Tom Riddle ve Luna Lovegood

14. Bölüm

Taa ki Luna bir ses duyana dek. Ses bu kez kalbinin derinlerinden geliyordu ve Luna bedeninin cayır cayır yanıyor olmasına dayanamayarak ayağa kalktı.

Luna daha önce de duyduğundan emin olduğu sese doğru yürümeye başladı bilinçsizce. Birisi onu durdursa ve nereye gittiğini sorsa kendisinin de bilmediğini söylerdi ama bir şekilde kendisini ortak salonun kapısında buldu ve şifreyi kapıdaki hanımefendiye söyleyerek kapıdan içeriye adımını attı. 

Ortak salonda kimse yoktu ve zihninde yankılanan sesle beraber merdivenlerden yukarıya tırmandı. Günlüğü sakladığı yastığının altından çıkararak göğsüne bastırdı. Kapıdan çıkmak için hareketlendiğinde Ginny'in sesini duydu ve yüzünü ona çevirdi.

"Parti erken mi bitti?"

Luna önce onun ne dediğini kavrayamadı ve yüzüne bomboş bir ifadeyle baktı ama zihnindeki ses onu cevap vermeye zorladı "Erken bitti." 

Ginny kaşlarını çatarak Luna'ya ve göğsüne bastırdığı günlüğe baktı "O ne Luna- elindeki?"

Luna günlüğü gören tek kişi oymuş gibi baktı Ginny'e "Günlük mü? Ah, evet.. birkaç şey yazmam gerekiyor. Sen lütfen uyu, dinlenmen gerekiyor." Ginny'i yatağına geri yatırdı ve üzerini örttü, bakışlarındaki şüphe azaldığında gülümsedi ve ona doğru eğilerek kızın kızıl saçlarını öptü "Endişelenme Ginny birazdan geleceğim."

Ginny'in yeniden uykuya dalması uzun bir zaman almadı, zaten yorgun ve hastaydı, uykuya hiç olmadığı kadar ihtiyacı vardı. 

Luna merdivenleri hızlı adımlarla inerken hâlâ kendinde değildi. Bakışları öyle boş ve bilinçsizdi ki profesörlerden biri onun bakışlarıyla karşılaşsa bilincinin kapandığını hemencecik anlardı. Luna tam anlamıyla Tom'un etkisi altında hareket ediyordu. 

Luna adımlarını yavaşlattığında önüne aslında hiç olmayan bir kapı çıktı. Bir anda belirdi demek daha doğru olurdu çünkü tam manasıyla böyle gerçekleşmişti olay. 

İhtiyaç odasının gizli kapısından içeriye adımını attı ve Luna'nın gözleri kadar açık, gökyüzü mavisi oda gözlerinin önüne serildi. 

Geceye rağmen camın ardından güneş parıldıyordu ve Luna gözlerini kıstı. Güneş öyle parıldıyordu ki- Luna bir anlığına kör olduğunu zannetti. 

Güneş etkisini azalttığında ses bu kez daha anlaşılır konuşmaya başladı "Hoşgeldin Luna." dedi sert ama aynı zamanda içinde şefkati de barındıran ses "Şimdi lütfen günlüğü yere bırak ve birkaç adım geriye çekil."

Luna kendisine söylenen şeyi yapıp yapmamak konusunda ikileme düşse de bu bir salise sürdü, Tom onunla yalnızca nezaket icabı konuşuyordu zira Luna'nın karşı çıkma şansı zaten yoktu söylenenlere.

Luna bir adım öne atarak günlüğü yere bıraktı ama içindeki şey onu bırakmamasını söylüyordu- oradaki şey Tom'du ve Tom Luna'nın hayatındaki diğer herkesten farklıydı. 

Elleri titredi ve birkaç saniye için günlüğü geri almak için hareket etti ama ses yeniden duyulduğunda Luna yalnızca geriye çekildi.

Günlüğü yaprakları kendiliğinden odanın dört bir yanına savrulurken yine günlüğün ortasından bir ışık huzmesi patladı havaya. 

Luna gözlerini kapattı ama olacakları kaçırmamak için yeniden araladı gözlerini, ışığın etrafında gümişi bir ışık vardı ve öyle yoğundu ki insanı hayran bırakıyordu varlığıyla kendine. 

