ni ring ko ang bell sa gate at ilang sandali lang, binuksan ito ni yaya.

"Oh akala ko dun ka kay Charlotte matutulog",gulat na sabi ni yaya. "Actually yaya, nasa hospital ako.",sabi ko at nanlaki ang mga mata ni yaya,"Sinung naospital?",nag-alalang tanong ni yaya. "Hehe, ako po",sabi ko sabay ngiti at nanlaki naman Ang mga mata ni yaya. Natawa ako bigla sa reaksyon niya. "Naku! Batang ka! Ano na ang sasabihin ko kay ma'am",nag-alala niyang sabi. "Wag niyo nalang po siyang sabihan, please???",pagpapacute ko kay yaya at bumuntong hininga nalang siya at tsaka tumangong ngumiti nalang. "Yehey! Thank you yaya!",sabi ko sabay yakap kay yaya at pumunta na ako sa loob.

Kinabukasan....

Masaya akong bumangon sa kama at tsaka naligo. Bumaba na ako ng hagdan at tsaka ko narinig ang news sa telebisyon na walang pasok raw dahil may bagyo. "Oh iha halika na at kumain na",sabi ni yaya at tumungo na ako sa kusina at umupo sa hapag-kainan at nagsimula nang kumain. Pagkatapos kong kumain ay iniligpit ko na ang aking kinain at nagsepilyo na.

Bumalik ako sa kwarto ko nang mag vibrate ang cellphone ko. Tiningnan ko naman ang nag text.

Unknown Number:
Hi Grace! Jonathan here. Hoping I'm not disturbing you but I'm planning on taking you out.

Paano niya naman nakuha ang number ko?!

Ako:
Ye-yes na sana ako kaso saan mo naman nakuha ang number kong bwisit ka?!

Unknown Number:
Chineck ko yung phone mo while you're sleeping in a hospital bed then kinacopy ko yung number mo sa phone ko dahil yung phone mo walang password.

Ako:
Without my permission?!

Unknown Number:
Yes. HAHAHA sorry😂

Ako:
OK FINE! Saan mo naman ako gagalahin kung mag ye-yes ako sa offer mo?

Unknown Number:
Anywhere.😀

Ako:
Pero may bagyo, Nathan.

Unknown Number:
Don't worry, ako ang bahala.😉

Ako:
I don't easily trust you.

Unknown Number:
K.

Naawa naman ako kay Nathan, baka may surprise siya sa akin pero bakit ko naman pagkakatiwalaan ang taong nakilala ko lang?

Nalove at first sight ako sa kanya but it doesn't mean pagkakatiwalaan ko na agad siya baka kidnappin lang ako niyan.