Kırık bir istiridyeydi kemiklerim.
Denizin tuzu sızmıştı kemiklerime.
Ben ecelimi kendim bilirim.
Kaderim doğduğum topraklardır.
Ekip biçtiğim nefsimin hakkıdır derim.
Bir filiz doğmuştu bir satırdan,
Ve bir inilti feveran ediyordu,
Cümle alemin yırtınmış kara vicdanından.
Ne israf ediliyordu nice zihin,
Ne kara bir veba gibi salgılanıyordu huzur.
Güneşler batıyordu,
Kurtların uluduğu kuzular sofrasında.
Kuzular toprağın içinde me'leşirken,
Bir kurt hadsiz bir alçaklıkla saldırıyordu.
Eti dişine ne kadar geliyordu sevimli,
Bilmiyordu vicdanı, kara bir pelerin giyinecekti,
Tanrıya soyunduğu gibi.
Bir pazar sabahında,
Toprağına karışacaktı.
Sonbaharı geldiğinde.
Eti kemiğinden soyulacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAHZA
Short Story#Wattpad Poetry, "Fırtınanın Ardından Gelen Esinti," okuma listesinde! ☘ "Zaman, boynumda takılı kalan bir ölüm ipliği gibi..." *Lahza: Zamanın bölünemeyecek denli kısa bir parçası. Bu, gri bir kadının kalbindeki besteler. (2019/KASIM) Şiir/Düzyaz...
