ကျွန်တော်ချစ်သော..ဦး Completed(Zawgyi+Unicode)

Part 14

Zawgyi

ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းျမည္သံၾကားၿပီးမၾကာခင္မွာပဲေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားေက်ာင္းထဲမွထြက္လာၾကသည္။
ထိုအထဲမွလုံ႕လေက်ာင္းထဲမွထြက္လာခဲ့ရာေက်ာင္းအျပင္၌ဦးမင္းေဝကကားကိုမွီရပ္ကာလုံ႕လကိုၾကည့္၍ၿပဳံးျပကာလက္ယာျပေနသည္။
ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလြယ္ကာသူ႕ကိုျမင္၍ႏႈတ္ခမ္းႀကီးစူပုတ္သြားကာေလွ်ာက္လာေနတဲ့လုံ႕လဟာဆိုရင္ျဖင့္အမ်ားထဲမွာထူးျခားစြာေတာက္ပလို႔ေနသည္။
"လုံ႕လ..ျပန္ၿပီေနာ္.."
"လုံ႕လျပန္ၿပီ.."
ကျောင်းထဲမှကျောင်းသူကောင်မလေးတွေကလုံ့လကိုအလျှုိလျှုိနှုတ်ဆက်ကာပြန်သွားကြပြီးလုံ့လကလဲပြန်ပြုံးပြကာလက်ယာပြန်ပြသည်။
"ဝါ..ခ်ာတိတ္..မင္းကေတာ္ေတာ္ေဆာ္ၾကည္တာပဲေနာ္၊ဒါေပမဲ့မင္းကေဆာ္မႀကိဳက္တာေတာ့ခက္တယ္.."
"ကြၽန္ေတာ္ေဆာ္မႀကိဳက္ဘူးလို႔ဘယ္သူကေျပာလဲ..တံငွါနားနီးတံငွါ၊မုဆိုးနားနီးမုဆိုး၊တဲ့အစုံစားတဲ့ခင္ဗ်ားဆီမွာေနေတာ့ကြၽန္ေတာ္လဲေကာင္မေလးေတြကိုသေဘာက်တယ္.."
လုံ႕လကျပန္ေငါ့ကာေျပာၿပီးကားေနာက္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့မင္းေဝကတံခါးကိုပိတ္လိုက္ရာလုံ႕လသူ႕ကိုၾကည့္ေတာ့..
"ငါကတကၠစီသမားမဟုတ္ဘူး.."
ေျပာကာေရွ႕ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့သူမင္းေဝကိုမ်က္ေစာင္းထိုး၍ဝင္ကာထိုင္လိုက္သည္။ဒီေတာ့မင္းေဝၿပဳံးကာကားေပၚတတ္လိုက္ၿပီးကားကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။
"ေရွ႕ကကားလမ္းမွာရပ္လိုက္ပါ.."
"ဘာလို႔လဲ.."
လမ္းတစ္ဝက္ေရာက္ေတာ့လုံ႕လေျပာလိုက္ရာမင္းေဝျပန္ေမးလိုက္သည္။
"ျပည့္စုံဆီသြားမလို႔..အဲဒါတကၠစီငွါးသြားမလို႔.."
"ဘယ္မွာလဲ..ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္.."
"မလိုပါဘူး..ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာတကၠစီငွါးသြားမယ္.."
"လုံ႕လ..ဘာလို႔ကိုယ့္ကိုအဲလိုဆက္ဆံေနတာလဲ၊ကိုယ္ဘာအမွားလုပ္မိလို႔လဲ.."
မင္းေဝကားကိုေဘးမွာရပ္လိုက္ၿပီးလုံ႕လကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ကာေမးေတာ့လုံ႕လမ်က္ႏွာကိုလႊဲထားလိုက္သည္။ဒီေတာ့မင္းေဝသက္ျပင္းကိုခ်ကာစိတ္ကိုေလွ်ာ့၍..
"ဘယ္လမ္းမွာလဲ..ငါလဲဒီေန႕အားေနတာဆိုေတာ့လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ..ေနာ္..မင္းသူငယ္ခ်င္းအိမ္လဲေရာက္ဖူးသြားတာေပါ့.."
