POV EVA
We zitten nu samen op de bank. Zo ver mogelijk uit elkaar. Het is intussen al 11 uur. “Sorry Floris maar ik kan het niet” zeg ik dan. Hij kijkt me niet begrijpend aan. “ik kan niet leven zonder jou. Ik heb het gevoel dat ik bij jou mezelf kan zijn. Ik weet niet of ik verliefd ben maar ik wil elk moment bij jou zijn.” Nu rolt er weer een traan over zijn wang. ik veeg hem weg. “Floris, het is goed” “het is helemaal niet goed” zegt hij dan. “ik raak jou zo kwijt en dat wil ik niet.” Zegt Floris. Nou ja meer huilen dan praten. “Floris ik laat je heus niet zomaar stikken je hebt zo veel voor me gedaan.” Ik sla mijn armen om hem heen en troost hem. “Eef ik weet het niet. Het is zo snel.” Wat is snel en wat weet hij niet? “Eef, ik wil je niet kwijt maar ik moet even nadenken. Ik weet het even niet. Ik ben een beetje in de war. Is het goed dat we morgen verder praten?” misschien is het ook een beter idee om er een nachtje over te slapen. “Slaap lekker Floris. Maak je maar geen zorgen ik ga je niet zomaar verlaten.” Hij droogt zij tranen af. “Truste Eef. Ik kan niet zonder je” zegt hij en we lopen allebei naar onze eigen kamer.
In de ochtend had ik hem niet meer gezien. Ik ga vandaag weer voor de eerste keer naar school en had afgesproken om, om 8 uur bij Lisa te zijn en Floris stond nog onder de douche toen ik weg ging. “hey Eef gaat het al wat beter?” vraagt ze als ik kom aanrijden. Ze staat zoals gewoonlijk al klaar. “kan beter maar het is oké” zeg ik. “we hebben vandaag toch veel tijd om lol te maken want we hebben geen enkel interessant vak” zegt Lisa met een grijns. “Daar ben ik het wel mee eens vooral piskunde” “met meneer de Wit” meteen schieten we in de lach. “hij denkt dat hij wat kleinere maat heeft denk ik” ik moet nu huilen van het lachen. “maar hij heeft wel van die mooie lange haren uit zijn overhemd steken” “Omg inderdaad hij is gewoon een enge pedofiel” zeg ik. “over wie hebben jullie het?” je raad vast al wie er achter ons is komen fietsen en het laatste wat is zei heeft gehoord. “Omg Daan laat ons niet meer zo schrikken ik dacht even dat het meneer de Wit was” hij schiet in de lach. “dus jij vind dat ik op hem lijk nou bedankt” nu stromen de tranen over onze wangen. Wat heb ik hun eigenlijk gemist. Best raar eigenlijk. Eerst is het zo vanzelfsprekend maar nu is het bijzonder alsof het er nooit geweest is en nu ineens weer wel. Ik ben toch wel een tijd weg geweest en dan is het gewoon z’n fijn gevoel dat je vrienden er altijd voor je zijn. “Eef waar denk je over na?” hoor ik vaag ik de verte. “hm…” komt er alleen maar uit. Nu beginnen ze te lachen. “echt verliefd.” “ik dacht helemaal niet aan hem man” roep ik naar Lisa. “sorry hoor. Beetje stemmingswisselingen?” “ha ha ha wat grappig” komt er zo sarcastisch als maar kan uit mijn mond. “waar dacht je dan aan?” zegt Daan voorzichtig. “dat het zo fijn is dat er vrienden zijn die voor me klaar staan ook al ben ik een tijdje niet op school geweest” “daar zijn vrienden toch voor Eef. We laten je heus niet zomaar stikken” zegt Daan. Wat is Daan toch een schatje. Hij weet trouwens helemaal niet wat er in de tussentijd is gebeurt. “Maar Eef ik wou nog langs gaan in het ziekenhuis maar ik wist niet welke kamer je lag. Ik heb je gebeld maar er nam een één of andere Floris op en toen heb ik meteen opgehangen. Ik ben nog langs je huis gegaan maar daar was je niet. Maar ehh… mag ik je nieuwe nummer?” de laatste zin komt er onzeker uit en ik en Lisa schieten in de lach. Hij kijkt me vragen aan maar we zijn al bij school. We moeten snel zijn want de bel gaat al.
