9

20 3 2
                                    

Gözlerimi yavaş yavaş araladım, etrafa bakındığımda hastanede olduğumun farkına vardım, karşımdaki koltuğa baktığımda ise Poyraz orda oturuyordu

"Uyanmışsın, nasıl hissediyorsun?"

"Fiziksel olarakta berbat ruhsal olarakta" cevap vermeden mahçup gözlerle suratıma baktı sadece

"Nerelerdesin sen? Nereye kayboldun bi anda? Sınıfına kadar gittim öyle biri yok dediler, ne oluyor Poyraz ne yapmaya çalışıyorsun?" Sandalyeyi yaklaştırıp elimi kavradığında elimi yavaşça geri çektim

"Özür dilerim, haklısın" artık dayanamayıp göz yaşlarımı serbest bıraktım boğazıma düşen ağırlıkla konuşmaya çalıştım

"Çok bunaldım ben" sesim çok az çıkabilmişti şu durumumda. Halimi gören Poyraz dayanamayıp iki kolunun arasına alıp sıkıca sarıldı bedenime, ben ise hiç tepki vermemiştim

"Sıkma kendini, dök içini"

"Deli sanıyorlar beni Poyraz, deli muamelesi yapıyorlar. Deli miyim ben?"

"Ne delisi güzelim, deli falan değilsin sen hem delirsen nasıl anlaşırdık biz böyle"

"Ya delirdiysek?"

"Saçmalamayı bırak, sadece kötü bi dönemden geçiyorsun ve atlatıcaksın" kollarını bedenimden ayrılıp suratıma baktı artık oda göz yaşlarını serbest bırakmıştı "ama..." sorar gözlerle suratına baktım

"Ama bu süreçte senin yanında olamayacağım, çok üzgünüm ama sana destek olamayacağım" göz yaşını elinin tersiyle sildi

"Neden? Neden yanımda olmayacaksın?" Ağlamam dahada şiddetlenmişti

"Lütfen ağlama, iyiliğin için..."

"Ne iyiliği Poyraz, görmüyor musun olmadığın vakitlerde dahada kötüye gidiyorum"

"Seni seviyorum, ilerde sen beni güzel hatırla" dedi ve ardından koltuktan kalkıp kapıya ilerledi

"Ne saçmalıyorsun sen!" Kapıdan çıkıp gittiğinde tek yapabildiğim göz yaşlarım arasında fısıldamaktı

"Bende seni seviyorum"

Bir süre kendimi sakinleştirmeye çalışırken annem odaya daldı

"Kızım iyi misin? Nasıl oldu bu?" Dedi telaşı suratına yansımıştı

"Hiç iyi değilim" yatağın köşesine oturdu

"Neren acıyor?"

"Fiziksel değil, ruhsal" annem sorarcasına gözlerimin içine baktı

"Neyin var senin?"

"Poyraz gitti anne, bidaha gelmemek üzere gitti"

"Şu durumunda bile o çocuğu mu düşünüyorsun?!" Cevap vermeden göz yaşımı sildim

"Bu akşam neden gittiğini sana açıklayacağım"

"Nasıl?"

Çok zırlamalı bir bölümdü yazar alışık olmadığı için yazarken zorlandı. Umarım beğenmişsinizdir vote ve yorumlarınızı bekliyorumm

Bu arada finale az kaldı :)

AKIL OYUNLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin