Shadows of Marvel》Avengers (Ara Verildi)

S1 E12: Remember

Hastane koridorlarında endişe ve sevinç çığlıkları birbirine karışmıştı. Doktorlar sedye üzerindeki genç kızı hızla odaya götürüyorlardı. Bay ve Bayan Romanoff mutluluk dolu çığlıklarla sedyeyi takip ediyorlardı. Çok geçmeden bu seslere çocukların bağırışları da eklendi. Natalia bulunmuştu ve durumu iyiydi. Yaklaşık 1 saat sonra onu görmelerine izin vermişlerdi. Bay ve Bayan Romanoff yüzlerinde solgun bir gülümsemeyle kızlarının bulunduğu hastane odasından çıktılar. Steve vakit kaybetmeden doktorun yanına gitti. "Biz de onu görebilir miyiz lütfen."

"Sadece çok uzun sürmemesi şartıyla izin verebilirim çocuklar onu sorularınızla boğmayın . Şimdilik hala yaşadığı şokun etkisinde bu yüzden konuşmazsa anlayış gösterin." Clint doktoru onaylayıp diğerlerine işaret verdi ve sonunda genç kızın yanına ilerlediler.

Natasha'nın kısa kızıl saçları beyaz yastığa dağılmış, gözaltları mosmor şekilde hastane yatağını süslüyordu. Kolunda ve yüzünde bulunan birkaç sıyrık ve yorgun bakışları dışında iyi görünüyordu. İçeri giren arkadaşlarını görünce yüzünde hafif bir tebessüm oluştu. Steve diğerlerinin arasından fırlayıp genç kızı kollarının arasına aldı. Bu sarılma daha uzun da sürebilirdi tabii içerde her şeyi fesat anlayan bir grup genç olmasaydı. Thor Steve'i ittirip Natasha'ya sarılmaya çalışırken diğerleri de tek tek sıranın onlara gelmesini bekliyorlardı. Neyse ki çok uzun sürmeden bu faslı bitirmiş ve yaşanan ufak bir bakışmadan sonra genç kızın en yakın arkadaşları dışınadaki herkes geçmiş olsun dileklerini iletip evine gitmeye karar vermişti. "Nat kendini nasıl hissediyorsun?"

Kızıl kız zorlukla yutkunup arkadaşına cevap verdi. " Bilmiyorum iyiyim sanırım. Yani sizi görünce kötü olmak münkün değil gibi." Diğerleri ona gülümserken hepsinin aklını kurcalayan soruyu Tony sordu.
"Natasha neler olduğunu bize anlatmayacak mısın? Yani nasıl kayboldun ya da kaçırıldın mı tam olarak ne oldu ?"
Yanında oturan Bruce Tony'e dirseğini sertçe geçirse de herkes soruları duymuştu artık. "Hatırlamıyorum hiçbir şey hatırlamıyorum." Genç kızın sesi ağlamaklı çıktığı için Thor ve Clint onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Bruce ise Tony'e kaş göz işaretiyle sorulara devam etmemesini söylüyordu. Ama Stark arkadaşını dinlemedi. "Seni ormanın girişinde buldular Natasha oraya nasıl gelebildin günlerce nerde kaldın aklında en ufak bir şey yok mu?"
Genç kızın aklını istila eden sorular başını ağrıtmıştı. Ellerini kızıl saçlarına koyup koparmak istercesine çekti. Kulaklarını kapatıp öne arkaya sallanmaya başladı. Aklına gelen birkaç saniyelik silik görüntüler onu daha kötü hale getiriyordu. "Hayır! Hayır! Hayır!" Ağzından çıkan tek kelime bundan ibaretti Steve kızın saçlarını yolan parmaklarını durdurmak için elini tuttu ama Natasha onu ittirdi. "Bana dokunma!" Ondan böyle bir tepki beklemiyorlardı. Ağlamayla başlayan bu tepki hıçkırıklara dönüştü. Öyle kaptırmıştı ki kendini boğuluyor gibi oldu bir an. Çocuklar hemen dışarı çıkıp doktora haber verdiler. Bir yandan da Tony'e azar çekiyorlardı.
"Nasıl bu kadar düşüncesizce davranabilirsin Tony? Ne halde olduğunu görmedin mi?"

"Bana böyle bakmayı kes Bruce! Onun için en az sizin kadar ben de endişeliyim ama neler olduğunu öğrenmemiz gerekiyordu!"

"Daha yeni bulunmuşken hemen üstüne gitmemiz gerekmiyordu ama!"

"Haklısın Barton ama bütün bu paranormal olayların merkezinde olmak beni biraz yordu bu yüzden düşüncesizlik etmiş olabilirim!"
Tartışmanın daha da alevleneceğini anlayan Steve her zaman olduğu gibi araya girekek ortamı sakinleştirdi.
"Kavga etmeyi kesin! Hele ki böyle bir zamanda birbirimize düşmek yerine ayrılmamamız gerek!"

Diğerleri de onaylayan mırıltılar çıkarırken koridordaki soluk renkli koltuklara kendilerini bıraktılar.

4 Gün Sonra..