Ik zit naast Lisa en Daan zit achter ons naast Kim. Kim hoort ook bij ons vriendengroepje alleen ze is niet z’n goede vriendin van me. ik voel dat er iemand op mijn rug tikt. Ik kijk achterom en krijg een briefje in mijn handen gedrukt.
Mag ik je nieuwe nummer nog?
Staat er op. Ik krabbel er op:
Ik heb geen nieuw nummer. Ik woon nu bij Floris
En ik geef ik briefje terug. “WAT!” schreeuwt Daan door de klas. “Daan is er iets?” vraagt meneer de Wit. Ik schiet in de lach. “wat is er?” fluistert Lisa. “ik zei dat ik bij Floris woon” fluister ik terug. Nu schiet Lisa ook in de lach. “is het zo grappig?” zegt meneer de Wit nu heel boos. We kunnen niet stoppen met lachen. “jullie drie ga je nu maar melden” schreeuwt hij heel boos waardoor wij alleen maar harder lachen. Op de gang vraagt Daan meteen: “En wat heeft dit te betekenen?” hij hout het briefje omhoog. “Floris heeft me aangereden en nu woon ik bij hem” Lisa en ik liggen nog steeds in een deuk. “hebben jullie wat samen of zo?” vraagt hij. Nu verdwijnt mijn lach heel snel. Ik loop snel door en reageer niet. “Laat maar dat moet ze zelf uitleggen” zegt Lisa snel en komt naast me lopen.
Na een heel gesprek hoeven we niet na te komen omdat ik een hele tijd niet op school ben geweest en hij begreep wel dat we het leuk vonden om elkaar weer te zien maar volgende keer moesten we wel nakomen.
Eindelijk gaat de laatste bel. “zin om iets te gaan drinken in de stad?” vraagt Daan aan ons. “ik moet naar huis” zegt Kim en loopt snel door. “ik moet eigenlijk ook naar huis maar Floris vind het vast niet erg als jullie even meekomen” zeg ik. dus we gaan met z’n drieën naar mijn huis.
“hey Eef” word er naar boven geroepen als ik de deur dicht doe. “hey Floris, Lisa en Daan zijn mee dat vind je toch wel goed? Sorry dat ik niet gebeld heb of het goed was maar ik dacht dat je nog aan het werk was.” Zeg ik in de hoop dat hij het niet erg vind. “geen probleem” zegt hij en staat op. “Floris dit is Daan, Daan dit is Floris” “Dus… waarom woont Eva bij jou?” vraagt Daan. Lisa geeft hem meteen een duw. Als hij iets wil weten dan komt hij er ook achter ook. “Daan ik vertel je het hele verhaal nog wel” zeg ik dan snel om de sfeer niet te bederven. “willen jullie wat te drinken?” vraagt Floris. “ik hoef niet” zegt Lisa. “ik ook niet” zegt Daan dan snel. “Flo we gaan even naar boven kan jij hier rustig je ding doen” “ja ja ik ga al koken” zegt hij met een brede grijns. “dat bedoelde ik niet maar nu je het toch zo aanbied. Chinees graag” hij zucht diep. “speciaal voor jou maak ik wel chinees.” Ik krijg een grote glimlach en vlieg hem om zijn net. “dank je maar nu gaan we toch echt naar boven” hij lacht en bij verdwijnen naar boven.
Ze hebben nog niks maar misschien komt dat later nog. Hou van jullie
Xxx me
