ჯიმინი ბავშვია, მაგრამ მისი მსჯელობა ზრდასრულისასაც კი სჯობს. პატარა გუკი მძინარე წევს, არინძრევა, მხოლოდ დრო და დრო საბანს ეჭიდება.
-მე მომენტალურად მას დავუჯერე, რითაც შეცდომა დავუშვი-ხმადაბლა ამოვილაპარაკე და გუკს გვერდით დავუჯექი
-დიდი შეცდომა, გესმის მაინც რა ქენი? ბავშვი რამხელა სტრესს განიცდიდა იმ ღამეს. ეგეთი იუნგის რომ ექნა ჩემთვის ოდესმე-სიტყვა არ დავასრულებინე, ჩავახველე
-იუნგიმ შენ უარესი გიქნა, მე ჩემსას არ ვამართლებ, მაგრამ ისიც არ არის ანგელოზი ზეციდან მოვლენილი მხოლოდ პაკ ჯიმინისთვის
მან ტუჩი სიმწრისგან მოიკვნიტა, სკამზე დაჯდა და იატაკს დაუწყო ცქერა. იაზრებდა ჩემს სიტყვებს და ვხედავდი ტკივილით ივსებოდა
-პაკ ჯიმინისთვის არ იყო, გეთანხმები ის სხვებსაც იგივეს აძლევდა რასაც მე, უბრალოდ შეხედე ის შეიცვალა. სახლიდან როდესაც გადის მეუბნება სად მიდის, როდესაც ბრუნდება საჭმელს მიირთმევს და ჩემთან ერთად სააბაზანოში შედის. ის შეიცვალა
-ასევე მეც გუკის მიმართ, ალბათ გინახავს კამერაში ის შიშველი ძუკნა. ის საკანი რომელიც ჯონგუკისთვის იყო იდეაში განკუთვნილი ახლა სანმის ეკუთვნის
მისმა ტელეფონმა დარეკა, მან მომენტალურად უპასუხა და ჩუმი "გისმენ" ამოუშვა გაბეებიდან
-ჰო, თეჰიონთან მოვედი. ჯონგუკი აქ არის. რავი, რატომაც არა. ამნეზია აქვს, მაგრამ ამოდი თუ გსურს
ჯიმინმა ყურმილი დაკიდა და შემომხედა
-ამნეზია არ აქვს, უბრალოდ ჩვენი დროიდან ჩვენი მომენტები არ ახსოვს
-ამნეზია არის მაინც, იუნგი ამოვა-თავი დავუქნიე და თეჰიონი შევაღვუძე-პატარავ, საჭმელი მზად არის წამოჯექი
ის შეშინებული გვერდით გაიწია, ხელებში მიყურებდა, შემდეგ ჯიმინს გახედა. ელოდებოდა როდის მივცემდი საჭმელს მე კი უბრალოდ მას ვაკვირდებოდი.
YOU ARE READING
𝕌𝕟𝕕𝕖𝕣 𝕙𝕚𝕤 𝕚𝕟𝕗𝕝𝕦𝕖𝕟𝕔𝕖
Adventureმის წინ ატირებული ვიდექი, ის მიყურემდა. მიყურებდა და იღიმოდა. იჯდა სავარძელზე, არ აღელვებდა არაფერი, ხელთ მოქცეული ქამარი მწარედ შემომარტყა ბარძაყებზე, სიამოვნების ღიმილი არ ტოვებდა მის სახეს -იტირე პატარავ, მეტი შეგიძლია. იტირე-გახურებულ ქამარს სხე...