Meet You Under The Rain (Discontinue)

Chapter 7

Jonathan P.O.V

Nalungkot ako sa nagiging sagot ni Grace pero naintindihan ko naman siya. Hindi pa lang kami gaano kakilala kaya hindi nalang siya pumayag sa offer ko.

If I were to describe Grace, Maganda naman siya, mukhang matalino, may lahing mayaman, maputi, at matangos ang ilong.

Nasa terrace ako ngayon nakatayo nang mag vibrate ang phone ko. Napangiti ako nang makitang si Grace ang nag text.

Grace:
Sige na nga! Papayag na ako.

Ngumisi ako nang napakalaki nang pumayag na rin siya.

Ako:
Ok Grace. Thank you. Meet me at the Park.

Hindi na ako naghintay pa sa reply-in ni Grace at naligo agad ako at nagsepilyo at nagbihis na. Hindi na ako kumain pa dahil tapos na akong kumain.

Sumakay agad ako sa kotse ko at humaharorot na patungong park.

Pagkarating ko dun, umupo muna ako at hinintay si Grace. While waiting her, I saw my ex out of nowhere in front of me.

"Hi Nathan! Long time no see",nakangiting bati niya sa akin.

"Long time no see too, Blair",walang ganang bati ko sa kanya.

"Pwede maki-upo?",tanong niya.

"Hindi pwede umupo ang mga manloloko diyan.",sarkastiko kong sabi.

"Nathan past is past so never discussed. I change na, can't you see?!",sabi pa niya sabay turo sa sarili.

"Kahit nagbago kana, manloloko ka parin sa paningin ko-----",hindi natapos ang sasabihin ko dahil bigla niya akong hinila papalapit sa kanya at biglang hinalikan sa labi.

Shit!

Nang mapansin kong nasa gilid na namin si Grace ay bigla kong tinulak si Blair.

"Grace I can explain----!!"

"Sana hindi nalang ako pumunta dito dahil ito lang din naman pala ang maaabutan ko",pagpuputol niya sa akin at nakayukong sabi niya.

"Oh! I didn't know na may girlfriend kana pala Nathan?",inosenteng sabi ni Blair.

"Go away now Blair.",sabi ko kay Blair.

"But we're not fi---"

"I said GO AWAY NOW!!!!",pagpuputol ko sa kanya at sinigawan ko siya sa mukha niya.

Tumalikod na siya sa amin at lumapit na sa mga kaibigan niya.

Grace P.O.V

Nadurog ang puso ko sa nakita ko kanina. Gusto ko nang bumalik sa bahay pero parang na frozen ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko naman boyfriend si Nathan pero bakit ganun?! Ang sakit!

Ramdam kong umitim na ang langit at ilang segundo lang, bumuhos na ang ulan.

"Grace umulan na. Tara sumilong muna tayo",sabi ni Nathan at kinuha ang kamay ko at hinila ako at tumakbo kami pareho.

Habang tumakbo, nabanggaan ako ng isang lalaki na nagmamadali sa pagtakbo rin at matutumba sana ako nang masalo ako ni Nathan. Nasa kamay ko ang kaliwa niyang kamay habang ang kamay niyang nasa kanan ay nakahawak sa bewang ko. Naging slow motion na naman ang lahat sa paligid ko nang magtitigan kami isa't-isa sa mga mata.

🎶When you get caught in the rain with nowhere to run.
When you're distraught and in pain without anyone.
When you keep crying out to be safe but nobody comes.
And you feel so far away that you just can't find your way home.
You can get there alone, it's okay, what you say....

I can make it through the rain
I can stand up once again on my own
And I know that I'm strong enough to mend
And every time I feel afraid I hold tighter to my faith
And I live one more day and I make it through the rain...🎶🎶