POV EVA
Ik word wakker door dat de bel gaat. Ik sta geïrriteerd op en loop naar de deur. Als ik ziet dat het Daan is ben ik niet meer geïrriteerd. Ik voel dat mijn ontbijt weer naar boven komt. Tussendoor was ik nog even wakker geworden en heb een boterhammetje gegeten. Ik ren naar de wc en laat Daan geschrokken achter. “gaat het?” hoor ik achter mij als ik net uitgekotst ben. “gaat wel” zeg ik. ik gebaar dat hij mee naar boven moet komen en ik ga op bed liggen. Hij blijft midden in de kamer staan. “kom gerust zitten hoor ik bijt niet” zeg ik met een grijns. Ik heb toch een tweepersoons bed dus ruimte zat. Hij komt zitten. “het spijt me Eef” begint hij. “ik snap het gewoon niet. Eerst ren je weg. Dan wil je wel met Floris praten en niet met mij. Lisa weet ook wat er aan de hand is maar ik mag niks weten.” Ik barst in huilen uit. Hij slaat een arm om me heen alleen die duw ik weet weg. “Eva? Ik… uhm… ik vind denk ik iemand leuk…” wacht even zei hij dit nu echt. “Eva ik vind je leuk” zegt hij nu. Wat moet ik zeggen? Hij is wel leuk maar ik krijg niet die kriebels die ik van Floris krijg. Maar als ik nu zeg dat ik hem niet leuk vind dan is onze vriendschap misschien wel over en dat wil ik niet. “het spijt me Eva maar ik kan er ook niks aan doen.” Zegt hij nu met tranen in zijn ogen. “sorry maar ik ben niet verliefd op jou maar ik wil ook niet dat hierdoor de vriendschap over is.” zeg ik. “verliefdheid gaat wel over maar onze vriendschap niet” zegt hij. Nu stromen de tranen over zijn wangen. Hij veegt ze snel weg en gaat verder. “ik rende weg omdat ik je gewoon niet snap.” ik knik alleen maar als teken dat hij verder moet gaan. “waarom ben je zomaar met Floris mee naar huis gegaan? Waarom heb je niks van je latenhoren? Waarom wist Lisa wel alles?” ik doe mijn mond open om iets te zeggen maar hij gaat snel verder. “en op wie ben jij in hemelsnaam verliefd?” is zijn laatste vraag. Ik voel me boos worden. “ten eerste ik ben niet ZOMAAR met Floris mee gegaan. Hij was er tenminste voor mij dat kan ik niet van iedereen zeggen” schreeuw ik. “en sorry dat ik niks van me heb laten horen en dat je dacht dat ik een ander nummer had maar er bestaat toch ook iets zoals Facebook of zo” hij kijkt naar de grond en zegt niks. Voor mij is dit een teken om verder te gaan. “en ik had een afspraak met Lisa en ik houd me aan me afspraken. Trouwens hoe weet jij eigenlijk dat ik verliefd ben? Lisa zei het wel op de fiets maar dat klonk meer als grapje en dat bedoelde ze niet serieus dat hoorde iedereen” schreeuw ik nog steeds. “sorry” is het enige wat hij zegt. “wil je mijn vraag beantwoorden?” ik schreeuw niet meer maar praat nog steeds hard. Hij mommelt iets. “wat zeg je?” vraag ik nu eindelijk rustig. “ik heb het van Floris. Nu blij?” schreeuwt hij. “sorry zo bedoelde ik het niet” zeg ik zacht maar net hard genoeg dat hij het kan horen. “eva ik zou het graag willen dat je me vertrouwd” zegt hij nu ook weer rustig. “ik ben verliefd op Floris” zeg ik zacht misschien te zacht. “Eva wil je dat misschien iets harder zeggen?” vraagt Daan. “ik ben verliefd op Floris” zeg ik en kijk naar mijn handen. “oh” is het enige wat hij zegt. “maar Daan het spijt me” zeg ik om het onderwerp te veranderen. “het is goed” zegt hij. “knuffel?” vraag ik en geef hem een knuffel. “onze vriendschap gaat nooit voorbij” fluirstert hij in mijn oor. Op dat moment komt Floris mijn kamer binnen. Ik weet niet hoe snel ik hem los moet laten. “oh ik laat jullie wel even alleen” zegt hij en sluit de deur niet. Daan pakt zijn mobiel en kijkt er op. “shit” roept hij. “het is 10 voor 6 en ik moet om 6 uur thuis zijn dus dat word snel fietsen” zegt hij en rent weg. “tot morgen roep ik hem nog achterna.
Sorry dat ik de laatste tijd niet meer heb geüpload maar ik heb het heel druk. Ik hoop dat ik morgen nog even tijd hebt en anders word het op z’n vroegst zondag. Als jullie ideeën hebben zeg ze gerust misschien gebruik ik hem wel. J love you. <3 <3 <3
me
