Parteeeey

82 7 0
                                    

Pov Nathan

Luna verjaard en ze geeft een feestje. Ik kom gewoon omdat het barbecue is en omdat Emily gaat, want ik heb een hekel aan Luna. Ik bel Alex. 'Hey ben je er al?' Alex' moeder komt me met de auto ophalen. Jammer genoeg haalt ze ook Nic op. 'Ja bijna.' 'Oke tot zo.' Ik leg in en ga al naar buiten. Na een minuutje of 2 zijn ze er. Ik stap in. 'Hallo.' Zeg ik vriendelijk tegen Alex' moeder. 'Heey.' Antwoord ze. Alex zit voorin dus ik zit alleen op de achterbank met Nic. Ugh... dit wordt een lange rit.
Een oneindige rit later

We zijn aangekomen bij Luna's huis. Eindelijk. Ik stapte uit en ging samen met Alex en Nic naar de poort waar Luna iedereen stond op te wachte. 'Heey!' Zei ze met haar irri stemetje. 'Hey gelukkige verjaardag.' Zei ik terwijl ik een envelop gaf met een kaartje. 'Hihi bedankt.' Alex en ik lopen door naar de anderen. Emily en Amber zijn nergens te bekennen. Dayummm.

Pov Emily

Luna woont vlak bij me dus ga ik naar haar feest met de fiets. Ik ben wel wat laat zo'n 15 minuutjes maar ja dan is dat maar zo Amber kwam langs mijn huis gefietst en we reden samen naar Luna. We kwamen aan en liepen naar Luna. 'Heeey!' Riep ze toen ze naar me toe liep en me een knuffel gaf. Damn ze was hyper. 'Heey. Gelukkige verjaardag.' Ik gaf haar een envelop met een kaartje en wat geld in. 'Dankjeeee.' Ik wachtte op Amber en ging naar de tafel waar iedereen al zat te eten. Er waren alleen nog 2 plaatsen naast Nathan vrij, voor mij en Amber. Ik moest van Amber perse naast Nathan gaan zitten dus deed ik dat maar, na ik wat eten was gaan halen van de andere tafel (het was een erg raar systeem) terwijl ik ging zitten keek hij op. 'Oh heey! Ik dacht dat je niet meer zou komen.' Ik glimlachtte. 'Haha nee hoor ik was wat laat omdat ik moest wachten op Amber.' Hij zuchtte nep. 'Typisch iets voor haar.' Lachtte hij. 'Jep.' Antwoordde ik terwijl ik begon te eten. Amber kwam met een vol bord naast me zitten. 'Wouw das ook genoeg.' Zei Nathan. 'Nou en?' Zei Amber. Ik lachtte. 'Rustig Amber hij bedoelt het niet slecht. Denk ik.' Zei ik nog lachend. Amber keek Nathan bitchy aan maar begon toen te lachen. Nathan keek opgelucht. 'Damn ik dacht dat je echt boos was.' We lachtten en aten verder.

Plots kwam Luna achter Nathan's stoel staan en sloeg haar armen om hem heen, je kent het wel. 'Heeeey, lieffie.' Lachtte ze. Ik zag in men ooghoek dat Nathan naar me keek maar ik vermeed oogcontact en begon een gesprek met Amber maar ik lette niet op. Ik hoorde Luna giechelen en Nathan legde zijn hand op men schouder en hij wou iets zeggen. Ik stond op en ging naar het toilet.

Pov Nathan

Damn what the hell Luna?! 'Luna wat de hell doe je!?' 'Wow wat is er lieveerd?' 'Luna laat me los!' Maar dat deed ze dus niet.

Ik schoof mijn stoel naar acheren zodat ze naar achter stapte. Ik ging naar Alex en vroeg of Robbie even op mijn plaats wilde zitten. Ik ging zitten en zuchtte. 'Sup,' vroeg hij. 'Wat was er met die Luna?' Ik zuchtte. 'Kheb geen idee. ' 'Gast heb je gezien hoe Emily wegliep? Het deed haar pijn dude. Als ze zo reageerd moet ze wel iets voor je voelen.' Ik keek naar de tafel en de restjes van Robbie's eten. 'Aarde aan Nathan?' Ik keek hem aan. 'Ja?' 'Dude waarom antwoord je niet?' 'Pff geen idee ik voel me nu zo slecht.' 'Ben je verliefd op Emily ofzo?' Ik antwoordde niet. 'Nathan! Antwoord.' 'Ja oke?!' 'Dude rustig.' 'Sorry ik ben gewoon zo pissig want nu heb ik het bij Emily wel verpest.' 'Heb komt wel goed met jullie 2, kijk naar mij en Amber.' Ik zuchtte en keek weer naar Robbie's bord.

Pov Emily

Pff what the hell gebeurde er met me? Ik werd gewoon plots zo boos. Ik besloot om terug te gaan ik zag dat Nathan naast Alex was gaan zitten en Robbie nu op zijn plek zit. Ik probeerde zo happy als mogenlijk te doen. Ik glimlachtte en ging zitten. 'Hey!' Zei Robbie. Hij is altijd goedgezind. 'Hey.' lachtte ik. 'Waarom liep je weg?' vroeg Amber. 'Oh ik moest naar het toilet.' Ze keek me ongelovend aan maar ging niet tegen me in. Ik vermeed oogcontact met Nathan maar ik kon zien dat hij mijn richting uitkeek. Ik keek zo weinig mogelijk naar boven want Nathan zat tegenover me. 'Eet je dat nog op?' vroeg Robbie. 'Nee hoor. Pak maar.' zei ik terwijl Robbie men bord nam. 'Jeej!!' Ik lachtte. 'Zoveel honger?' Hij knikte terwijl hij begon te eten. Amber lachtte en fluisterde tegen me 'Emily, ff serieus, waarom liep je weg?' 'Ik zei het net toch? Ik moest naar het toilet.' Ze zuchtte. 'Waarom was je dan zo overstuur?' 'Was ik niet.' 'Emilyyy...' 'Ambeeeer. Niet nu' Ze zuchtte 'Okeeej.' en ze at verder. Robbie zag ons fluisteren en vroeg 'Wat is er?' 'Ooh niets hoor.' glimlachtte ik.

