Oha şansa bak !!
***
"Yine mi sen ?"
ukala bir gülüşle bana doğru baktı " Ne tesadüf aynı şeyi bende sana sorcaktım "
yapmacık bir kahkaha attım " Ha ha ha çok komiksin gerçekten.
Sanki ben dedim gel adamları döv diye" o da yapmacık bir gülümseme göndererek "Sanki ben senin olduğunu bilsem kıçımı oynatıcaktım da ben de güzel bir kız vardır diye gelmiştim ama nerdee ?!" bu söylediğine hafif kırılsamda onun bunu anlamasına gerek yoktu. Sakinliğimi korumaya çalışarak " Bidahakine inşallah " dedim.Durmaya devam edince
"Hadi gitsene sen ne bekliyosun daha burda umduğunu da bulamadın ?!" ama tabi ki fazla uzun sürmedi sakinliğimi korumam. Adam -ismini bilmiyorum- istediğini almış gibi gülümsedi ve " zaten bekelmeye niyetim yok merak etme" diyerek arkasını dönüp hızlı adımlarla evi olduğunu düşündüğüm yere doğru ilerledi.
Katıksız odun !! İnsan bi sorar sen ne yapıcaksın diye ama bu insan olmadığı için sormaması normal yani.
İçimden saydırmayı bırakarak arkamı döndüm. Adamlar çoktan kaçmışlardı bile. Ben de tekrar arabama binip bu sefer arka koltuğa geçtim. Bütün kapıları kilitledikten sonra çantamı yastık yaparak gözlerimi kapattım ve düşüncelere daldım
Annem öleli 3 gün oldu. Sanki hiç öyle değilmiş gibi bazen bir anlığına aklımdan çıkıyo daha sonra hatırladığımda da sanki başımdan aşağı buz gibi su dökülmüş gibi hissediyorum.
Daha ilk günden başıma gelmeyen kalmadı. Ama her zorluğa rağmen ayakta durmayı başarabildiğim için bir kez daha tebrik ediyorum.
Ben böyle düşünüp dururken camın tıklanmasıla nasıl korktuysam artık zıplayıp kafamı tavana vurdum. Of ya !
Camı tıklatana baktığımda yine ve yine şaşırdım. Bir günde daha ne kadar şaşırabilirim biri söyleyebilir mi acaba ?!
***
"Evin güzelmiş" yine o nefret ettiğim ukala gülüşlerinden birini yaptı " öyledir" söylediğine pişman olmak bu olsa gerek. Fazla takmamaya çalışarak devam ettim
" ben seni odu..öhöm öhöm yani şey böyle bilmezdim. Gerçi pek tanıdığım da söylenemez ya daha adını bile bilmiyorum ne kadar komi..."
"Eymen"
Dediğini anlamadığım için yüzüne bön bön baktım
Gözlerini devirerek cümlesini düzeltti " adım Eymen "
'Haa ' diyerek fazla kibar olmayan -hatta hiç- bir tepki verdiğimde utanarak başımı öne eğdim.
"Sen hep böylemisin ıı.."
"Elis"
O da anlamamıs bakışlarını yüzüme doğrulttuğunda bende cümlemi düzelttim "adım elis "
İşte şimdi ödeşmiş olduk :D
"Anlıyorum"
"Sanmıyorum" dediğimden sonra bana malmışım gibi baktı gibi baktı
"Hem evimize alıyoruz hem laf yiyoruz olaya bak abi "
Ben bu dediğinin altında kalırmıyım ?
TABİKİ HAYIR !!
"A-a manyağa bak be sanki ben dedim sana beni içeri al diye. Ben buraya zorla gelmedim sen çağırdın hatırlatırım !"
" keşke çağırmasaydım " bu dediğini mırıldanarak söylemiş olsa bile ben duydum. Ve ben hiçbir zaman istenmediğim yerde durmam
"Evine çağırdığın için teşekkürler" dedim ve kapıya doğru hızla ilerledim
Tam kapıdan çıkıcakken "filler yesin şeyini " diye bağırmayı da ihmal etmedim.
***
Sabah rahatsız durumdan dolayı erkenden kalktım. Dün öğlenden beri hiçbir şey yemediğim aklıma gelince arabadan çantamla birlikte indim. Arabayı kilitledikten sonra erkenden işlerine giden insanlardan birini gözüme kestirdim ve en yakın benzin istasyonunu sordum
Hayır ben benzinle çalışmıyorum arabam o işi yapıyor !
Adres tarifini aldıktan sonra nerede olduğuma da iyica baktım ve hızla benzin istasyonuna doğru yola koyuldum.
***
Arabama uygun benzin aldıktan sonra orda dinlenme tesisi olduğunu gördüm ve içeri girerek kahvaltı tabağı sipariş ettim.
Kahvaltımı bitirdikten sonra hesabı ödeyip tekrar arabamın yanına döndüm.
Önceden de birkaç kez yolda kaldığımdan benzin işlerini iyi biliyorum. Benzini doldurduktan sonra arabaya bindim ve kampüsün yolunu tuttum.
***
Öğrenci işlerindeki işimi hallettikten sonra ev ilanlarının olduğu panoya gittim. Belki de bana uygun birileri çıkar.
Panoda göz gezdirirken bir ilan dikkatimi çekti. 3+1 ev ve iki kişi kalıyomuş kız öğrenci istiyorlar.
Bana uygun olduğunu düşündüğümden hemen telefon numarasını aldım. Kafetaryadan kahve aldıktan sonra boş bir masaya oturdum ve numarasını aldığım kızı aradım.
Bir süre çaldıktan sonra açtı
-
"Efendim ?"
Biraz utangaç olduğumdan söze nasıl başlıyacağımı bir türlü bulamadım
" Ee ben ev ilanı için aramıştım da "
" aa tabi. İsterseniz okuldan sonra eve bakmaya gelebilirsiniz"
Ya bende bu şehri avucumin içi gibi biliyorum ya çok çabuk bulurum.
"Aa yalnız ben burayı pek fazla bilmediğimden dolayı evi rahat bulacağımı zannetmiyorum. Benim arabam var osterseniz çıkışta birlikte gidebiliriz"
" Bana uyar o zaman çıkışta görüşürüz. Yanlız ben sizi nasıl tanıyıcam ?"
"Altımda koyu mavi bir pantolon var üstümde de beyaz önünde ingilizce birsürü yazı olan bir kısakollu badi var. Yani sanırım okulda böyle giyinen kişi tek benim yani tanırsınız mutlaka"
"Peki o zaman ana çıkışın önünde seni bekliyo olucam "
"Peki görüşürüz"
"Görüşürüz canım"
-
Sıcak kanlı birisine benziyo. Umarım diğeride öyledir ve umarım şu ev işi olur da anneannemlerin buraya gelmesine gerek kalmaz.Hoş her halukarda gelicekler ya !
***
