Dernièr, Jenmin

9

"Kalbin, benim için atıyor. Öyle değilmi?"

Yutkundum. Saçları gözlerine düşerken, kafasını hafif hareketlendirerek tutamlarını çekmeye çalıştı.

Nefeslerimiz bir birine değerken yutkunmuştu. Elini nazikçe yağıma çıkardı.

"Cevap ver Jennie, kalbin benim için atıyır öyle değilmi?"

Gözlerimi kapadım ve bir müdeddet bekledim.

Neden bu kadar zorlaştırıyorsun her şeyi Jimin? Cevabını bildiğin soruları sorarken benim sonumu hiç düşünmüyorsun öyle değilmi? Sen bir içkiyle sarhoş olurken, ben senin kokunla sarhoş olabilirim, sen küçücük bir hediyede bile mutlu olabilirsin fakat ben sadece senin gülüşünle mutlu olurum. Bunu biliyorsun. Peki ya ne diye sadece kendini düşünüyorsun? Sen bu geceyi geride bırakıp çekip gideceksin belki. Belkide hiç dönmeyeceksin geri. Fakat sen beni bırakıp giderken, ruhum bir kaldırım kenarında büyüyen yalnız çiçek kadar kimsesiz, kalbimde bir hançere mahkum kalmış gibi acı içinde kalacak. İçi boş, sevgiye muhtaç, sana muhtaç olarak acı içinde kalacak Jimin.

"Uzaklaşır mısın? Biri görücek."

Kapadığım gözlerimi hafif aralayarak yüzüne baktım.

Gölerindeki siniri gördüm. Tebessüm etmişti zorlukla. Derin bir nefes aldıktan sonra diğer elinide yanağıma çıkardı hafifçe.

Kalbim dayanamıyordu bu haline. Onu ilk defa böyle görüyordum.

"Neden bu kadar acı veriyor?"

Ses tınısı, imsanı mayıştıracak türdendi. Gözlerimi yavaşça kapatırken derin bir nefes çekerek konuşmasına devam etti.

"Neden bu kadar canım yanıyor söylermisin? Neden her defasında seni düşünerek buluyorum kendimi? "

Öylece durdum. Kalbim tekrar hızını arttırmıştı, midrm kasılmıştı, heyecan duygusu tüm bedenimi sararken ağzından çıkan sözcükler hiç aklından çıkmasın istiyordum. Yarın kim bilir herşeyi unutacaktı.

" Lütden git Jimin. İyi değilsin. "

Zorlanarakta olsa göğsünden tutarak bedenini uzaklaştırmıştım. Biliyorum bu yaptığımdan pişman olacaktım, lakin elimden bir şey gelmezdi. Çaresiz hissediyordum kendimi.

" Acı çekiyorum Jennie. görmüyor musun? Sana olan aşkımı göremeyecek kadar kör müsün? "

İşte o an benim için dünya durdu. Tüm evren, tüm bu gezegen, ve kalbim, o an tamamen durdu. İşlevine son verdi. Bacaklarım bedenimi taşımakta zorlandı. Nefes almakta zorluk çekerken, yutkundum.

" Lütfen git Jimin. Biri duyacak. "

Tekrar yakınlaştırdı bedenini. Eli belime giderken gözünden bir damla yaş süzülmüştü. Alt dudağını yalayarak kahve gözlerini gözlerime dikti.

"Seni seviyorum. Biliyorum yaptığım şey bir saçmalık ama durduramıyorum. Sana olan dugularımı, senin için atan kalbimi durduramıyorum. Gözlerine her baktığımda içim titriyor. Tenine her dokunduğumda nefesim kesiliyor güzelim. Şimdi bana kız, yada söv, fakat inan bana ben arkadaşını satan bir piç değilim."