Καρδιές από αστέρια

Κεφάλαιο 1ο

 Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014.

    Μια μέρα πριν την 28η , τετραήμερο δηλαδή! Κλειστές οι σχολές και έτσι επέστρεψα και εγώ στο μέρος όπου μεγάλωσα, την Καλαμάτα. Μπορεί παλιά να γκρίνιαζα συνεχώς γι'αυτή την πόλη, όμως πλέον μου λείπει αρκετά συχνά. Τελικά ισχύει ότι πρέπει να χάσεις κάτι για να καταλάβεις την αξία του. Γι'αυτό και σήμερα απο το πρωί είχα απεριόριστη χαρά!

     Πέρασα όλο το απόγευμα στην πλατεία...Συνάντησα κάποιους συμμαθητές και συμμαθήτριές μου και μετά πήγα για καφέ με την κολλητή μου , την Αριάδνη , η οποία σπουδάζει Χημικός στην Αθήνα. Περασμένες 11 χτύπησε το κινητό της. Ήταν η αδερφή της που είχε μείνει μόνη της σπίτι  και αναγκαστικά το διαλύσαμε.

   Έτσι πήρα την απόφαση να πάρω το αυτοκίνητο και να πάω στην άλλη άκρη της πόλης, όπου βρισκόταν η δική μου αδερφή στη συναυλία του Στέλιου Λεγάκη μαζί με τους Boys and Noise. Για να είμαι ειλικρινής , δεν έχει τύχει ποτέ να ακούσω τραγούδια τους , εκτός από τις φορές που η Χριστίνα μου έκανε επίθεση με τα ακουστικά της και με έβαζε να ακούσω διάφορα με το ζόρι. Ποτέ όμως δεν της χαλούσα το χατήρι , της έχω και μια α αδυναμία. Το πιτσιρίκι με λίγα λόγια βρίσκεται εκεί από το μεσημέρι και από ότι έχει πάρει το αυτί μου η συναυλία ξεκινάει μετά τις 9. Λογικά θα έχει τελειώσει ή θα βρίσκεται στο τέλος της τέλος πάντων...

   Και τώρα που το ξανασκέφτομαι , δε θα με πείραζε να πάω κι εγώ εκεί για λίγο. Ανέκαθεν μου άρεσαν οι συναυλίες!