A Love That Never Dies

Te Laat In De Les....

Pov Emily

Door dat hele gedoe met Luna kwamen Amber en ik te laat in de les. Ik klopte op de deur en we gingen naar binnen. 'En waarom zijn jullie te laat, dames?' Vroeg meneer Crommie. 'Sorry meneer ik zat nog op het toilet en ik kreeg een bloedneus en Amber hielp me even.' 'Oh oke en waarom is je wang zo rood en opgezwollen?' 'Wel het is koud buiten!' 'Ja maar waarom is ie dan opgezwollen, jongedame?' 'Ik ben net tegen de deur van het toilet gelopen. Ja ik ben wat onhandig.' De leerkracht lachtte. 'Oke oke ga maar zitten meisjes.' Amber en ik gingen naar onze plaatsen en we gingen zitten. 'Man daar heb je je goed uitgekletst.' Fluisterde Nathan tegen me terwijl hij me een highfive gaf. 'Jep daar ben ik een pro in.' Lachtte ik. 'Ja dat heb ik wel gezien.' Knipoogde hij. Man waarom doet ie dat, hij weet goed genoeg dat ik dat niet aankan! Ik lachtte. 'Ja ik wil nu niet zo een hele ruzie in de klas maken over dat gevecht. Nuja wat je een gevecht kan noemen.' Nathan lachtte. 'Ja je was wel gewond.' Zei hij met een bezorgde stem. 'Nathan, was gewoon een simpele bloedneus.' 'Ja en je wang dan? Het ziet er echt pijnlijk uit.' Ik glimlachtte. 'Het gaat wel, zo hard kan Luna ook niet slaan hoor.' 'Ja ze had je überhaupt niet moeten slaan.' 'Ooh, ben je bezorgt?' 'Ja oke?' mompelde hij. 'Ooh zo schattig.' Lachtte ik.' 'Hey tortelduifjes gaat alles goed daar?' Zei meneer Crommie. 'Ja hoor alles gaat perfect.' Antwoordde Nathan. De leerkracht lachtte. 'Nou oke maar kunnen jullie wel opletten?' 'Ja hoor is goed.' Zei Nathan kalm. Ik kon amper mijn lach inhouden. Nadat meneer Crommie zich omdraaide zette Nathan het gesprek verder. 'Ik ben niet schattig.' Zei hij uit het niets terwijl hij naar het bord bleef staren. 'Ooh dat ben je wel.' Zei ik lachend terwijl ik op zijn wang porde. Hij glimlachtte. 'Nee.' Mompelde hij terwijl hij naar voor bleef staren. 'Jawel.' Zei ik terug terwijl ik nu ook naar het bord bleef kijken. 'Stop.' Zei hij. 'Oke.' Zei ik lachend. 'Jij bent schattig als je lacht.' Zei hij uit het niets. Ik kopieerde zijn woorden. 'Ik ben niet schattig.' 'Ooh dat ben je echt wel.' ' Nope.' 'Jaweeel.' zei hij terwijl hij men wang porde. 'Auw.' Zei ik. 'Omg heb ik je pijn gedaan? Sorry, sorry, sorry, sorry, sorr-' 'Nathan rustig.' Lachtte ik terwijl ik zen gezicht vastpakte zodat hij zou stoppen met praten. Hij lachtte en ik liet hem los. 'Man, ik dacht dat ik je echt pijn deed.' 'Nee hoor zo een watje ben ik nou ook niet.' Lachtte ik. 'Ik wel.' Zei hij. 'Hoezo?' Vroeg ik. 'Wel, weet je nog op dat slaapfeesje dat ik je iets wilde vertellen?' Ik knikte en hij praatte verder. 'Oke ik zeg het gewoon, ik wilde je vertellen dat ik verliefd op je ben.' Mijn mond viel open en hij lachtte terwijl hij men mond sloot en ik lachtte. 'En Alex heeft me verteld dat jij ook verliefd bent op me.' Ik knikte en nu viel zijn mond open en ik deed hetzelfde en sloot zijn mond en ik lachtte. 'Wel Alex had gelijk.' 'Wow, dus hij maakte geen grap?' Ik schudde men hoofd. 'Nowp.' Op dat moment ging de bel en kwam Stefan naar Nathan en trok hem mee en ik hoorde hem nog iets zeggen dat klonk als 'Gast ik wilde haar net iets vragen!' 'Was het zo belangrijk?' 'Euh ja nogal!' 'Pech dan.' Alex draaide zich om en ik zat nog te glimlachen. 'Hey, wat is er? OMG zijn jij en Nathan samen?!' vroeg hij opgewonden. 'Nee Alex.' Lachtte ik. Hij zuchtte teleurgesteld. 'Pff oke dan.' Zei hij terwijl hij wegging met Robbie en Peter. Ik liep naar buiten en naar de speelplaats met Merlina en Amber. 