Luna ileriye doğru bir adım attı, bu tamamen kendi iradesiyleydi, bir adım daha ve sonra bir adım daha- Luna elini gümişi renkteki ışığa uzattı ve ellerinde bir soğukluk hissedinceye kadar olduğu yerde çivilenmişçesine beklemeye başladı.

Ellerine değen soğukluk önce yavaş yavaş vücuduna yayıldı, bedeni titreyinceye dek soğuğun tam anlamıyla farkına varmadı Luna. 

Fakat- 

Bir anlığına Tom'un ellerini hissetti parmaklarının arasında. Bu soğukluk ona günlüğe ilk dokunduğundaki hissi yaratmıştı bedeninde ve şimdi parmaklarında varlığı inkâr edilmez Tom'un elleri... Luna geriye çekilmek için hareketlendiğinde parmaklar baskısını arttırdı ve Luna'nın gitmesine izin vermeyecek kadar ısrarcı oldu.

Luna gözlerini sımsıkı yumdu, bir anlığına nefes almayı bile unuttu neredeyse. Şimdi yalnızca ikisinin elleri vardı yaşayan. 

Tom'un dudaklarında ancak vahşi bir hazla var olabilen gülüşü şimdi oldukça masum görünüyordu. Tom dudaklarını ıslattı farkında olmadan ve Luna'nın sımsıkı kapanmış gözlerine, titreyen bedenine gülümsedi.

Kendisinin giymesi için hazırladığı Slyhterin yeşili elbise Luna'yı daha önce olduğundan daha nefes kesici gösteriyordu. 

Tom boşta olan parmağını Luna'nın sayesinde saçlarını topuz yaptığı tokasına götürdü ve dağınık saçlarını serbest bıraktı. 

Luna'nın güneşten daha yakıcı güzellikteki saçları omuzlarına döküldüğünde ancak gözlerini araladı korktuğu gerçeğe. 

Günlükteki çocuk- şimdi karşısındaydı! İlk kez bir şeye inanmakta zorlanıyordu. Ama daha inanılmaz olan şey Tom'un kendisiydi. Nefes kesen Tom. Gülüşü- Luna karnına bir tekme yemiş gibi hissetmekten kaçamadı. 

"Tom?" dedi ipince bir sesle. 

"Luna." Tom elini Luna'nın beline koydu ve kendisine çekerek ona sarıldı, Luna kulağının altında atan Tom'un kalbinin sesiyle daha da heyecanlandı. Elini Tom'un göğsüne koydu ve tüm bunların rüya olmaması için Merlin'e dua etti. 

Luna gözlerinin dolmasını engellemek için dudaklarını ısırdı, bu anın büyüsünü bozmak istemiyordu. Tom'un saçlarına değen dudaklarının geriye çekilmesini istemiyordu. Buradan ayrılmak istemiyordu. 

Tom geriye çekildiğinde Luna gözlerini açtı, onun lacivert gözleri sebepsiz bir huzur yayıyordu çevresine. Ve varlığı da. 

"Gidiyorsun, değil mi?" dedi Luna kendisinden beklenilmeyecek kadar sitem dolu bir sesle. Ama kendisi bile farkında değildi ses tonunun. 

Tom Luna'nın elini yeniden tuttu ve göğsüne götürdü diğer eliyle de ellerini tamamen kenetlediğinde dudaklarındaki gülümseme kesinlikle gizemli ve tehditkar bir hâle bürünmüştü.

"Gidiyorum." Luna o anda parmaklarının arasındaki soğukluğun sebebini anladı, bir kolye vardı şimdi iki bedenin arasında dolaşan "Ama yalnız değil Luna, seninle yeni bir hayatımız olacak." 

Tom'u da romantik yaptık iyi mi?😂
Neyse ki ileride gerçek Tom Marvolo Riddleımızla da bir hikaye yazacağım... Ama şimdi Tom da haklı be, Lunamızın yanına aslan koysak kediye döner☘

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, yaşanmasını istediğiniz şeyler varsa da bana bildirin yoksa ben 10 bölümde final yaparım hikayeyi 😔 hayal gücüm kısıtlı bu ara..

Sizi seviyorum, çok çok öptüm 😘💞