A Love That Never Dies

Examens deel 2

Pov Amber

Omg eindelijk! Nathan en Emily praten weer met elkaar na een week elkaar te ontwijken. Ze zagen er best gezellig uit. Alex en ik waren expres naar de overkant van de speelplaats gelopen omdat we weten dat ze allebei te lui zijn om helemaal naar ons toe te komen. Ondertussen had ik mijn 2de deel van het examen af. Het was zo easy. Ik keek omhoog naar Emily en ze keek net naar Nathan en ze glimlachten. Man ik ben zo opgelucht ik dacht dat die twee nooit meer met elkaar zouden praten. Emily stond op en gaf haar examen af. Ze liep naar achter naar haar tas om haar tekenspullen te nemen want het duurde nog 20 minuten tot we naar huis konden. Ze glimlachtte heel happy naar me. Nathan gaf ook zijn examen af en ging naast Emily zitten om zijn spullen te nemen. Ze zaten te lachen maar de leerkracht merkte er niets van. Ze stonden op en gingen naar hun plek. Na 20 minuten zitten niksken ging eiiindelijk de bel. We stonden allemaal op en namen onze tas. Emily en Nathan waren al naar buiten gewandelt. Dude wacht ze niet op mij? Ik liep naar buiten en daar stond Emily te wachten. Ze lachtte. 'Je denkt tog niet dat ik je alleen laat? Zoals jij daarstraks deed maar ik vergeef het je.' Ik lachtte. 'Jeej! Is ales weer goed tussen jou en Nathan?' 'Ja hoor we zijn weer vriendjes. Hahaha.' 'Dude, vrienden? Menes?' Ze keek me verbaasd aan en lachtte. 'Jaa?' Ik zuchtte sarcastisch. 'Man wanneer worden jullie eens een koppel?' Ze lachtte. 'Haha nevahh.' Ik keek haar nepboos aan en we gingen naar de bus.

...........

Pov Emily

We zijn aangekomen aan de bushalte. Amber en ik nemen onze fiets en gaan erop zitten om nog wat te praten. 'You liiiiike Nathan.' Zei ze opeens. 'Dude shut up.' Antwoordde ik. Ze lachtte. 'We zijn alleen vrienden.' Zeg ik.' 'Ja nu nog wel.' Ik zuchtte. 'Amber stop hij is niet verliefd op me.' 'Emily, hij heeft het tegen Alex gezecht en hij heeft het tegen jou gezecht.' 'Ja heb je bewijs?' Zei ik ongelovig. Amber zuchtte. 'EMILY!!' 'Ja?' 'He likes yoouu!' 'Nowp. Laten we over iets anders praten.' Zei ik. 'Nee dus niet.' 'Ja dus wel. Hoe gaat het met jou en Alex?' Ze lachtte. 'Goed. Nu terug over jou en Nathan!' Ik keek haar nepboos aan. 'Oww is het al zolaat!? Ik moet naat huis.' Zei ik snel. Ze zuchtte. 'Je komt hier niet onderuit.' 'Ja dus wel.' Zei ik terwijl ik haar nog een knuffel gaf en reed daarna door. 'Doei!' Riep ik nog en ik fietste naar huis.