Malice || Minsung

X

Sabah gözüme giren güneş ışıkları ile birlikte uyanmıştım. İçimden bir ses kötü bir şeyler olacağını söylüyordu ama pek kafama takmadım. yataktan kalktım ve saate baktım.. Nee 7.50 mi? okulum saat 8'de başlıyordu, yani yetişmem gerçekten zordu. elimden geldiğince hızlı bir şekilde hazırlanıp evden dışarıya çıktım. Neyse ki Minho dışarıda bekliyordu. Arabaya binip sessizce mırıldandım ''Günaydın..'' Bana baktı ve kıkırdadı: ''Günaydın sevgilim.''

Ay sevgilim mi dedi o? Bana? Han Peter Jisung'a? Sevgilim? Niye ki? kafamda binlerce sorular dönerken dünü hatırladım.. Bİ DAKİKA! ŞU AN YANIMDA DURAN METEOR BENİM SEVGİLİM Mİ ŞİMDİ? OHAA...

Beyinsel olarak gerçek hayata döndükten sonra yüzüme sıcak bir gülümsene koydum ve yola çıktık. Okula geldiğimizde somurttum. Burayı cidden sevmiyordum. Seungmin ve Jeongin olmasa gelmezdim zaten. Minho'ya sarılıp yanağına küçük bir öpücük koyduktan sonra koşarak okula girdim, arkamdan Minho'nun kıkırdadığını da hissedebiliyordum.

İlk dersimiz matematikti ama öğretmen gelmek bilmiyordu, işime gelirdi zaten, matematik dersinde hiç başarılı değildim. başımı sıraya koyduktan yaklaşık bir dakika sonra sınıfın kapısı açıldı, başımı kaldırmadan yatmaya devam ettim. O sırada öğretmen konuşmaya başladı, sesi değişik geliyordu: ''Eski öğretmeniniz Bay Oh Amerika'ya taşındığı için okuldan ayrıldı, artık derslerinize be gireceğim.'' Bu ses çok tanıdık geliyordu, başımı kaldırdım... Minho?! Okulu bitirmişti ve bana haber vermemiş miydi? Okuldan erken mezun olacağına söylemişti ama bu kadar erken olduğunu beklemiyordum, bir de benim okuluma gelip haber vermemişti... vay çakal vaay...

Neyse, Minho ona baktığımı fark ettiğinde gözlerimin içine baktı ve yavaşça gülümsedi... İMDAT! ÖLÜYORUM! YARDIM! Bir insan nasıl bu kadar güzel gülümseyebilir ki? Ben bunları düşünürken sınıftakiler soru yağmuruna başlamıştı.
"Adınız ne?"
"Lee Minho."
"Kaç yaşındasınız?"
"21."
"Sevgiliniz var mı?"
Soruyu cevaplamadan önce gözlerimin içine bakmıştı, sonra da soruyu soran kişiye: "evet, var."

Şu an mutluluktan dans edebilirdim.
Neyse, Minho sözünü bitirdiğinde bütün sınıf garip seslen çıkarmaya başlamıştı. Minhoppam da gözlerimin içine bakıp içten bir gülümseme sergilemişti.

[time skip]
Sonunda teneffüse girmiştik. Okul bitince Minho'yu sorguya çekmeyi planlıyordum, okulda dikkat çekebilirdi.
Sıramda oturmuş kantindeki Seungmin ve Jeongin'i beklerken bir kız grubunun konuştuğunu duydum.
"Yeni gelen öğretmen çok yakışıklı değil mi?"
"Aynen yaa"
"Ama unutmayın sevgilisi varmış"
"Sevgilisini önemseyen kim, sonuçta aldatan o olacak."

Sinirlenmiştim, hem de gerçekten çok sinirlenmiştim. Bir insanı sadece tipine göre yargılamak gerçekten çok yanlıştı, daha sadece bir ders geçirmişlerdi ve onun nasıl biri olduğunu bilmiyorlardı, sadece tipini önemsiyorlardı zaten.. ama zaten Minho'ya güveniyorum, o beni aldatmaz, değil mi?

Artık daha fazla dayanamayıp Minho'nun odasına gittim, kapıyı tıklattım ve 'gel' sesini duyunca içeri girdim. Elindeki kalemi masaya bırakıp bana baktı.
"Hm, sen mi geldin?" Yanlış anlamayın, sesi mutlu ve rahat çıkmıştı.
"Bir kaç öğrenci senin hakkında konuşuyordu, ben de dayanamadım ve geldim.
Sözünü bitirince Minho ayağa kalktı ve yavaşça kapıyı kilitledi sonra da yavaşça kollarını belime doladı.
"Onlar ne diyor bilmiyorum ama merak etme, ben seninim.."
Sessizce tekrarladım "sen, benimsin.."
bir süre o şekilde kaldıktan sonra ayrıldık, gözlerinin içine baktım, bütün galaksiyi görebiliyordum gözlerinde. Ben onun gözlerinin içinde kaybolmuşken ağzımdan dökülen sözlerin çıkmasına izin verdim "teşekkürler"
Gülümsedi, "ne için?"
"Her şey için"

İki saniye gözlerimin içine baktı ve eğilip dudaklarımızı birleştirdi. O elini belime koyarken, ben de bir elimi boynuna, diğer elimi de saçlarının içine daldırmıştım.
Artık nefessiz kaldığımızda ayrıldık, gözlerimin içine baktı ve nefesinin arasında ağzındaki sözcüklerin fısıltıyla dökülmesine izin verdi; seni seviyorum..
—————
8282727 yıl sonra yeni bölüm atabildim skskmdm