Karma'nın adımı seslenmesi, adamların ona yönelmesi, onun sersemlemesine rağmen hızlı bir şekilde patronun arkasına geçip onu rehin alması ve adamların telaşı... Hepsi bir anda olup bitmişti.
"Onun burada ne işi var?"
Benimle konuşmuyordu. Adımı söyledikten sonra beni tamamen yok sayarak patrona yönelmişti.
Patron rehin alınmasına rağmen sırıtmaya devam ediyordu.
"Sevgililer ayrı kalmasın dedim. Kötü mü etmişim?"
Karma adamın boğazını koluyla sıkıp bedenini kendisine bastırırken dişlerinin arasından tısladı.
"Sana söylemiştim. Bana istediğini yap ama ona bulaşma demiştim. Seni öldüreceğim."
Kafam o kadar karışmıştı ki olan biteni anlamak bir kenara kelimeleri bile zar zor anlayabiliyordum.
"Tanrım sevgilinin yarısı kadar bile korkutucu değilsin. Az önce az kalsin altıma sıçıyordum. Dostum kabul etmem gerekirse o gerçekten tehlikeli birine benziyor. Sanırım onu bu işe bulaştırmamalıydım."
Karma'nın gözleri devam et dercesine bakıyordu.
"Ama bir kere bulaştığına göre öylece gitmesine izin veremeyiz öyle değil mi?"
Ve tek bir bakışıyla arkamdaki adamlardan birisi kafama silah dayadı.
"Şimdi eşitlendik. Sen beni bırak, adamım da sevgilini bıraksın."
"Önce onu çözün." Dedi Karma fiziksel durumuna tamamen ters bir şekilde sağlam durarak.
Bu cesaretinin kaynağını bilmesem de etkileyici göründüğünü itiraf etmeliydim.
Kahretsin neler düşünüyorum ben böyle?
Sanırım onun benim için kendini tehlikeye atmasi beni yumuşatmıştı. Benim arkamı temizlemekle kalmamış bir de üzerine Yankee'lerin eline düşmüştü. Üstelik fiziksel bir işkence sürecinden geçtiği belliydi.
Adamlardan birisi kollarımı ve bacaklarımı çözerken diğeri belli bir mesafeden silahını doğrultmaya devam etti.
"Bunun mantıksız olduğunu biliyorsun." Dedim bileklerimi ovuştururken.
"Burası onların yeri. Her şekilde dezavantajlıyız."
Karma gözlerime bakmadan cevap verdi.
"Beni kendinle karıştırma Nagisa. Senin gibi sinsi değilim ya da avlanmayı bilmiyorum ama yakın dövüşte tek başıma hepsini indirebileceğime eminim. Üstelik unuttun mu, böcekler her zaman böcektir."
Sesi hatırladığım kadar zalimdi ama bir şekilde bana rahatlık vermişti. Karma asla düşman olmak istemeyeceğiniz insanlar listesinin başında geliyordu ama aynı zamanda sizinle birlik olmasını isteyeceğiniz insanlar listesinin de başındaydı.
"Kırıcı oluyorsun ama." Dedi patron dudaklarını büzerken.
Bu adamın tepkileri aşırı ve yersizdi. Fazla ciddiyetsizdi. Sanırım delilik çizgisinde yürüyordu.
"Doğruları söylüyorum."
Karma'nın sesinde tereddüt yoktu ama duruşunda küçük bir çatlak vardı. Sağ elinin serçe parmağı belli belirsiz titriyordu. O da bunu fark etmiş olacak ki o parmağını silahtan ayırmıştı.
Korkuyor mu?
Hayır. Bu olamaz.
Tüm okula diz çöktüren, benim gibi sağlam bir kişiliği bile acımadan parçalara ayıran adam bir Yankee'den korkamaz.
Tabi eğer gerçekten korktuğu şey oysa.
Peki o neden korkuyor?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akabane Ateşi (bxb)
KurzgeschichtenFull Anime Boys-1 Karma Akabane tehlikeli bir çocuktu. Lisedeki Tanrı koltuğunun sahibiydi. Nagisa Shiota ölümcül bir çocuktu. Kana susamışlığın beden bulmuş haliydi ve Karma'nın hakimiyetine karşı gelebilecek yegâne kişiydi. Ve bir gün asla bir ara...