'Ohh wel jammer dan meneer Commie jou en Nathan betrapt heeft eh Emily!' Zei Merlina. Ik lachtte. 'Jep.' zei ik terwijl ik de deur opendeed en naar buiten liep. 'Omg, Emily vind je hem leuk? Als in leuk leuk!?' Ik lachtte. 'Uhm.. oke ja je hebt me!' Merlina begon te juichen en te springen en ik zag Nathan kijken en hij glimlachtte, ik glimlachtte terug en Merlina had het natuurlijk gezien. 'OMG CUTIES IK HEB HET WEL GEZIEN HOOR.' Riep ze.  Ik lachtte. 'He waar is Amber?' 'Oh ze is net naar het toilet gegaan heb je dat niet gezien? Oooooh je droomde weg over Nathan!' 'SSSTTT Merlina niet zo luid hij hoorde je!' Ze lachtte 'NATHAN NATHAN' Riep ze op een zingende toon. Ik lachtte. 'Waarom zeg je niet dat ik moet stoppen?' Vroeg ze. 'Wel hij is net naar het toilet gegaan.' zei ik terwijl Amber terugkwam. 'Hey waar gaat het gesprek over?' 'Nathan en Emily.' Zei Merlina enthousiast. 'Omg heb je het haar verteld?' Ik knikte. 'Omg!! Ik dacht dat je het zou ontkenne als iemand het je zou vragen.' Zei ze. 'Ik heb toch ook niet ontkent toen jij en Alex het vroegen?' 'OMG EMILY ALEX WEET HET!?' Riep Merlina 'Ja hij weet het.' Zei ik kalm. 'En waarom weet ik dat niet?' Vroeg ze terwijl ze nephuilde. 'Je hebt het nooit gevraagt.' Lachtte ik. Toen ging de bel en gingen we naar de klas. Ik liep de klas in en Alex liep voor me en Nathan achter me. Alex struikelde over een boekentas dus viel ik op hem en Nathan op mij en daar lagen we dan met zen drieën op de grond naast Stefan's bank. Stefan stond recht en riep 'VLEESHOOOOP!' en hij sprong op Nathan, Eric sprong er ook bij, daarna Max, Nic, Robbie en Jules. Daar lag ik dan, in een vleeshoop tussen al de jongens, en dan nog eens vanonder want Alex was ontsnapt en was nu vanboven gaan liggen. De leerkracht stond te lachen terwijl iedereen recht stond. Nathan hielp me recht en halfdood gingen we op onze plek zitten. 'Hey, waarom hoorde ik men naam net op de speelplaats?' knipoogde Nathan. Ik lachtte. 'Nja Merlina ondervroeg me... over jou.' Lachtte ik. Nathan glimlachtte. 'En wat vroeg ze?' 'Meidendingen.' zei ik nonchalant. 'Oke, ik moet even iets gaan halen en dan gaat ongeveer 10 minuten duren dus houd jullie kalm oke?' Zei de leerkracht. 'Oke!' Zei iedereen voor ze weg ging. Nathan legde zijn hoofd op men schouder en begon te smeken. 'Plieees tell meeeeeeeee.' Zei hij. Ik zuchtte. 'Oke oke.' Zei ik en Nathan ging rechtzitten. 'Vertel het nu maar.' Ik lachtte. 'Wel ze zat een ondervragig te doen over dan ik je leuk vind en blablabla.' Nathan lachtte. 'En wat vroeg ze dan presies?' 'Wel ze vroeg: HE HE EMILY VIND JE NATHAN LEUK? ALS IN LEUK LEUK?' 'En wat zeeeiiii je?' Lachtte Nathan. 'Ja.' Zei ik en ik lachtte. Even was Nathan stil. 'Emily, wil je mijn vriendin zijn?' Vroeg hij terwijl hij men hand vastpakte. 'Ja tuurlijk!' Antwoordde ik en Nathan trok me in een knuffel en zo bleven we even zitten. Alex draaide zich om. 'EINDELIJK!' Riep hij door heel de klas en Nathan en ik lieten elkaar los. 'Dude..' Zei Nathan. 'WAT WAT WAT?!' Vroeg iedereen.' 'ZE ZIJN EINDELIJK EEN KOPPEL!!' Riep Alex en iedereen begon te juichen behalve Luna. Nathan lachtte en knuffelde me weer. Na 2 minuten kwam de leerkracht terug en iedereen zat nog te juichen. 'Wat is er aan de hand?' vroeg ze. 'EMILY EN NATHAN ZIJN SAMEN.' Riep Stefan. 'EINDELIJK!' Riep de leerkracht. Iedereen lachtte (behalve Luna, alweer.) En we begonnen aan de les.

...............................................