A Love That Never Dies

Plaatsen Wisselen

Pov Emily

Na een weekend uitrusten was het weer school. Jeeeej. (Voel de sarcasme.) Ik heb er echt totaaal geen zin in. Nu Nathan weet dat ik verliefd op hem ben wil ik al helemaal niet naar school. Achja. Vandaag na 3 maanden naast Alex te zitten in de klas  gaan we van plek wisselen. Ja ik zei 3 maanden, onze leerkracht houd de tijd niet echt in 't oog om van plek te wisselen wat we normaal om de maand doen. Ik fiets naar de bushalte en zoals elke ochtend staat Amber er al. Ik ga naar haar haar toe en ze begint te praten. 'Hey! We gaan vandaag van plek wisselen, EINDELIJK ik ben Luna nu echt wel beu.' Ik lachtte. 'Ja dat geloof ik, na 3 maanden.' 'HEY wieweet zit jij wel naast Nathan!' Zei ze uit het niets. 'Nou eigelijk hoop ik van niet' 'Hoezo niet?' vroeg ze 'Wel nu hij het weet word het allemaal wat awkward' Antwoordde ik 'Weet je Emily, misschien, heel misschien worden jullie vandaag wel een koppel.' Ik lachtte. Na een minuutje kwam de bus. Luna zat er al op en ze trok Amber mee dus zat ik alleen achter hen aan het raam.  Na een tiental minuten komen we aan bij het station en Nathan, Wil en Alexander stappen op. Wil en Alexander gaan voor Amber en Luna zitten en jep je voelt hem al aankomen, Nathan ging naast mij zitten. 'Hey.' Zegt hij geeuwend terwijl hij ging zitten. 'Hey.' Glimlachtte ik. 'Wat luister je daar?' Vraagt hij. 'Just The Way You Are.' zei ik, nu ook geeuwend. Hij lachtte. 'Mag ik meeluisteren?' 'Tuurlijk.' Glimlachtte ik terwijl ik hem een oortje gaf. Amber draaide zich om 'Heeey!' Zei ze vrolijk. Nathan en ik lachtte en zeden tegelijkertijd 'Hey.' terug. 'Wat luisteren jullie?' 'Just The Way You Are.' Antwoordde Nathan. 'Oooh hoe lief!' Lachtte Amber enthousiast. Nathan glimlachtte maar reageerde niet. 'Je bent zo stil.' Zei Amber. 'Ja ik krijg er niets tussen.' Nathan lachtte. 'Achja dat heb je als je vriendje zo spraakzaam is.' Antwoordde Amber. 'Amber hij is men vriendje niet.' 'Nog niet.' Knipoogde Amber en ze ging terg zitten. 'Wat is ze tog een vreemde meid.' Zei ik. 'Dat is ze zeker.' Lachtte Nathan. 'Ooh het liedje is gedaan.' Zei hij. Ik gaf hem mijn gsm om een ander liedje te kiezen en hij zette No Good In Goodbye van The Script op en gaf men gsm terug. Ik glimlachtte en keek daarna uit het raam. 'Hey, Amber had wel gelijk, je bent zo stil vandaag.' Zei Nathan uiteindelijk. 'Is er misschien iets?' Vroeg hij. 'Nee hoor ik ben gewoon moe.' Glimlachtte ik. Hij glimlachtte terug. 'Oke maar als er iets is je kan het me altijd vertellen.' Ik knikte en we kwamen aan op school. Ik ga met Amber en Luna naar de andere meisjes van de klas terwijl Nathan naar de jongens gaat. Na 5 minuten gaat de bel en gaan we naar boven. 'Oke iedereen jullie weten vast wel dat we vandaag van plek gaan wisselen.' Begon de leerkracht. 'Ga maar zitten en dan zeg ik jullie plaatsen. Dan mogen jullie inpakken en naar je andere plek gaan.' Legde ze uit terwijl iedereen ging zitten. 'Oke dus Nathan hoeft niet veel te verplaatsen, jij gaat op Tinne's plek zitten, Amber jij gaat op Karen's plek zitten en Emily op die van Nathan, Alex jij gaat op Robbie zijn plek zitten en...' Zo ging het de hele tijd verder. Amber had dus gelijk, ik zit naast Nathan. Okej dit word een rare maand. Achja ik overlef het wel.toen de leerkracht klaar was met praten nam ik 'afscheid' van Alex en ging toen naar Nathan en legde men spullen neer. 'Heey.' Glimlachtte hij. 'Hey.' Glimlachtte ik terwijl ik ging zitten en ik mijn spullen in de bank legde. 