0.0

549 23 5
                                    

İnsanlar tuhaftır. Birçok şeyin farkında olduklarını sanarlar, ama aslında öyle değildir. 6 yıl komada kaldım, bunun neredeyse 4 yıl kadarını sesleri duyarak geçirdim.
Çaresizlik, bütün bedenimi kaplamışken hiç birşey yapamamıştım. Benim hakkımda konuşulan her şeyi duydum mesela. Ben buradayım, sizi duyuyorum demek istedim. Gözlerimi açıp seslenmek, hareket etmek istedim.
Kimsesi olmayan biriydim, hatırladığı tek şey tiz bir patlama sesi daha sonrasında sonsuzluğa açılan karanlık, olan biri.

İlk duyduğum şey, birinin hıçkırıklarıydı. Boğuk olmasına rağmen ağladığı belli olan bir sesti.
Daha sonrasında zamanını anlayamadığım bir süre içerisinde, sesler netleşti. Bişeyler anlamaya başladım. Anladığım kadarıyla her sabah yanıma bir adam geliyor, ağlıyor özür diliyor ve gidiyordu. Sırf o adam için uyanmak istedim ben. Senin için uyandım, demek istedim. Ağlamana dayanamadım, uyandım, demek istedim. Ama olmadı.
.
.

.
.
.
.

Seeellaaammmm. Komada 6 yıl kalan biri olarak yazmak istedim. Yan tarafımdakalan kişi için ağlayan birinin sesleriyle hayata döndüm. Kimsem yoktu benim. Uyanmamım sebebi o adamdı. Yani bence öyleydi..
Uyandıktan sonra o adamla o çocuğu çok , şipledim fakat sonrasında aklıma gelen şey ile durdum çünkü 6 yıl sonra gözlerimi açtığımda ilk yaptığım şey o adama bakmaktı. Buda bir kaç gün bölüm sonra dumamın asıl sebebini açıklarım
Her neyse işte gençler. Belki okunur...

Daddy Issues (baba Kompleksi) ||BxB||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin