POV EVA
"Eef ze zijn echt bezorgd om je" zegt Marion als ze binnenkomt. Wat wil ze nu dat ik doe? Daan word ineens boos op me. Lisa zegt niet wat er aan de hand is. En Floris... ja waarom ben ik eigenlijk boos op Floris? Omdat Daan wel met hem wil praten en niet met mij misschien? Maar daar kan hij niks aan doen. Misschien moet ik maar gewoon naar hem toe gaan. "Marion?" Ik wacht tot ze me aan kijkt. "Wil je me misschien bij Floris af zetten?" "Ja natuurlijk" ze loopt al naar de kapstok om haar jas te pakken. "Ik bel hem eerst even omdat anders Daan en Lies misschien bij hem zijn" roep ik naar de gang en pak m’n mobiel. Ik tik het nummer van Floris in. Ja ik ken die uit mijn hoofd voor het geval dat mijn mobiel leeg is en ik hem moet bellen. "Hey Eef wil je asjeblieft met me praten" hij moet huilen dat hoor ik aan zijn stem. "Floris is het goed als ik nu naar jou toe kom?" "Je mag hier altijd komen" hij klinkt opgelucht. "Maar dan wil ik niet dat Daan en Lisa er bij zijn" "ik stuur ze wel naar huis. Ik ben zo blij dat je wilt praten" het lijkt net alsof hij de loterij heeft gewonnen zo blij is hij. “tot zo dan Floris” zeg ik en druk hem weg. “Laten we gaan” zegt Marion terwijl ze me mijn jas aangeeft. “Dank je wel” zeg ik en loop mee naar de auto. “wat ga je eigenlijk zeggen?” vraagt Marion als het een tijdje stil is in de auto. Eigenlijk heb ik daar nog niet over na gedacht. “ik weet het niet” zeg ik eerlijk. “Eef het komt wel goed” stelt ze me gerust. “ik weet eigenlijk niet waarom ik hem niet wou zien” de tranen springen in mijn ogen. Natuurlijk ziet ze dat meteen en legt haar hand op mijn been en geeft een bemoedigend knijpje. “Eef het komt goed.” Nu loopt er een traan over mijn wang. geen idee waarom maar het gebeurt gewoon. En nu net als mijn tranen over mijn wangen lopen zijn we er. Waarom hebben mijn tranen z’n goede timing zodat nou net op het moment wanneer ik niet wil huilen ik juist huil en op het moment dat ik mag huilen lukt het gewoon niet. Dan maar met een betraand gezicht aanbellen. Ik geeft Marion nog een knuffel en dan stap ik uit. “je kan altijd naar mij komen” roept ze me achterna. Ik knik dankbaar. Eigenlijk durf ik niet aan te bellen. Als ik eindelijk genoeg moed heb verzameld en met mijn vinger een paar millimeter voor de bel zit bedenk ik allemaal redenen waarom hij boos op me zou zijn. Nu durf ik al helemaal niet aan te bellen. Weer die tranen. Ik zak tegen de muur aan o de grond. Ik hoor dat mijn mobiel af gaat. Zonder te kijken wie het is neem ik op. “Eva” zeg ik zo neutraal mogelijk maar dat lukt niet zo goed. “Eef, waar zit je? Ik heb Marion al gebeld maar daar was je ook niet. Ik maak me echt ongerust” ik blijf stil. “als jij niet zegt waar je bent dan ga ik je nu zoeken.” Zegt hij en hangt op. Ik blijf voor me uitstaren met nog de telefoon aan mijn oor. “Eva? Waarom zit je hier?” vraagt Floris als de deur open gaat. Ik hoor hem niet. Ik hoor niks om me heen. Als hij me naar binnen heeft getild besef ik weer waar ik ben en wat ik hier doe. Ik voel meteen weer die klote tranen opkomen. Waarom toch? Vraag ik me steeds af. “Eefje toch.” Hij slaat zijn armen om me heen. Als ik na een half uur eindelijk uitgehuild ben laat hij me los. “het spijt me zo” zeg ik dan. “wat spijt je?” hij kijkt me vragend aan. “ik weet het niet… ik weet niet waarom ik boos op je ben… je bent juist de enige die ik kan vertrouwen. Jij helpt me juist en dan word ik boos op jou.” Ineens is de grond voor mij heel interessant geworden. Maar dat duurt niet lang als Floris met zijn vingers mijn hoofd optilt zodat ik hem wel móét aankijken. “Eef het geeft niet. Ik ben allang blij dat je terug bent.” Ik laat mijn hoofd op zijn borst zakken. Hij slaat beschermend zijn arm om me heen. Nu pas merk ik hoe moe ik ben. Mijn ogen vallen dicht en al snel ben ik helemaal weg.
Hoe gaat het aflopen tussen Lisa, Daan en Eva? Waar is Olaf (die jongen waardoor ze flauwviel en voor de tweede keer in het ziekenhuis belande) eigenlijk gebleven? Sorry klein stukje, ik heb het nog al druk en probeer vanavond mijn andere verhaal ook te updaten. Ideeën en tips zijn altijd welkom. Hou van jullie <3
Xxx me
