ကျွန်တော်ချစ်သော..ဦး Completed(Zawgyi+Unicode)

Part 2

Zawgyi

"ဒယ္ဒီ..သားဘာသာသြားလဲျဖစ္ပါတယ္.."
လုံ႕လစိတ္ပ်က္စြာေျပာလိုက္သည္။ကံဆိုးခ်င္ေတာ့မနက္ျဖန္သူအိမ္ေျပာင္းေနရေတာ့မွာမလို႔ဆိုၿပီးဦးမင္းေဝကအိမ္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္ေလ...
အဲဒါကအေၾကာင္းမဟုတ္ညစာက်က္ဝိုင္းကိုလုံ႕လသြားရန္လုပ္ေတာ့ဒယ္ဒီကသူနဲ႕အတူသြားရမယ္လို႔ေျပာလာခဲ့တာပင္..
မိဇူးမရွိရင္လဲသူ႕ကိုပါေခၚသြားလို႔ရေပမဲ့မိဇူးကညေနတည္းကျပန္မလာေပ။
"ဪ..မင္းေဝလဲအျပင္သြားမွာ၊အဲဒါတခါတည္းလိုက္သြားလိုက္ေလ၊ဝိုင္းၿပီးတာကဘယ္ေတာ့လဲ..ညဆယ္နာရီလား..မင္းေဝအဲဒီအခ်ိန္မင္းျပန္လာနိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးငါ့သားကိုျပန္ေခၚခဲ့ေပးကြာ.."
ဒယ္ဒီကေျပာေတာ့ဦးမင္းေဝကကိစၥမရွိဘူးဆိုတဲ့ပုံစံနဲ႕လက္ကိုျမႇောက္ျပလိုက္သည္။
"ဒယ္ဒီ..သားတစ္ေယာက္ထဲပဲလြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားခ်င္တယ္.."
"သားရဲ႕ဦးကလဲအျပင္ကိုသြားမွာအတူမို႔ဒယ္ဒီေျပာတာပါ၊ေနာက္ဆိုအတူေနရေတာ့မွာဆိုေတာ့ပိုၿပီးရင္းနီးသြားေအာင္လို႔ပါ..ကဲ..ျငင္းမေနပါနဲ႕ေတာ့သြားလိုက္.."
ဒယ္ဒီကဇြတ္အတင္းႀကီးေျပာေနေတာ့လုံ႕လမေက်မနပ္နဲ႕ျဖစ္သြားေပမဲ့သက္ျပင္းခ်ကာလိုက္ခဲ့ဖို႔ပဲဆုံးျဖတ္လိုက္ရေတာ့တာေပါ့...
လုံ႕လဘာမွမေျပာေတာ့ပဲအိမ္ထဲမွထြက္လာေတာ့ဒယ္ဒီကဦးမင္းေဝရဲ႕ပခုံးကိုပုတ္ကာေျပာေတာ့ဦးမင္းေဝကေနာက္မွလိုက္လာခဲ့သည္။
ကားတံခါးကိုေလာ့ဒ္ခ်ထား၍လုံ႕လဖြင့္မရေတာ့ရပ္ေစာင့္ေနၿပီးသူတတ္ဖို႔အတြက္ဦးမင္းေဝကတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ဒီေတာ့လုံ႕လကားထဲသို႔ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္။
အလကားမနက္ျဖန္ဒယ္ဒီ့ကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းလဲျဖစ္တာကိုမ်က္ႏွာလုပ္ၿပီးလာေခၚေနေသးတယ္...
ဆိုၿပီးလုံ႕လစိတ္ထဲမွမေက်မနပ္ေျပာလိုက္သည္။ဦးမင္းေဝကလဲတဖက္တံခါးကိုဖြင့္ကာဝင္ထိုင္ကာလုံ႕လကိုၾကည့္လို႔ေနသည္။
လုံ႕လကေတာ့သူ႕ကိုၾကည့္ေနတယ္လို႔ခံစားမိ၍တံခါးဘက္ကိုလွည့္ေနလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား..ဘာလုပ္တာလဲ.."
