Leonardo Dicaprio ❦ Texting

15.Bölüm

Ellerim resmen heyecandan terliyordu. Herkesin bayıldığı benim ise âşık olduğum sevgilim, Leonardo'm beni arayacaktı. Ve ve ben onun sesinden ismimi ilk kez duyacaktım. Ne büyük mutluluktu bu.

Benim ile kal demişti.

Onun ile kalacaktım.

Telefonum çalmaya başladığında heyecandan yüreğimin ağzımda atışını hissedebiliyordum. Nasıl da atıyordu bu kalp onun için. Daha fazla bekletmeden derince bir nefes alıp verdim ve telefonu açtım.

Kısa bir sessizliğin arından nefes sesini duydum. Nefes sesinden öptüğüm adamım...

"Kamelya." adımı öyle güzel söylemişti ki pamuk gibi olmuştum. Ölüyordum. "E, evet. Nasılsın?" diyebildim. Salak gibi takılmıştım. Önce o mu sorsaydı? Resmen hayran olduğum adam ile lisedeki kızlar gibi flört ediyordum. "Senin sesini duyduğum vakit daha iyi oldu bugün benim için. Ben çok iyiyim Kamelya. Sen nasılsın?" Tanrı'm. O nasıl güzel iltifattı öyle? "İyiyim. Ben de çok iyiyim. Sadece, sadece şu küçük kalbim duracak ol gibi hissediyorum." güldüğünü duydum. Rezil mi olmuştum? Yine de gülüşü çok güzeldi. "Ah kalbim duracak gibi hissetmene rağmen iyi misin gerçekten?" yutkundum ve resimlerine öyle sabit baktım ki sanki kilometreler arasından gözlerimi görecekti. "Senin sesini duyduğum için daha iyi hissediyorum artık." Dedim. Bu sefer kekelememiştim. Güldü. Çok güzel gülüyordu. O hep gülsündü. "Leonardo." dedim ve kalbimi elime koydum. Bütün duygularımı sesime yansıtıp konuştum. "Seni seviyorum." diye fısıldadım önce. "Seni çok seviyorum. Kilometreler engel değil. Şu küçük kalbimde atıyorsun işte. O güzel gözlerin güneşten parlak saçların. Seni tüm hücrelerimde hissediyorum. Hissediyorum seni. Çok güzel bir his." derince bir nefes alıp verdim. Güzel bir itiraftı. "Seni bekliyorum. Seni seni seviyorum Kamelya. Çiçeğim."