Yaş : 16

■ BÖLÜM 2

Gözyaşlarım bitene kadar ağlayarak çok kötü bi halde arabaya bindim. Hayatımda daha önce böyle bi acı hissettiğimi hatırlamıyordum. Kararlıydım , annemle bi daha hiç konuşmayacaktım. Babam ise bu hallerime kahkahalarla gülüyordu.

-" Şu düştüğün hallere bak kızım , ağlama artık yeter." Dedi pis pis sırıtarak. Oysa benim konuşmaya halim bile yoktu. Bacaklarımın yandığını iliklerime kadar hissediyordum.

-" Başlıycam sizin gibi okula ama." Dedim içimden. Şimdiden nefret etmiştim ordan ve Lavin'e bunun hesabını soracaktım. Benim böyle şeyleri sevmediğimi en iyi o biliyordu! Dişlerimi sıkarak İzmir'in o sıcak havasında , trafiğin içinde ilerliyorduk. "inşaallah kaza yaparız da gidemem okula" demek istiyordum ama babama yazık olurdu. Onun bi suçu yoktu sonuçta o bi "erkek" ti. Ne kadar şanslılarmış diye düşündüm. Sonunda 20 dakika süren trafikten kurtulduğumuzda kendimi okulun bahçesinde buldum. Arabadan inmeden önce babama sarıldım.

-" Masal." Dedi. "Okulunda güzel vakit geçir ve kimseye kolay kolay güvenme. "Kimseye kolay kolay güvenme..." Başımı sallayıp ona el salladım ve okula doğru yürümeye başladım. Lavin'in öve öve bitiremediği okulu merak etmiyor değildim. Öğrenciler bahçenin farklı farklı yerlerinde gruplar şeklinde takılıyor , sohbet ediyorlardı. Kimsenin ilgisini çekmeden okulun içine girdim ve sınıfımı aramaya başladım. Okula kayıt olurken hatırladığım kadarıyla "10-D" sınıfındaydım. İlk katta bulamadım ve ikinci kata çıktım. Bu katta erkekler çoğunluktaydı ve koridorda birbirlerini kovalıyorlardı. Az kalsın biri bana çarpacaktı ki kendimi geri çektim. Etrafa bakınmaya devam ederken bi sınıftan Lavin'in sesini duydum ve oraya döndüm. Etrafındaki kızlara hararetli şekilde bişeyler anlatıyordu. Kapının yanına bakınca 10-D yazısını gördüm ve içeri girdim. Bi kaç kişinin yüzü bana döndü , diğerleri ise muhabbetlerine devam ediyordu. Yavaş yavaş ilerleyerek en arkaya geçtim. Lavin hala beni fark etmemişti. Sıraya oturunca Lavin'in yanındaki saçları hafif uzun , siyah gözlü , esmer bi kız Lavin'in kolunu dürttü ve sonunda beni fark edebildi!

-" Oha! Masal?!?!" Diyerek şaşkın bi şekilde bana sımsıkı sarıldı.

-" Neden bu kadar şaşırdın?" Dedim. "Buraya geleceğimden haberin vardı."

-" Ben dalga geçiyosun sanmıştım! Gel seni sürekli bahsettiğim arkadaşımla tanıştırayım." Dediğinde yanındaki kızın gözleriyle beni süzdüğünü fark ettim. Tatlı ve güler yüzlü birine benziyordu. Elini uzatıp ;

-"Selam , ben Didem." Dedi. Gülümseyip ;

-"Masal." Dedim sessizce. Lavin ikimizi tanıştırdığı için çok mutlu gözüküyordu. Didem'de onun çocukluk arkadaşıydı. Umarım güzel bi üçlü olurduk. Normalde insanlara çabuk alışan biri değildim. Herkese kolay kolay ısınmazdım da. Ama şimdi durum farklıydı. Lavin'i çok seviyordum ve Didem'ide sevmiştim. Neler olacağını bilmeden hayatımıza normal bi şekilde devam ettik...

* * *

-" Hahahah o şarkılarına bayılıyorum!"
- "Bende öyle!"

Didem'le yeni tanışmamıza rağmen sanki yıllardır arkadaş gibiydik ve bir sürü ortak noktamızı yakalamıştım. İkimizde aynı müziklerden hoşlanıyo , aynı grupları dinliyo , burçlara inanıyo ve aynı abur cuburları seviyoduk. Lavin'leyse çok farklıydık ama o benim en değerlimdi. Genelde sinsilik yapar ve sürekli arkasını ben toplardım. Ben ise gayet düzenli , nerde ne yapması gerektiğini bilen , sıradan biriydim. Didem'le muhabbet etmeye devam ediyorduk ve Lavin sıkılmış gibiydi. Müzik gruplarından bahsederken bize iğrenerek bakıyordu , çünkü hiç birini sevmiyodu. Bende bi kaç yılın ardından sonunda ortak noktalarımdan konuşabileceğim birini bulduğum için sevinçliydim. Lavin birden fare görmüş kedi gibi gözlerini kocaman açtı ve konuşmaya başladı :

-" Masal! S-sen etek giymişsin ve a-ağda yapmışsın?!?!"

-" E hepimiz bunu yapıyoruz?" Dedi Didem anlamaz gözlerle. O anda Lavin'le ikimizde gülmeye başladık. Didem'e öğretecek çok anımız , özelliklerimiz vardı. Onlarında benimle paylaşacağı şeyler vardı. Ve aşk hayatıma başlayacağımı bilmeden , mutlu , masum bir şekilde okul günümü bitirip eve döndüm...

* * *