သူ႕ရဲ႕ေနရာမွထလာကာလုံ႕လရဲ႕ေရွ႕မွကပ္၍လုံ႕လကိုဖက္သလိုလုပ္၍လွည့္၍ေမးလိုက္ရာမ်က္ႏွာခ်င္းကနီးကပ္သြားသည္။
ဦးမင္းေဝ...
"ငါ့ဦးကေလအနီးကပ္ၾကည့္ရင္ပိုၿပီးဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္၊မ်က္လုံးခ်င္းမ်ားအၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္ငါ့ကိုယ္ငါ႐ူးသြာၿပီလားလို႔ထင္ရတယ္၊႐ုန္းမထြက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကိုဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္..ေနာက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းေလး..အရမ္းကိုဆြဲေဆာင္မႈရွိတာပဲ..အၾကင္နာသာေပးလိုက္ရင္ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္မလဲ.."
တခ်ိန္တည္းမိဇူးရဲ႕စကားေတြကိုလုံ႕လျပန္ၾကားလာရင္းထိုအခ်ိန္ကေတာ့"ေတာ္ေတာ္႐ြတဲ့မိဇူး.."လို႔လုံ႕လသူမကိုကဲ့ရဲ႕ခဲ့ဖူးသည္။
ဒါေပမဲ့အခုခ်ိန္မွာေတာ့မိဇူးရဲ႕စကားကိုလုံ႕လလက္ခံရေတာ့မလိုျဖစ္ေနၿပီ။ဦးမင္းေဝဆြဲေဆာင္မႈရွိတာကိုလုံ႕လလက္ခံလိုက္ပါၿပီ...
တကယ္လဲသူ႕နဲ႕အၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္႐ုန္းဖို႔ခက္သလို၊အနီးကပ္ၾကည့္ရင္ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနတယ္၊ႏႈတ္ခမ္း..လုံ႕လတကယ္ပင္အသက္မဲ့ေနသလိုျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
ဒယ္ဒီနဲ႕႐ြယ္တူဆိုေပမဲ့သူကလူပ်ိဳဆိုေတာ့အစစအရာရာျပင္ဆင္ေတာ့ဒယ္ဒီ့ထက္ပိုၿပီးႏုပ်ိဳပါသည္။ဒယ္ဒီလဲေခ်ာတဲ့အမ်ိဳးသားထဲမွာပါေပမဲ့သူ႕ေလာက္ေတာ့ဆြဲေဆာင္မႈမရွိဘူးဆိုတာလုံ႕လတစ္ေယာက္ထဲရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္မဟုတ္ပါ၊အေယာက္တစ္ရာကိုေမးလဲလုံ႕လလိုသာအေျဖထြက္လာပါလိမ့္မည္။
ေအးေလဒီလိုေယာက္်ားပီသၿပီးေခ်ာလို႔လဲရည္းစားထည္လဲတြဲနိုင္တာေပါ့ဆိုၿပီးလုံ႕လေတြးလိုက္မိသည္။
သူကလုံ႕လထံထပ္၍ကပ္လာေတာ့လုံ႕လသူ႕ရဲ႕ရင္ဘက္ကိုတြန္းရန္လုပ္ေပမဲ့လုံ႕လရဲ႕ဘယ္ဘက္ျခမ္းကကားခါးပတ္ႀကိဳးကိုယူကာလုံ႕လရဲ႕ညာဘက္မွာခ်ိတ္ေပးလိုက္ေတာ့။ဪ..တကယ္ေတာ့သူ႕ကိုခါးပတ္ပတ္ေပးျခင္းသာျဖစ္တယ္လို႔လုံ႕လသိလိုက္ရပါသည္။
ဒီလိုနဲ႕ဦးမင္းေဝကကားကိုေမာင္းကာထြက္လာခဲ့သည္၊စာက်က္ဝိုင္းနဲ႕ကမိနစ္ႏွစ္ဆယ္ခန့္စက္ဘီးနဲ႕သြားရကာကားနဲ႕ဆိုရင္ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေတာ့စီးရမည္။
ကားေပၚမွာႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ဘယ္သူကမွစၿပီးစကားမဆိုပဲကားသံသာတဝူးဝူးနဲ႕ၾကားရသည္။
"မင္းစာက်က္ဝိုင္းသြားခ်င္တာေရာဟုတ္ရဲ႕လား.."
တိတ္ဆိတ္မႈကိုမင္းေဝကပဲၿဖိဳ႕ဖ်က္လိုက္ကာစကားစ၍ဆိုလိုက္သည္။ဆိုလိုက္တဲ့စကားမွာလဲလုံ႕လကိုခနဲ႕တဲ့စကားျဖစ္ေန၍လုံ႕လသူ႕ကိုမၾကည္တဲ့အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္ကာ...
"စာက်က္ဝိုင္းမဟုတ္လိုဘယ္ကိုသြားရမွာလဲ.."
ဘုဆတ္ဆတ္နဲ႕ျပန္ေျဖေတာ့မင္းေဝကမ်က္ခုံးကိုပင့့္ကာ..
"မေျပာတတ္ဘူးေလ..ငါလိုက္ပို႔တာကိုအတင္းအကန္ျငင္းေနေတာ့မင္းရဲ႕အႀကံအစည္ေတြငါသိသြားမွာစိုးေနလို႔မ်ားလားလို႔.."
"ခင္ဗ်ားလိုေျခရႈပ္တဲ့လူမဟုတ္ဘူး.."
"ငါေျခရႈပ္တယ္လို႔မင္းကိုဘယ္သူကေျပာလဲ..ဪ..မင္းနဲ႕မင္းအေဖကသူငယ္ခ်င္းေပါင္း.ေပါင္းေနတာဆိုတာလင္းေအာင္ပဲေျပာတာမလား.."
"ဒယ္ဒီကမွန္တာပဲေျပာတာ၊မဟုတ္တာမေျပာဘူး.."
"ထားပါေတာ့..တကယ္လို႔မင္းတျခားကိုသြားခ်င္တယ္ဆိုလဲငါ့ကိုေျပာပါ..ဒီညမင္းလြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားမယ္၊မင္းဘယ္ကိုသြားခ်င္လဲ၊ဘယ္သူ႕ဆီလိုက္ပို႔ရမလဲေျပာ..ငါမင္းရဲ႕ဒယ္ဒီကိုျပန္မေျပာဘူး.."
"မလိုပါဘူး..ကြၽန္ေတာ္ဝိုင္းကိုပဲသြားမွာ.."
"ေသခ်ာလို႔လား..ငါ့အထင္အရင္ကမင္းကိုဒီေလာက္ရွိုးအျပည့္နဲ႕တခါမွမျမင္ဖူးေတာ့စာက်က္ဝိုင္းမသြားပဲနိုက္ေအာက္မ်ားထြက္မလို႔လားဆိုၿပီးထင္ေနတာ.."
သူေျပာမွလုံ႕လသူ႕ရဲ႕ကိုယ္ကိုျပန္ၾကည့္ရာအထင္လြဲေလာက္ေအာင္ကိုျပင္လာမိၿပီလားလို႔ေတြးလိုက္မိသည္။ေနာက္မွ"သူကိုယ္ကအျပစ္ရွာခ်င္ေနတဲ့သူမို႔သိသာေနတာပါ.."ဆိုၿပီးစိတ္ထဲမွေတြးကာ..
"ကြၽန္ေတာ္ကလူပ်ိဳျဖစ္ၿပီဗ်..အရင္လိုေပစုတ္စုတ္ေနရမွာလား..စကားမမ်ားပါနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ..ျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္သာေမာင္း..."
"Ok..."
သူ႕ထက္လူ႕ေလာကာကိုေစာၿပီးေရာလာႏွင့္တဲ့သူလို႔မေျပာရဘူး၊လုံ႕လရဲ႕စိတ္ကိုအတိအက်ခန့္မွန္းနိုင္တယ္မဟုတ္ပါလား...
ညေနမကညမက်အခ်ိန္မွာမီးေရာင္ေတြကေတာ့ထြန္းလင္းေနၿပီျဖစ္ၿပီးကားကိုလဲမီးဖြင့္ၿပီးေမာင္းေနရသည္။
ကားေလးမွာေမာင္းႏွင္းလာရင္းလုံ႕လေနတဲ့စာက်က္ဝိုင္းသို႔ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုအိမ္ေရွ႕မွာေစၫႊန္းကရပ္ကာေစာင့္ေနၿပီးကားေပၚကဆင္းလာတဲ့လုံ႕လကိုေတြ႕ေတာ့ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီးကားကမွန္ခ်လိဳက္ရာအထဲမွမင္းေဝကိုျမင္ေတာ့ဘယ္သူလဲဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႕မထီၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဆယ္နာရီထိုးရင္ဒီမွာေရာက္ႏွင့္ေနေနာ္..ငါမေစာင့္ခ်င္ဘူး.."
မင္းေဝကဆိုေတာ့လုံ႕ကသူ႕ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာ..
"ခင္ဗ်ားသာအတိအက်ေရာက္ေအာင္လာခဲ့.."
ဆိုၿပီးေျပာေတာ့မင္းေဝမဲ့ၿပဳံးၿပဳံးကာကားကိုေမာင္းထြက္သြားေတာ့သည္။အဲဒီလူကိုေလွာင္သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕ၿပဳံးျပတာကိုပဲလုံ႕လသူ႕ကိုအျမင္ကတ္ေစတာပါ။
ေျပာရရင္ေတာ့သူ႕ကိုအျမင္ကတ္တာကိုစာခ်ေရးေနမယ္ဆိုရင္A4စာမ်က္ႏွာနဲ႕အ႐ြက္ေပါင္းမ်ားစြာထြက္လာနိုင္သည္။
"သူကဘယ္သူလဲ.."
"ဪ..အဲဒါငါေက်ာင္းေျပာင္းရင္ေနရမဲ့အိမ္ရွင္ေလ.."
"ဟဲ့..လုံ႕လ..ေစာနငါ့ရဲ႕ဦးမဟုတ္လား.."
မိဇူးကအိမ္ထဲမွထြက္လာကာေမးေတာ့လုံ႕လေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
"ဒီလိုမွန္းသိရင္ငါညေနအိမ္ျပန္လာပါတယ္..ဒါမွငါလဲနင္နဲ႕ကပ္ၿပီးဦးရဲ႕ကားကိုစီးခြင့္ရတာေပါ့..."
"အဲဒီလူကအဲေလာက္ေခ်ာလို႔လား.."
ေစၫႊန္းကေျပာေတာ့မိဇူးသူ႕ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာ..
"ငါ့ရဲ႕ဦးကဒီကမၻာေပၚမွာအေခ်ာဆုံးပါေနာ္..နင္ကလဲလုံ႕လရဲ႕ခ်စ္သူလို႔မေျပာရဘူး..သူ႕ကိုဆိုအျမင္ကိုမၾကည္ဘူး..."
သူနဲ႕လုံ႕လခ်စ္သူဆိုတာအကုန္မသိေပမဲ့ရင္းနီးသူအနည္းစုကေတာ့သိထားၾကပါသည္။
ေစၫႊန္းကမိဇူးရဲ႕စကားေၾကာင့္လုံ႕လကထိုလူကိုအျမင္မၾကည္ဘူးဆိုတာသိေတာ့ေက်နပ္သြားကာမၾကည္တဲ့မ်က္ႏွာကၾကည္သြားၿပီးလုံ႕လရဲ႕လက္ကိုဆြဲကာ..
"နင္နဲ႕စကားေျပာရင္အခ်ိန္ကုန္တယ္..လာလုံ႕လ..ငါတို႔တကၠစီငွါးၿပီးသြားရေအာင္.."
ေျပာကာလုံ႕လရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးထြက္သြားေတာ့မိဇူးကသူတို႔ကိုၾကည့္ကာမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။လုံ႕လကေတာ့သူ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ပထမဆုံးnight out ထြက္ျခင္းျဖစ္ကာ၊ဒါကလဲသူအရမ္းခ်စ္တဲ့ခ်စ္သူေစၫႊန္းနဲ႕ဆိုေတာ့ရင္ခုန္သလိုရင္ေတြလဲတုန္ေနပါသည္။