Dance Of Fate [Serano Duology #2]

Chapter 15

Chapter 15

Can't

Kitang-kita ko sa mga mata ni Misha ang excitement sa nalalapit na debut ko kaya napangiti ako dahil sakaniya.

"Do you have a mansion there?" Singit ni Alexa, napangiwi kaming dalawa ni Misha at nagpakawala naman ng nakakailang na tawa si Jeff.

"You're innocent" naiilang na wika ni Jeff kay Alexa pero labas sa ilong ang pagsabi niya non, na para bang sinabi niya lang iyon dahil kay Calvin na nasa tabi ni Alexa dahil sa pagtingin ni Jeff sakaniya.

"No. She's not. Stop lying Jeff just for the sake of the other one" masungit na wika ni Misha

"Misha" tawag ko kay Misha para pigilan siya "Wala kaming mansyon o malaking bahay na inaakala mo" sagot ko nalang kay Alexa.

"Oh. I thought your house is a mansion that's why Misha and Jeff seems excited about it" kibit-balikat na sabi niya tiyaka sumubo ng pagkain.

"We are excited because we will meet kind people" madiin na wika ni Misha sakaniya "And we want to experience a simple life" nagkibit ulit ng balikat si Alexa sa sinabi ni Misha.

"If you say so" may halong pang-aasar pa ang tono nito "If you're free tonight you can come to our house, we will have a party. You can come, Krizette so you can experience one" ngisi niya sa akin. Tumingin ako sakaniya tiyaka napabuntong hininga. Napansin ko ang pagkuyom ng kamao ni Calvin sa tabi niya.

"Stop it, Alexa" nagpipigil na inis ni Calvin sakaniya.

"Oh? We can't come" ngiwi ni Misha kay Alexa "We're scared of animals e" dagdag na asar ni Misha sakaniya.

"Will you two shut up?" Iritang tanong ni Calvin sa dalawa. Kagad naman nilang inirapan ang isa't-isa tiyaka bumaling si Misha sa akin.

"Hindi ko alam kung bakit may sumisingit na iba riyan, halata namang hindi natin siya gustong kasama pero pinagsisiksikan niya ang sarili niya" pagpaparinig ni Misha. Magsasalita na sana si Calvin nang nagsalita na ulit si Misha "Anyway, diba may kapatid ka?" Tanong niya sa akin.

Tumango ako sakaniya tiyaka sinagot ang mga katanungan niya tungkol sa kapatid ko. May kapatid akong lalaki, bunso. Six years old pa lang siya, may leukemia.

"Oh my God! Is he taking medicine? Or regular check up?" Sunod-sunod na tanong ni Misha na may halong pag-alala.

"Wala siyang regular na check up" deretsong sagot ko na ikinabilog ng mata ni Misha.

"Wh-what?" Gulantang na tanong niya.

"Why?" Takang singit na Jeff. Nakitaan ko rin ng pag-aalala sa mga mata niya. Ngumiti ako ng mapait sakanila.

"Wala kaming ganong kalaking pera" sagot ko sakanila. Natahimik silang dalawa.

"Is it okay with him?" Singit ni Alexa. This time, nakitaan ko nang pag-alala sa mata niya "Don't get me wrong my twin diagnose with the same illness. She got depress and" huminga siya ng malalim tiyaka pumikit ng mariin "end her life" halos bulong na ang huling mga salita niya. Nagulat ako sa biglang pag-open niya sa amin.

"I'm sorry to hear that" sagot ko kay Alexa. Ngumiti lang siya sa akin tiyaka pinagpatuloy ang pagkain niya.

"Hindi naman nagpapadala sa hospital ang kapatid mo?" Tanong ni Misha. Umiling ako.

"Siya yung may ayaw. Minsan gusto na siyang dalhin nina mama kaso ayaw niya, naiintindihan niya kasi na hindi sapat ang kinikita nina mama sa pagtitinda at pangingisda" sagot ko.

"Hinihintay na lang niyang mamatay siya" biglaang singit ni Alexa. Kaagad siyang sinamaan ng tingin ni Misha.

"You bitch!" Inis na wika sakaniya ni Misha.