Gedwongen moord

Hoofdstuk 7

Ace sloot de deur achter ons en ik stapte verlegen naar voren. De jongens hielden beide een joint vast en bekeken me van top tot teen. ''Zo, dus dit is je nieuwe aanwinst?'' grijnsde de jongen met bijna zwarte ogen en donker haar. Hij was slank gebouwd en droeg veel ringen. De andere was het tegenovergestelde; blond haar met blauwe ogen. Er vormden kuiltjes in zijn wangen toen hij lachte en ik fronste. ''Nieuwe aanwinst?'' Ik keek naar Ace en hij schonk de jongens een felle blik. Een naar gevoel nestelde zich in mijn onderbuik. Ze haalden hun schouders op en de blonde jongen gaf me zijn joint door. ''Ik ben Finn,'' zei hij. ''Dat is Luca. Hij zegt alles wat hij denkt.'' ''Lilith,'' stelde ik me voor en mijn stem kraakte. Ik schraapte mijn keel en voelde me rood worden. Snel nam ik een grote hijs om mezelf te kalmeren. Ze leken aardig. Ik ging naast Ace zitten en bekeek stiekem Luca. Volgens mij was hij degene die erbij was toen Ace me bijna wilde vermoorden. Zou hij me alsnog vermoorden als hij genoeg van me had? Nieuwe aanwinst. Nieuw. Waren er anderen voor mij geweest? Waarom waren die nu dan weg? Dood? Ging ik ook dood? Ace was al een paar keer boos op me geworden. Misschien zou hij er genoeg van krijgen en dan maar een nieuw persoon zoeken die hem helpt. Iemand die wel perfect luistert. Mijn handen werden klam en ik nam een paar snelle hijsjes achter elkaar voordat ik de joint doorgaf aan Ace. Zijn hand raakte de mijne en mijn huid tintelde. Niet in paniek raken, dacht ik in mezelf. Je gaat gewoon goed luisteren en bewijzen dat je het waard bent om te blijven leven. Het komt goed.

''Luca en Finn zijn hier om een andere reden dan normaal,'' zei Ace en ik keek op. ''Gewoonlijk komen ze bij me om zaken te regelen of wanneer ik gezelschap nodig heb. Ze zijn degenen die het dichtste bij me staan, laat ik het zo zeggen. Maar dit keer is er iets anders. Finn, aan jou de eer.'' Hij gebaarde naar hem en Finn ging rechtop zitten. ''Luister, Lilith. We zitten dan wel in het drugs wereldje, maar dat betekent niet dat we slecht zijn. Ons ken je nog niet, maar Ace wat beter. Ik denk dat je ergens wel aanvoelt dat hij niet slecht is, anders zou je niet ervoor kiezen om bij hem te blijven, toch?'' Ik knikte onzeker en hij ging door. ''Ik woon samen met mijn zusje van vijf. Een lief kind. Blonde krulletjes, bijna altijd vrolijk. Ik deal drugs om haar te onderhouden.'' Hij glimlachte en nam langzaam een trekje. ''Nou, er is dus iets met haar gebeurd. En ik wil wraak.'' De rook ontsnapte door zijn mond. ''Wat dan?'' fluisterde ik. 

Hij vouwde zijn handen ineen. ''Soms moet ik een dag weg of ben ik druk met het geld verdienen. Dan is er een oppas in huis. Een aardige man, dacht ik. Maar dat bleek niet zo te zijn. Ik kwam gisteren thuis en vond mijn zusje huilend op de grond. De oppas was verdwenen. Ze zei dat ze pijn had, dat 'de man haar vanbinnen auw deed'. Ze vertelde me in tranen dat ze nee zei en dat ze het helemaal geen leuk spelletje vond, maar dat hij het toch deed.'' Finn lachte ongelovig en schudde zijn hoofd. Ik zag de pijn en woede in zijn ogen toen hij me aankeek. ''Ik wil wraak op hem, Lilith. Ace vertelde me dat je gisteren je eerste man hebt vermoord. Ik weet dat Ace zei dat je alleen mensen met schulden zou vermoorden, maar ik hoop dat je hier een uitzondering voor wilt maken. Ik kan de politie bellen, maar dan zouden ze misschien ook achter mijn deals komen, en die man zou hooguit een paar jaar de bak in gaan. Ik wil hem dood, en ik wil vragen of jij ervoor kan zorgen.''

Mijn hoofd tolde en ik was een aantal tellen stil. ''Ik... ik vind het heel erg, maar ik weet niet...'' Ace legde zijn hand op mijn bovenbeen en kneep erin. Ik keek hem aan en zag de dwingende blik in zijn ogen. ''Dat wilt ze wel, of niet, Lilith?'' Ik slikte en sloeg mijn ogen neer. ''Ja.'' ''Mooi.'' Hij trok zijn hand weg. ''Je krijgt je wraak, Finn. Je hoeft je niet druk te maken dat je opgepakt word en dat je zusje dan alleen is. Ze zal ervoor zorgen.''