Κεφάλαιο 9ο

534 56 9
                                    

    Ο δεύτερος όροφος δε θύμιζε σε τίποτα τον πρώτο. Ήταν ανοιχτός , σαν ταράτσα και υπήρχαν μόνο πολυθρόνες και καναπέδες, ενώ η μουσική ήταν πιο χαλαρή. Και κάπου εδώ μετανιώνω που δεν  πήρα μαζί μου ένα μπουφανάκι. Τι το ήθελα το αμάνικο βραδιάτικα; Παρά το ότι είχα ξεπαγιάσει , συνέχισα να ακολουθώ τον Άρη μέχρι που φτάσαμε σε ένα τραπέζι όπου κάθονταν τρια άτομα: ο Βαγγέλης, ο Τζίμυ και άλλος ένας που δε γνώριζα.

Άρης:Νά'μαστε κι εμείς!

Βαγγέλης:Καλως μας ήρθατε!

Τζίμυ: Ωπ ,γιατί μόνη σου;

Έλσα: Γεια σας! Η αδερφή μου αρρώστησε και η Αριάδνη περιφέρεται στον κάτω όροφο, γενικά και αόριστα!

Βαγγέλης:Σοβαρά; Να της δώσεις πολλά πολλά φιλ-

Τζίμυ:Και περαστικά!

Έλσα: Ναι, εεμ, σχετικά με αυτό... μήπως θα μπορούσατε να μου τα πείτε όλα αυτά σε ένα βιντεάκι; 

3ο άτομο: Εμείς δεν έχουμε συστηθεί, είμαι ο Στέλιος!

Έλσα: Έλσα, χάρηκα! *χειραψία*

Στέλιος: *κουνάει το κεφάλι καταφατικά* Λοιπόν, γιατί στέκεστε όρθιοι; Καθήστε! 

        Ο Βαγγέλης και ο Στέλιος είχαν καθίσει στον ίδιο καναπέ, ο Τζίμυ , μόνος του, στον καναπέ απέναντί τους και εγώ κάθισα σ'αυτό που θα αποκαλούσαμε "προεδρική θέση", δηλαδή μια μοδάτη πολυθρόνα . Ο Άρης κάθισε δίπλα στο Τζίμυ και ήπιε μια γουλιά από ένα ποτήρι μπροστά του. Ακολούθησαν μερικές στιγμές αμηχανίας , μέχρι που ο Βαγγέλης πήρε το λόγο...

Βαγγέλης: Και πως τα περνάτε εσείς οι Καλαματιανοί;

Έλσα: Μια χαρά, ευτυχώς και τα μαγαζιά μας έχουμε, και η νυχτερινή ζωή βρίσκεται στα πάνω της...

Στέλιος: όντως, θυμάμαι όταν είχαμε έρθει με το σχολείο και δεν ξέραμε που να πρωτοπάμε!

Έλσα: Ε, εντάξει , δεν είναι και σαν την Αθήνα...!

Τζίμυ: Έρχεσαι συχνά Αθήνα;

Έλσα: Βασικά εκεί σπουδάζω και συγκατοικώ με την κολλητή μου...

Άρης: Άντε! 

Έλσα: Ναι, ναι!

Τζίμυ: και τι καλό σπουδάζεις;

Έλσα: Γερμανική Φιλολογία, στο πρώτο έτος! Εσείς;

Βαγγέλης: Μουσική τεχνολογία και ηχοληψία!

Τζίμυ: στο ΑΕΙ, στο τμήμα μουσικών σπουδών!

Άρης: Μικροβιολογία!

Στέλιος: Καλά, κατάλαβα, μόνο εγώ πάω σχολείο!

Έλσα: Έλα!

Στέλιος: Ναι, είμαι ο μικρός της παρέας!

Βαγγέλης: Εμείς Έλσα, πρωτοετείς και οι δύο, κόλλα πέντε!

Έλσα:χαχαχα! 

     Αφού "κόλλησα πέντε" με το Βαγγέλη , ξανακάθισα και θυμήθηκα το κρύο. Έτσι, τελείως αυθόρμητα, έτριψα το αριστερό μου μπράτσο , μήπως ζεσταθώ λίγο...

Άρης: Κρυώνεις;

Έλσα: Όχι , μια χαρά είμαι, μόνο που με χτυπάει λίγο αεράκι...

Τζίμυ: Πω, και δεν έχουμε και κανένα μπουφαν εδω πέρα...

Βαγγέλης: Αλητεία σκέτη είμαστε...Αν και εγώ δεν κρυώνω καθόλου...

Άρης: Εμείς αγόρι μου είμαστε μαντράχαλοι! Η Έλσα όμως είναι δεσποινίδα!

Έλσα: Εντάξει παιδιά, πάω μια στιγμή να πάρω ένα ποτάκι ακόμα κι επιστρέφω! Θέλει κανείς τίποτα;

Άρης: Περίμενε, θα σε συνοδέψω εγώ και θα πάρω και λίγα φυστίκια ακόμα, γουστάρουμε;

Τζίμυ : Ναι,λίγα φυστικάκια είναι απαραίτητα, δεν το διαπραγματεύομαι!

Βαγγέλης: Φέρε και μια Φαντα Μπλε για το Στέλιο, νομίζω πως του τελείωσε!

Στέλιο: Ε τι να σου πω τώρα*πετάει ένα μαξιλάρι πάνω στο Βαγγ*!

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια ! Τα εκτιμώ πολύ και υπόσχομαι να ενημερώσω μέσα στο σ/κ!

Καρδιές από αστέριαWhere stories live. Discover now