"......"
ထိုသို႔ေျပာေတာ့လုံ႕လေက်ာပိုးအိတ္ထဲကစာအုပ္ကိုထုတ္ကာျပည့္စုံေနတဲ့အိမ္လိပ္စာအားေရးကာမင္းေဝအားေပးလိုက္သည္။
ဒီေတာ့မင္းေဝစာအုပ္ကိုၾကည့္ကာၿပဳံး၍ေခါင္းဆတ္လိုက္သည္။
"ဒါဆိုအဲဒီကိုေမာင္းလိုက္မယ္ေနာ္.."
မင္းေဝကေျပာေပမဲ့လုံ႕လကဘာမွျပန္မေျဖေတာ့မင္းေဝကားကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။
"ထူးဆန္းတယ္ေနာ္..အဲဒီလမ္းကဒီေက်ာင္းနဲ႕အရမ္းေဝးတာ၊ဒီမွာဘာလို႔လာတတ္တာပါလိမ့္၊အဲဒီနားမွသူေဌးေက်ာင္းေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့ဟာကိုေလ.."
"....."
တလမ္းလုံးတိတ္ဆိတ္ေနျခင္းကိုမင္းေဝကပဲဖ်က္ဆီးလိုက္ကာဆိုေတာ့လုံ႕လမွာျပည့္စုံကိုေဝဖန္ေနတဲ့မင္းေဝကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ေပမဲ့ဘာမွမေျပာျဖစ္။
"အဲဒီနားမွာခင္ႏွိုင္းစံေနတယ္ေလ၊ကိုယ့္အထင္အိမ္ခ်င္းလဲနီးေလာက္တယ္.."
"......"
"မင္းကအဲဒီတစ္ေယာက္ကိုအရမ္းခင္တာပဲေနာ္၊သူငယ္ခ်င္းပဲလား.."
"ကြၽန္ေတာ္ကခင္ဗ်ားလိုငရႈပ္ငေပြမဟုတ္ဘူး.."
"အင္း..အင္းပါ..သူငယ္ခ်င္းလား၊သူကမင္းကိုႀကိဳက္ေနတာလားဘာလားေမးတာပါ.."
"ခင္ဗ်ားအားတာေသခ်ာလို႔လား.."
"ဘာလို႔လဲ.."
"မသိပါဘူး၊မဂၤလာကိစၥအတြက္လုပ္စရာမရွိဘူးလားလို႔.."
"ဪ..ဒီရက္ေတြကဘာမွလုပ္စရာမလိုဘူး၊ရက္ေ႐ြးၿပီးမွကိုယ္လိုက္ေပးရမွာ.."
မင္းေဝကေျပာေတာ့လုံ႕လဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ေပ။
လမ္းတစ္ေနရာေရာက္ေတာ့မင္းေဝကားကိုရပ္လိုက္ကာဆင္းကာသြားေတာ့သည္။
ဘယ္ကိုသြားလဲဆိုတာသိခ်င္ေပမဲ့မေမးခ်င္တာနဲ႕ဘာမွမေျပာပဲၿငိမ္ေနကာသူ႕သြားတဲ့ေနရာကိုၾကည့္ေတာ့သစ္သီးဆိုင္တစ္ဆိုင္သို႔ဝင္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ခဏၾကာေတာ့ျပန္ထြက္လာရာသစ္သီေတြထည့္ထားတဲ့အိတ္ကိုဆြဲလာကာကာေပၚသို႔တတ္လိုက္သည္။
"ေရာ့.."
"ဘာလုပ္ဖို႔လဲ..မစားခ်င္ဘူး..."
သူေပးတဲ့ဟာကိုလုံ႕လမယူပဲျငင္းလိုက္သည္။
"လူမမာသြားေမးတာလက္ဗလာနဲ႕ေကာင္းပါ့မလား.."
ထိုသို႔ေျပာမွလုံ႕လလက္ခံလိုက္ကာထိုအခ်က္ကိုလုံ႕လေမ့ေနျခင္းျဖစ္သည္။အလိုက္သိတဲ့သူ႕ေၾကာင့္လုံ႕လသေဘာက်ေပမဲ့ဒါေတြကလဲေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးေနျခင္းပဲလို႔ေတြးကာလုံ႕လမွင္သက္လိုက္သည္။
ေနာက္ေတာ့မင္းေဝကားကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။တလမ္းလုံးလဲဘာစကားမွမဆိုျဖစ္ၾကေတာ့...