Pov Nathan

Ik keek naar Emily maar ze vermeed oogcontact. Ze lachtte en mijn hart maakte een sprongetje. Ja sorry het klinkt raar maar boeie. Luna zette de muziek aan en iedereen begon histerisch te worden. Ik ging maar met Robbie mee. We gingen naar de trampoline en daar zaten we met de helft van de klas te praten. De andere heft waaronder Emily, Alex en Amber gingen naar de garage waar de muziek afspeelde de rest van de avond deed Emily niets anders dan me ontwijken en ik gaf het dan maar op. Op een bepaald moment was ze aan het 'vechten' en te lachen met Stefan over een ballon terwijl er nog een tiental op de grond liggen. Ze weet dat ik Stefan echt niet kan uitstaan, al sinds de lagere school en ze staat daar met hem te flirten. Pff Nathan get over it. Nee, het gaat niet. Pff ik wil gewoon naar huis.

Pov Alex

Ik ben dat ontwijken van Nathan en Emily zo beu pff het duurt nu al uren. Zo heb ik Nathan nog nooit gezien. Emily en Amber stonden te praten en ik ging er naartoe.

'Hey.' glimlachtte ik terwijl ik Amber een kus gaf. 'Hey schatje.' antwoordde Amber. Emily glimlachtte. 'Jullie 2 zijn zo lief samen.' we lachtten. 'Emily ik moet je wat vragen.' ze knikte. 'Vraag maar.' 'Heb je gevoelens voor Nathan? Want ik heb gezien hoe je reageerde op Nathan en Luna.' wow ik klonk serieus. Ze keek naar beneden. Het was een paar minuutjes stil. Uiteindelijk antwoordde ze. 'Ik weet het zelf niet en ik begrijp eerlijk gezecht niet waarom ik zo reageerde, het.. het was zo vreemd allemaal.' Ze keek nog steeds naar beneden en Amber keek afwachtend naar me tot ik iets ging zeggen. 'He je mag naar boven kijken hoor we bijten niet.' Lachtte Amber. Emily glimlachtte. 'Damn dat duurde lang.' zei ik. 'Wat?' vroeg ze verbaast. 'Eer dat je besefte dat je gevoelens hebt voor Nathan. Maar je hebt hem wel gekwetst met het Stefan gedoe.' 'Dude ik weet het niet eens zeker en dat was niets, alsof het hem iets kan schelen, hij gaat vast al met Luna.' Zei ze terwijl ze hun richting uitkeek net toen Luna lachtte. 'Zie je?' zei ze teleurgesteld. Ik nam haar schouders en schudde haar lichtjes door elkaar. 'Besef het nou eens, Nathan is verliefd op je, ik heb het je al eens gezecht tijdens de studie.' 'Dus dat was geen grap?' 'Nee tuurlijk niet!' ze zuchtte. 'En sinds wanneer dan?' 'Wel hij begon vreemd te doen na die ene Efteling busrit. Geloof je me of niet?' 'Ik weet het niet, waarom zei hij dan niets?' vroeg ze erg ongelovig. ik haalde men schouders op 'Ik heb geen idee.' 'En waarom heeft hij heel de avond niets meer gezegt?' Ik keek haar aan met een blik van: meen je dit nou? ' Emily je ontloopt hem al de hele avond.' ze keek naar beneden. 'Het komt wel goed.' zei Amber. Emily lachtte sarcastisch 'Yeah, right. Pff ander onderwerp?' Amber zuchtte. 'Waarooom?' 'Wel misschien vinden jullie het niet interessant maar Merlina staat te praten met Joost en het zien er erg gezellig uit.' Ik begon te lachen. 'Ssssst. Niet zo opvallend.' Zei Emily

Pov Emily

Ik zag Merlina praten met Joost. Ze vind hem echt leuk. Ik dacht eerst dat ze verliefd was op Stefan maar blijkbaar niet. Ik wilde lachen maar dat zou te opvallend zijn. Maar Alex begon hysterisch te lachen. 'Sssssst!!' Zei ik. Hij kwam niet bij. 'Dude wat is er?' Zei ik nu ook lachend. Hij bleef maar lachen. 'Wat is er schatje?' Vroeg Amber. 'HAHAHA geen idee!! Ik vind het gewoon zo grappig!' Na een paar minuten hem te kalmeren stopte hij eindelijk. 'EINDELJK!' Lachtte ik. 'Haha ja ik begon al buikpijn te krijgen.' 'Waarom lachtte je zelfs zo hard?' Vroeg Amber. 'Ik heb geen idee! Ik kreeg een lachbui.' We lachtten. 'Haha laten we naar de anderen gaan.' Zei Alex uiteindelijk. 'Goed plan.' Antwoordde ik en we gingen naar de rest.

.........................

A Love That Never DiesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu