𝕌𝕟𝕕𝕖𝕣 𝕙𝕚𝕤 𝕚𝕟𝕗𝕝𝕦𝕖𝕟𝕔𝕖

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 𝟙𝟞 (𝚐𝚊𝚖𝚎 𝚘𝚟𝚎𝚛?)

𝚃𝚊𝚎𝚑𝚢𝚞𝚗𝚐 𝚙𝚘𝚟

სახლში სწრაფი ნაბიჯებით შევდივარ, ჯონგუკი ნელა მედევნება. შესვლისთანავე იუნგის ვუძახი და რკინის ოთახში შევდივარ

ჯონგუკი ჯიმინთან არბის, მე და იუნგი კი ოთახში ერთ-ერთ დაჭერილ ლიდერს ვაკვირდებით

-დავწვათ თუ ვაშიმშილოთ?-ვეკითხები შავთმიანს და მსხვერპლს ვუღიმი

-მემგონი სჯობს დავწვათ, მიაბი ჯვარზე-ეცინება იუნგის და ტყვეს ჯვარზე ალრავს

ჯაჭვებს ვიდებ და მთელ სხეულს ვუკრავ საბრალოს, მალე ყურში მისი ხვეწნა მესმის:

-გთხოვ, არ გინდა რა. წავალ არ მომკლა აღარ მინდა ეს თამაში წავალ უკან გთხოვ-ხვეწნიდან ტირილზე გადავიდა საბრალო, მაგრამ სიმართლე რომ ვთქვა სულ ყლეზე მკიდია

მის სხეულს იქვე მყოფი ბოთლიდან ნავთი დავასხი და ისტერიული სიცილი დავიწყე, რა წამსაც პატარების ოთახიდან ყვირილის ხმა მომესმა

-ბლიად, არ გავთვალე!-ბოლოხმაზე ვიყვირე და მათი ოთახისკენ გიჟივით გავიქეცი

ოთახში შევვარდი და დავინახე ახალგაზრდა ბიჭი რომელსაც ხელში თოფი ეჭირა

ჯიმინი საწოლის ქვეშ იყო შემძვრალი ჯონგუკი კი ჩემს თვალთახედვაში ნამდვილად არ იყო

-დროზე თქვი სად ჯანდაბაში არის ჩემი პატარა! დროზე მეთქი!-ვუყვირი ბიჭს და სიმწრით ვივსები

-თეჰიონ-მესმის ჩურჩული, აშკარად ჯონგუკია მაგრამ სად? ცოტახანში შუა ოთახში არსაიდან მისი სხეული ჩნდება

გამეღიმა და წარბები მაღლა ავწიე. შემდეგ ბიჭს შევხედე და სიცილი დავიწყე

-ნუთუ მართლა? ჯერ ეს ერთი მარტო ხარ, მეორე კიდე არ იცი აქ როგორ იმოქმედო. სატანა, ასეთი გამოყლეებულები რამ აგარჩევინა?-ვიცინი და წამებში ბიჭის სახეს ხელებში ვიქცევ-ორი ლიდერი აულ რაღაც ჩამოსვლისთანავე

დაბლა ჩავდივარ, ორივე სხეულს ერთად ვაბამ და ნავთს მათზე ორივეზე ვანაწილებ