Gözlerimde kalbimin batışı var.
Ey insanoğlu! Senin batırdığın kaç yürek var?
Sebepsiz bir rüzgâr soluklandı yaralarımda.
Bu gri kadının gözlerindeki sarmaşıklar, açılan yaralarına dokundular.
Bacaklarımda topuklar, dudaklarımda kırmızı, bir şiir kitabı.
Ve bir namus, az ötemde, göğsünü ezen bir bıçağı hissedermişçesine bağrışır.
Dinleyin, kulaklarınızı açın.
Bir dünya batıyorken, siz, kendi dünyanızla uğraşın.
Siz kendi gölgesinde mum yakanlar,
Diliniz az mı yüreğinizi yaktı?
Gölgeler, ah gölgeler...
Karanlığın şafağında açan bir demet gül gibiler.
Ah sözler, dilini şeytandan, vücudu kaburga kemiğinden yapılmalar...
Hangi çizik plağın, o cümlesinde takılı kaldılar?
Masamda bir düğün neşesi, tüm kalemlerim hüzünlü.
Bir çiçek resmi, kalbim içinde.
Ruhum onun izinde.
Peşinde bir insan, masamın dikenli gülü.
Gözlerinde bir dünya, gözleri kapalı.
Ruhu mahşer yeri gibi yangın yangın.
Saçının beyazı, yüzlerindeki kırışıklık yaşanmışlıkları.
Bir perde var yeryüzünde.
O perdenin yansıması işte kalbimin içinde.
Bir bulut tanesi, dünyaya kızgın.
Bir yağmur yağıyor.
Gri bir kadın,
Penceresindeki çiçeklerin yapraklarını okşuyor.
🌿
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAHZA
Short Story#Wattpad Poetry, "Fırtınanın Ardından Gelen Esinti," okuma listesinde! ☘ "Zaman, boynumda takılı kalan bir ölüm ipliği gibi..." *Lahza: Zamanın bölünemeyecek denli kısa bir parçası. Bu, gri bir kadının kalbindeki besteler. (2019/KASIM) Şiir/Düzyaz...