'Al wat wakker?' Vroeg hij. Ik lachtte. 'Ongeveer.' 'Ik niet.' Lachtte hij. De leerkracht was diep met haar gedachten in het verbeterwerk verzonken en iedereen zat te praten en Nathan lag met zen hoofd op de bank. Voor Nathan en ik zaten Alex en Peter. Alex draaide zich om. 'Dude waarom lig je in godsnaam te slapen? Je zit wel naast Emily dat weet je tog?' Ik lachtte. Nathan sliep dus hij reageerde niet. 'Nathan!' Riep Alex terwijl hij een mep op zen kop gaf. Hij schrok wakker. 'Dude wat the hell doe je?' Vroeg hij. 'Gast nu zit je eindelijk naast Emily ga je liggen slapen.' 'Sorry hoor ik ben moe.' Ik lachtte. De bel ging en de leerkracht schrok. 'Ohne! Heb ik zolang verbeterd?! N hebben we een hele les gemist!' Zei ze terwijl ze haar spullen pakte. 'Oke tot morgen iedereen!' Zei ze nog voor ze naar buiten ging. Na de saaiste les ooit van Frans was het pauze. Luna vraagt of ik even mee wil komen. Ik loop dus met haar mee. 'Nathan is van mij oke?' Begon ze uit het niets. 'Euhm Luna ik hoop dat je beseft dat hij je niet leuk vind.' Ze lachtte. 'Je hoeft niet te liegen hoor. Trouwens jij gaat niet meer doen alsof je zen beste vriendin bent oke?' 'Yeah right en waarom zou ik naar jou luisteren?' 'Ik zie hoe je naar hem kijkt en voor je eigen bestwil zou ik nu stoppen met hem omgaan voor dat jij gekwetst word en ik boos word.' Ik lachtte. 'Ben ik duidelijk geweest? Je gaat vanaf nu niet meer om met Nathan.' 'Luna, denk je nu echt dat ik ga luisteren?' Na ik dat zei gaf ze me een bitchslap en zag men wang rood maar het deed geen pijn. Ik lachtte. 'Serieus? Gaf je me nou net een bitchslap?' 'Ja jij bent een bitch en ik heb een hand, het leek me een logische combinatie.' Zei ze op een gemene toon. 'Luna, je denkt tog niet dat een bitchslap me bangmaakt?' 'Ohnee?' Zei ze terwijl haar hand weer op met gezicht afkwam maar nu was het een vuist. Ik deed niets want ik zag Alex achter haar maar hij was net te laat. Haar vuist raakte men gezicht en men neus bloedde. Alex grijpt haar arm en houd hem op haar rug. 'Luna wat the hell?!' Riep hij. 'Emily!' Hoorde ik Nathan roepen voor hij aan kwam rennen. Ik stond voorover gebogen met men handen op men neus. 'Emily alles oke?' Vroeg hij toen hij stopte met rennen. Ik kwam recht. 'Ja hoor.' Zei ik. Alex had Luna nog steeds vast. 'Luna waarom deed je dat?!' Riep hij weer. 'Wel die bitch wilt Nathan van me afpakken. 'Wowowow ik ben niet eens van jou.' Zei Nathan. Op dat moment kwam Amber aanlopen. Ze had al papieren zakdoekjes gaan halen voor me en die gaf ze. 'Ooh dankje Amber.' Zei ik terwijl ik ze aanpakte. Alex liet Luna niet los en hij vroeg haar weer voor uitleg. 'Wel als Emily Nathan niet zou proberen afnemen was er niets gebeurt.' 'Gast ik heb niet eens iets geprobeerd!' Riep ik terwijl ik een zakdoek tegen men neus hield. 'Ach laat ook maar! Je kan Nathan tog niet krijgen want hij is van mij.' 'Luna hoevaak moet ik het nog zeggen? Ik. Ben. Niet. Van. Jou. En het gaat ook nooit gebeuren oke?!' Riep Nathan. Luna zuchtte en wurmde zich uit Alex' greep en liep weg. Amber en ik gingen naar het toilet en ik waste men handen en men gezicht die onder het bloed zaten. 'Gaat het?' Vroeg Amber. 'Ja hoor tis al gestopt.' 'Waarom is je wang rood?' Vroeg ze. 'Tja ze gaf me een bitchslap.' Lachtte ik terwijl we naar buiten liepen. Amber lachtte. 'Zo hilarisch dat ze dacht dat ze je daarmee van Nathan weg zou houden.' Ik lachtte. 'Jep.' De bel was al gegaan dus gingen we naar de les.
....................