Surrender ✔

CHAPTER 14

REID
"Next week ikakasal ka na." Saad ni Dad.

"Dad, I can't. I love Tennessee." Pagaamin ko.

"König's daughter?"

"Yes dad!"

"Fucker!" Biglang may sumigaw at bumukas ang pintuan.

Ang daddy ni Tennessee.

Nakakabas ang galit sa mukha niya.

"What are you doing here, König?" Nagtataka na tanong ni Daddy.

"I need to talk to you, with your son. Fucker!"

Umupo ito sa tabi ko at kinuwelyuhan ako bigla.

"T–tito."

"Magtutuos tayo." Giit nito bago ako binitawan.

"What did you do?"

"Stop the fucking wedding." Sabi ni Tito Theodore.

"No." Sabi ni Daddy.

"Do it now, Hunter."

"Bakit ba? Anong problema mo?"

Tinignan ako ng masama ni Tito Theodore. "Ang anak mo binutis niya ang anak ko." Seryoso na sabi ni Tito.

Para naman ako nagulat dahil doon. "Really?"

"Yes. Marry my daughter, Reid."

Tumango ako. "Yes tito."

Tumingin na ito sa daddy ko. "Now hunter, stop it."

"Fine." Pagsuko ni Daddy.

Tumayo na si Tito pero humarap sa akin at bigla ako sinuntok ng dalawang beses.

Nalasahan ko bigla yung dugo, pinunasan ko yung bibig ko.

"König!"

"That's for my daughter." Giit nito.

"Pumunta ka ng  Mondragon Medical Hospital, nandon ang anak ko. Bisitahin mo siya kung hindi dadagdagan ko pa yan." Dagdag na sabi nito bago umalis.

"Sa lahat kasi ng lalandiin mo anak pa ni König."

Nagkibit balikat ako. "Maganda siya dad at mabait, maalalaga."

Napailing na lang si Daddy.

Tumayo na ako at inayos yung polo na suot ko. "I need to visit her." Paalam ko bago lumabas ng bahay.

***
PAGBUKAS ko ng pintuan ay naabutan ko siya na tulog, tahimik na nilapitan ko siya at umupo sa gilid ng hospital bed.

"I'm here, Princess." Mahinang saad ko.

Hinaplos ko ang buhok niya at hinalikan ang noo niya.

"We're having baby." Nakangiti na bulong ko kahit tulog siya.

"Reid." Napatingin ako sa kakapasok lang kaya napatayo ako.

"Tita..."

Lumapit ito sa kinaroroonan ko, tinignan niya ako. "Anong nangyari sa gilid ng labi mo?"

"Hm. Wala naman po tita."

"Sinuntok ka ba ng asawa ko?"

Hindi ako sumagot o tumango man lang. "Deserve ko naman po tita, sorry po sa ginawa ko sa anak niyo."

Ngumiti siya. "Okay lang basta pakiusap huwag mo sasaktan ang anak ko."

Tumango ako. "Opo tita."

"Ikaw na muna bahala sa kaniya ha? Uuwi muna ako para kumuha ng gamit at pagkain niya. Mamayang gabi ay ilalabas na siya."

"Opo tita, ingat po kayo." Sabi ko.

Pagkalabas niya at pinagkasya ko ang sarili ko sa hospital bed na kasama siya. Maingat ako sa bawat galaw ko na baka magising ko siya.

Yumakap ako sa bewang niya at hinalikan siya ng ilan beses sa noo. "Wait me, Princess. I'll make up to you and I will marry you. You deserve the grand wedding."