Yaş : 16

■ BÖLÜM 11

2 sene önce...     "Didem'in Ağzından"

-"Tatlım , ben lavaboya gidip geliyorum."

-"Tamam sevgilim. Bekliyorum." Diye cevap verdim telefonuma bakarken. 2 haftadır flört ettiğim Enes'le nihayet çıkmaya başlamıştık. Bizimkiler bu ilişkiyi onaylamasa da ben Enes'i seviyordum. Ve onunla mutluydum da. Birazcık serseriydi , fakat sorun değildi. Bugün ki buluşma yerimiz ise ikimizin de çok sevdiği civar kafelerden biriydi. Tatlı dekorasyonu , leziz içecekleriyle muhteşem bir yerdi. Üstelik garsonları da çok kibar ve tatlıydı. Telefonumu bırakıp meyve suyumu yudumlarken etrafa bakındım. Çoğu insan dizüstü bilgisayarını almış , çalışıyor , bazıları arkadaşlarıyla takılıyor , bazıları ise bizim gibi çift halinde gelip burada oturuyorlardı. Şu sıralarda keyfim yerindeydi açıkçası. Çocukluk arkadaşım olan Lavin'le lise için güzel bir burs sınavına girip %85 bursla Şahin Koleji'ne yerleşmiştik. Burası hayallerimdeki liseydi fakat çok masraflı bir okuldu. Okulun dış ve iç mimari yapısı muhteşemdi. Öğrencilerin çoğu bu okulda okumak isterdi eminim. Fakat ya parası olanlar , ya da burs sınavını kazananlar girebiliyordu. Ortaokuldan fazla samimi olmasamda , sınıf arkadaşlarımdan Başak'ta bu okula gelecekti. Zaten babasının kolejiydi çünkü Kemal Hoca okulumuzun müdürü , Başak'ında babasıydı. Etrafa bakınmaya devam ederken hemen yan masada Kemal Hoca ve eşi Çiçek ablayı gördüm. Başak'ın annesi hayatımda gördüğüm en güleryüzlü , en tatlı insandı. Bir keresinde Başak'la beraber aynı proje içindeydik ve projeyi tasarlamamız gerekiyordu. Çalışmak için Başak'ların evini uygun gördük ve annesi bizimle çok ilgilendi. Fakat Kemal hoca eşine göre daha agresif , ciddi ve nadiren gülümseyen bir insandı. Sandalyemden kalkıp yanlarına doğru ilerledim.

-"Merhaba Kemal hoc-"  sözümü tamamlamadan konuştuğuma bin pişman olmuştum. Keşke hiç yanlarına gitmeseydim ve bu anı da görmeseydim dedim içimden. Çünkü Kemal Hocanın yanındaki kadın eşi değildi ve el ele tutuşuyorlardı!

-"Ee merhaba Didemcim. Nasılsın?" Dedi Kemal hoca yakalandığını anlayarak.

-"İ-iyiyim hocam siz?" Dedim göz teması kurmamaya çalışarak.

-"Sağol kızım. Bir dakika gelir misin bir şey konuşacağım seninle." Dedi ve beni kenara çekti.

-"Bu olaydan kimseye bahsetmeyeceğini düşünüyorum. Sen akıllı bir kızsın biliyorum. Bu bir aile mevzusu ve bir ailenin dağılmasını isteyeceğini düşünmüyorum?"

Hiç bir şey diyemiyordum. Ağzımı açamıyordum. Adamı karşıma alıp 'lan sen ne ayaksın?' Diyemezdim. Onu suçlamak bana düşmezdi. Ben kimdim ki? Koskoca kolejde okuyan , burslu bir öğrenciydim. Ve bu onun kolejiydi. Hiç bir şey diyemeden başımı sallayarak oradan ayrıldım. Ben kendi masamdan çantamı ve telefonumu alırken Enes'te gelmişti.

-"Noldu tatlım , bir sorun mu var?" Dedi Enes. Kolundan tutup ;

-"Burdan gidebilir miyiz? Hemen." Dedim ve kapıya doğru sürükledim. Enes ne olduğunu sorup dururken gözlerimin dolduğunu hissettim. Çiçek abla bunu haketmiyordu. Eşinin böyle bir şey yaptığını duysa nasıl da yıkılırdı. Hele Başak? Mahvolurdu. Keşke bu sırrı bilmeseydim dedim. Keşke hiçbir şey bilmeseydim ve kendimi suçlu hissetmeseydim...

-Günümüz-         "Didem'in ağzından"

Yatakta dolanıp duruyordum. Aldığım son mesajdan sonra , ne uyuyabiliyordum ne de kafamı boşaltabiliyordum. Belki birisi benimle dalga geçiyordur diye düşündüm fakat bu sırrı bildiğimi 2 yıldır kimseye söylememiştim. Ama kanıt olarak bir sürü fotoğraf atmıştı. Benim 2 yıl önce Başak'ın babasının yanına gittiğimde çekilen bir kare. Onunla konuşurken çekilen bir fotoğraf karesi. Ve Kemal Hocanın bir otelin camından karısını aldatırken çekilmiş bir fotoğraf. Bütün kanıtlar vardı , inkar edemezdim. Bu konuyu bizim kızlara açmamaya karar verdim. Peki bunu Başak'a söyleyecek miydim , bilmiyordum. Geziye başlamamıza yaklaşık yarım saat kalmıştı ve ben hala hazır değildim. Üzerime turuncu , kol dekolteli , diz kapaklarımın biraz üstünde olan bir elbise geçirdim ve saçımı tarayarak aşağıya indim. Bizim kızları görememiştim ve Bulut'ların yanına döndüm.