AKIL OYUNLARI

12

1 yıl sonra

1 yıllık tedavimin son haftalarındaydım, artık neredeyse kafamın içindeki sesler ve görüntüler yok olmuştu, Poyraz'da buna dahil dediği gibi hep güzel anılarla kalmıştı bende, onu özlüyordum ama onu görmemek benim için daha iyiydi tabii, onu görmemek benim sağlıklı olduğumun gerçeğiydi

Asansör kapısının açılmasıyla düşünçelerimi bir kenara bıraktım, içeri girip randevu aldığım katın düğmesine basıp çıkmasını bekledim. Yaklaşık yarım dakika sonra kata geldiğimde asansör kapısı açıldı ve... Poyraz karşımdaydı. Görür görmez gözlerimi fal taşı gibi açtım, Nasıl olur bu? Hala iyileşememiş miydim yoksa?

"Bir dakika nasıl olur, nasıl hala karşımda olursun, iyileştim ben Poyraz, hala neden karşımdasın yoksun işte biliyorum" bi anlık şaşkınlıkla ona sesimi yükseltmiştim orda olmasa bile...

"Neyden bahsediyorsun sen?" Anlamamazlık gelmesi beni dahada sinirlendirdiğinde artık göz yaşlarıma hakim olamayıp omuzlarına vurmaya başladım

"Neden unutmuş gibi yapıyorsun, neden ben hala seni görüyorum Poyraz neden karşımdasın?!" Ona vuran ellerimi sıkıca kavradı

"Vurma artık yeter! Poyraz falan değilim ben" anlamaz gözlerle suratına baktım

"Osun işte karşımdasın, güzel kalmıştın bende sen, unutmuştum ben seni. Şimdi hala nasıl olurda seni görebiliyorum" diye bağırmaya devam ettim, bu sırada arkadan bir görevli gelip konuşmaya başladı

"Derdiniz nedir? Ne bu bağırışma" bağırışma mı? Nasıl yani? Onu duyabiliyorlar mıydı?

"Bir dakika, onu duyabiliyor musun?" Adam anlamazcasına kaşlarını çattı

"Neden duymayayım ki?" Şaka gibiydi, gerçek miydi? Gerçekten dokunabiliyor, duyabiliyor muydum? Aklım almıyordu

"Doktorunuz kim sizin?" Aynı anda cevap verdik

"Nalan Damgacı" aynı kişiyi dememizle birlikte birbirimize baktık, bakışları aynıydı

"Tamam Nalan hanımı arıyorum müsaitse probleminizi onun yanında çözersiniz, hastaneyi birbirine katmaya gerek yok" görevli, Nalan hanımı ararken, çocuk kulağıma eğildi

"Senin yüzünden gitmem gereken yere geç kalacağım, derdin ne?" Nereye gideceği veya geç kaldığı umrumda değildi, o gerçekti ve karşımda duruyordu bunu düşündükçe içim bi tuhaf oluyordu ellerim buz kesiyordu

"Tamam, sizi bekliyor"

Odaya girdiğimizde, çocuk konuşmaya başladı

"Nalan hanım bu kız durduk yere bana bağırmaya başladı, bi baksanıza kafayı mı yemiş"

"Abartmaz mısın?"

"Abartmak mı? Haklısın asansörden inip birden bana bağıran bi kız, gayet normal şeyler benim için. Her gün yaşıyorum çünkü" göz devirmekle yetindim

"Tartışmayı bırakın, Deniz'cim sorun nedir?"

"Nalan hanım, bu o" anlamazcasına kaşlarını çattı

"Poyraz bu"

Vote ve yorumlarınız benim için önemli :))