𝕌𝕟𝕕𝕖𝕣 𝕙𝕚𝕤 𝕚𝕟𝕗𝕝𝕦𝕖𝕟𝕔𝕖

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 𝟙𝟛 (𝚒 𝚍𝚘𝚗'𝚝 𝚠𝚊𝚗𝚝 𝚌𝚊𝚐𝚎)

გავიდა სულ რაღაც ნახევარი საათი, ძილით კი ვერ ვიძინებდი. კარი გაიღო მაშინვე თვალები დავხუჭე და თავი მძინარებ მოვიკატუნე

ხმაურიანი ნაბიჯებით ვატყობდი ვიღაც დადიოდა ოთახში, ბოლოს კი როდესაც მაგიდასთან მორჩა მის საქმეს მე მომიახლოვდა

-თუ გგონია რომ საკანში არ დაიძინებ ცდები, ვიცი არ გძინას ასე რომ აჯობებს ადგე და შენით გახვიდე

იქნებ ჯერ კიდევ ვერ ხვდება რომ არ მძინავს, იქნებ უბრალოდ ივარაუდა

-ახლა ადგები ფეხზე თუ არადა ქამრით გცემ, გასაგებად ვამბობ ჯონგუკ?

აქ უკვე აზრი აღარ ჰქონდა დამალვას, ფეხზე ჩუმად ავდექი და შორტი რომელიც საცვალთან იყო აკეცილი ჩამოვისწორე. რათქმაუნდა მანაც ჩემი ხელის მოძრაობას დააკვირდა და ღიმილი მოეფინა სახეზე

-წადი საკანში რომ გახვალ დაცვა გაგიყვანს იქ, ახლა კი მიდი

თავი დავუქნიე, ჩუსტებში ჩავდგი ფეხები და გარეთ გავედი. იქ დაცვა დამხვდა რომელმაც გვერდით ოთახთან გამიყვანა, კარი გააღო და მაიძულა შიგნით შესვლა

კიდევ კაი იქ შუქი იყო, თორემ ცუდად გამხდიდა სიბნელეში ყოფნა. საწოლი რკინის, იატაკი ქვის. მაგრამ სხვა გზა არ მაქვს მომიწევს აქ ძილი

საწოლში ფრთხილად ჩავწექი, გრილ საბანში ფეხის თითებს ერთმანეთზე ვუსვამდი. ვფიქრობდი თეჰიონზე, მინდა თეჰიონი

მახსოვს როგორ მცემა ადრე უმიზეზოდ, მახსოვს როგორ გამაუპატიურა და მერე კი ვიღაც ბოზს დაუჯერა

ისიც მახსოვს ყოველდღე როგორ მატარებდა პარკებში, მყიდულობდა ბამბის ნაყინებს და მაჭმევდა

ჯიმინი რომელიც იუნგის თეჰიონს ატენიდა, თავად კი ცდილობდა ჩემთან გართობას. ალბათ იმიტომ რომ მე არ მომეწყინა, თორემ იუნგიზე ძვირფასი მისთვის ვინ იყო, არის, ან იქნება?

მიუხედავად ბევრი შეცდომისა თეჰიონისგან მე მას ვპატიობ, მე ის მიყვარს. მჯერა რომ ის ადამიანი რომელთან სიახლოვეზე ვგიჟდები მიპოვის და წამომიყვანს