Flatmate (H.S)

27. თავი

- რა ?- იკითხეს დედამ და ლიამმა ერთდროულად მაგრამ არავინ არ  განძრეულა ადგილიდან .

- ჩემი პატარად დაბრუნნება მინდა - დავიყვირე და წამოდგომა ვცადე 

მოულოდნელად თითქოს ჰარი ტრანსიდან  გამოფხიზლდაო მის ადგილს მოწყდა და პალატიდან სირბიულით გავრდა , უკან  დაბრუნებულს  კი ჩემი პატრა გოგო მოყავდა . პატარა მე ჩამიწვინა ხელებში და შუბლზე აკოცა . 

მას უკან სალი შემოყვა . სახეზე პატარა ღიმილი დასთამაშებდა , რომელიც წარმოდგენა არ მაქვს რამ გამოიწვია . 

- სალი მაპატიე , მე მართლა ვაპირებდი , მართლა მინდოდოა ჯიჯის და ზეინის გაბედნიერება მაგრამ ეს არ შემიძლია - ვითხარი სალის . ძაქლინ მეცოდებინ ჯიჯი და ზეინი , მათი გახარებული სახები ეხლაც მახსოვს , როცა ვუთხარი რომ პატარა მათი შვილი იქნებოდა , მაგრამ საბოლოდ ისეთი ძლიერიც ვერ აღმოვჩდი როგორიც მეგონა . 

- რათქმაუნდა ლიზ , ამას არავინ გაძალებს . მხოლოდ რამდენიმე საბუთზე მოგიწევს ხელის მოწერა . - მითხრა სალიმ და მისი ჩანთიდან   , რომელიც სპეციალურად დოკუმენტებისთვის იყო რამდენიმე საბუთი ამოიღო .

ი ისთვის , რომ ხელის მოწერა შემძლებოდა პატარა დედას გადავეცი , რომელიც აწყლიანებული და გახარებული თვალები უყურებდა პატარას , რომელიც მაშინვე გულში ჩაიკრა . ლიამიც ნამდვილად არ იყო კარგ მდგომარეუბაში ცოტაც და ტირილს დაიწყებდა დაგროვილი ემოციების გამო . ჰარი კი ბედნიერებისგან ბრწყინავდა , თითქოს ჩემს ასეთ საქციელს მოელოდა კიდეც

მას შემდეგ რაც საბოლოდ მოვაწერე ხელი საბუთებს , პატარა ისევ ჩემ მკლავებში დაბრუნდა . რამდენიმე წუთით ოთახში სრულის სიჩუმე იყო .

ამჯერად არავინ არ იდგა ფეხზე , ყველა ოთახში მაგარ არაკომფორტულ სკამებზე იჯდა , თითქოს ძალა გამოცლილები იყვნენ ისევე , როგორც მე .

- აბა - სიჩუმე ლიამმა დარღვია - სახელი არ უნდა დარქვა მას , სულ პატარას ხომ არ დავუძახებთ არა ? - იკითხა მან .

- ამაზე არც კი მიფიქრია - ვთქვი დაბნეულმა და პატარა ანგელოზს დავხედე , რომელიც ჩემ მკლავებში კომფორტულად იწვა .  მას თითი გავუეოდე და მაშინვე შემოხვია მისი პატარა თითები ჩემს თითებს. მაშინ შეიძლება ითქვას,  რომ ჩემი გული  დადანა და მუცელში აქამდე გამოუცდელმა გრძნობაბ დამიეარა და მივხვდი ამ პატარას ერთი წუთიტ მიტოვებაც კი არ მინდოდა . 

- ეხლა უნდა იფიქრო - მითხრა დედამ - ლილიზე რას ფიქრობ ?

- არ შეფერება - ვუთხარი დედას

- სტეისი ? ტეილორი ? - მკითხა ლიამმა

- ძალიან გოგოური სახელებია - ვოთხარი ლიამს ისე რომ პატარაზე თვალები არ მომიშორებია .

- ის გოგო - მითხრა ლიამმა თვალების ტრილით

- რამე ნაზი და სასიამოვნოდ მოსასმენი სახელი მინდა , როგორი მას შეფერება , რამე ისეთი რაც მის მიმართ ჩემ დიდ სიყვარულს გამოხატავს - ვთქვი და ოთახში მყოფ სამ ზრდასრულს მოვავლე თვალი , ბოლოს კი თვალები პატარა ანგელოზზე შევაჩერე რომელსაც მშვიდად ეძინა დედის კლავებში .

- შეგიძლია მილა დარქვა - მითხრა ჰარიმ - ის სიყვარულს ნიშნავს და ლამაზია , ყოველთვის მომწონდა ეს სახელი .

მილა ეს სახელი გაგონების თანავე შემიყვარდა , ის ზუსტად შეფერებოდა ჩემს პატარას , მაგრამ მაინ იყო ერთი "მაგრამ "

- ჰარი ალბათ შენ გინდა , რომ ეს შენ შვილს დარქვა , ძალია ძალიან კარგი სახელი მაგრამ ... - წინადადება ჰარიმ შემწყვეტინა

- ასე , რომ იყოს არ გეტყოდი , თანაც ეხლა შენ უფრო გჭირდება ეს სახელი ვიდრე მე - ამას რომ ამბობ და ჰარი თვალებში უდიდესი ტკივილი დავინახე რომლის დამალვასაც რათქმაუნდა ცდილობდა . ლიამი და დედა აქ , რომ არ ყოფილიყვნენ აუცილებლად ვკითხავდი რა ხდებოდა .  ამას აუცილებლად გავიგებ მომავალში .

- კარგი მაშინ მილა კლარკი - მომწონს

- მეორე სახელი ან ბავშვის მამა არ მისცემს გვარს ? - იკითხა ლიამმა

- ამაზე არ მიფიქრია , როცა დავურეკავ და ვეტყვი გავიგებთ იქამდე კიდევ კლარკი იქნება . მეორე სახელზე კი ვიფიქრებ - ვუთხარი ლიამს

- მილა ლუსი კლარკზე რა კარგად ჯდება ხო ? - იკითხა ლიამმ და იმედიანი ტვალებიტ შემომხედა  .

ლიამ დიდზე გავუღიმე და თავი დავუქნიე . რადგან სახელი ფაქტიურად ჰარიმ დარქვა , უსამართლო იქნებოდა რომ ლიამის აზარიც არ გამეთვალისწინებინა თან მილა ლუსი კლარკი ნამდვილად კარგად ჟღერს ხო .

- დედა შენ რას ფიქრობ ? - ვკითხე დედაჩემს

- ჩემი პატა მილა - ამოიგმინა დედამ და თვალებიდან ცრემლები ამოიწმინდა .