A Love That Never Dies

School

Pov Amber

Na een geweldige dag Efteling moesten we terug naar school. Ik fiets naar de bushalte waar Emily al staat. wow das de eerste keer dat ze zo vroeg is. 'Wow je bent er al!' Zei ik terwijl ik mijn fiets wegzette. 'Ja ik weet het ik was snel klaar.' Zei ze heeel happy. 'Wel je bent wel érg vrolijk.' 'Ooh egt? Heb ik zelf niet door.' Lachtte ze. 'Oeoe Emily ben je verliefd ofzo?' 'Ambeeer get over it! Ik ben niet verliefd.' He kijk daar komt de bus.' Zei ze snel 'Emily dat is de 338 we moeten de 336 hebben dat weet je toch?' 'Euh ja hoor en heb je goed geslapen?' Ik weet dat ze van onderwerp veranderde maar ik was te moe om tegen haar in te gaan. 'Gaat wel en jij?' 'Ja hoor' zei ze vrolijk. Ik lachtte. 'Weet je het héél zeker dat je niet verliefd bent? Op euhm Nathan ofzo?' 'Nee.' Zei ze aarzelend. 'Kijk daar is de bus!' Zei ze weer. Nu had ze gelijk. We stapten in en reden door.

Pov Emily

We waren onderweg naar school. We stoppen aan het station om te wachtten op de treinen. Er moeten mensen die met de trein komen ook naar school tuurlijk. Ze kunnen kiezen uit verschillende bussen 331 370 336 333 ... de treinen kwamen aan en we zagen een hele groep naar de bussen komen. Ik keek wie er in stapte en zag Nathan. Hij glimlachte. Wacht bloosde hij nu?... nee waarschijnlijk niet waarom zou hij? We reden naar school en gingen naar de les. Na de saaiste 2 lesuren ooit (2 uren wiskunde achter elkaar. De hel!) was het eindelijk pauze. Jammer dat ik he bord moest afvegen. Achja ik heb wel wat hulp... nu ja hulp? Ik moest het bord samen afvegen met Nathan dus alles wat er van kwam wat krijt op men kleren en jas vieze handen van het krijt gevecht en een niet afgeveegt bord. De pauze duurt nog maar 5 minuten achja Nathan en ik bleven maar boven om onze kleren af te kloppen en het bord af te vegen en te wachten tot de les terug start.

Pov Alex

Waar was Nathan nu? Waarschijnlijk met Emily iets aan het doen ofzo... achja. Ik loop naar Amber die alleen staat. 'Heeey.' Lachtte ik. 'Oh heey!' Zei ze vrolijk. Daamn ze is mooi als ze lacht. Okay put your shiz together Alex. 'Heb jij Emily gezien?' Vroeg ze. 'Nowp en Nathan is ook verdwenen.' Ze lachtte. 'Ze moeten wel het bord samen doen.' 'Ooh ja dat zullen ze nu wel doen.' Zei ik. 'Pff gaan we zitten?' Vroeg ik. 'Tuurlijk.' We gingen op een bankje zitten. Ze glimlachtte. We zeiden niets voor ongeveer 5 minuten. Ik voelde men kaken rood worden. Shit niet nu! Ze lachtte. 'Ooh hoe lief je bloost.' Ik bloosde nog erger,lachtte verlegen en keek naar beneden. In mijn ooghoeken zag ik ze glimlachen. Ze tilde mijn kin op en keek naar me. Het voelt of er miljoenen vlinders in me opgesloten zitten. Ze zei niets maar ze keek gewoon en glimlachtte.

Pov Amber

Zou ik het doen? Jezus hij is zo schattig als hij bloost. Maar wat als hij niet verliefd op me is? Boeie ik doe het gewoon. Na ik mijn moed bij elkaar pakte deed ik het... ik kuste hem. En hij kuste me terug. Het is zo perfect. Ik trok langzaam terug en lachtte. Hij lachtte terug. 'Wow, dat was onverwacht.' Lachtte hij. 'Ja he? Ik ben goed in verassingen.' 'Haha dat ben je zeker.' Hij kuste me uit het niets. 'Maar ik ook.' We lachtten. Op dat moment ging de bel. Ik gaf hem nog een knuffel en ging naar Roos en Evi. We liepen naar de les. We hadden onze klastitularis dat uur. Omg nu gaan we eindelijk van plaats wisselen! Niet da Nathan geen aardige jongen is maar ik wil eens verandering. We kregen onze nieuwe plaatsen en ik zat naast Luna... UGH!! Geef me dan maar Nathan hoor... demmit.

Pov Emily

We kregen nieuwe plaatsen en ik zit naast Alex. En achter Nathan en voor Luna en Amber. Fioew ik dacht dat ik naast Nic zou zitten. 'Heeey.' Zei hij veel te blij. Hij kon zijn lach niet van zijn gezicht houden. 'Haha heey.' 'Er zit krijt op je gezicht.' Lachtte hij. 'Oh euhm bedankt.'zei ik terwijl ik het afveegde. Hij keek naar Nathan. 'Nathan er zit krijt in je haar.' 'Oh dankje Alex.' Zei hij aarzelend. 'Hee hebbe jullie een krijt gevecht gehad ofzo?' 'Oke ik beken.' Lachtte ik. 'Maar vertel. Wat is de reden dat je zo vrolijk bent.' Hij blooste en glimlachte. 'Aleeeex. Vertel!' 'Oke oke! Wel deze speeltijd terwijl jullie 2 stonden te spelen hebbe Amber en ik...' 'Komop Alex zeeeeg!!' Zei ik ongeduldig. Hij lachtte 'we hebben gekust.' Nathan draaide zich om. 'WAT?!' Zeiden we tegelijkertijd en Nathan en ik gaven elkaar een highfive. Alex lachtte. 'Stt zo wordt de leerkracht boos.' Ik lachtte 'Wel. Zijn jullie nu een stel?' 'Dat ga ik haar vanmiddag vragen.' Ik was zo blij. 'Kunnen jullie er voor zorgen dat niemand ons stoort?' 'Tuurlijk.' Antwoordde ik. Nathan knikte. 'Komt in orde. 'Bedankt jongens.' Lachtte hij.