My Time

CHAPTER 6

Kaso sa ingay pa din ni Dave nagising na ko ng tuluyan, at  nagulat ako ng makita ko si V E R O N I C A?!!
Oh bakit napunta ka dito - tanong ko sa kanya.

Hindi kasi ako mapakali. Hindi matahimik isip ko pag hindi ko nasabi to sa iyo. Pwede ba tayo mag usap, yung tayong dalawa lang sana kung maari. Saglit lang naman to huwag ka mag alala. - Banggit sa akin ni Veronica

Ay hindi, okay lang no problem. Ah Dave, saglit lang naman daw baka pwede labas ka muna - pag tatanong ko kay Dave

Oww, sure sure. kayo pa ba haha sige take your time. Sa cafeteria na lang muna ako tambay. Sige pre, veronica. - Sagot sa akin ni Dave

Pag ka alis na Dave, agad naman ako uamayos at nilapitan si Veronica.

Ano nga pala yung sasabihin mo sa akin Veronica? - pam bungad na tanong ko sa kanya

Una sa lahat gusto ko humingi ng sorry sa nagawa ko nung huli tayo mag kita. Sobrang mali yung ugali na inasal ko sa iyo. That time gulong gulo na kasi talaga ako, tapos nung mga oras na iyon, wala tayo sa magandang kondisyon. Wala talaga ko sa mood, tapos ganon pa ginawa mo sa akin. Nag mamadali ako tapos haharang harang ka pa. Saka aware ako sa nangyari na aksidente, isa pa, sobrang gusto ko na mag pasalamat sa iyo. Alam ko na iniligtas mo ang buhay ko nung araw na yon. Hindi ako alam kung panong sorry at pag papasalamat pa ang gagawin ko. Hayaan mo, hindi na ulit kita guguluhin pa. - Bungad sa akin ni Veronica

Wala naman sa akin yon Veronica e,  alam mo kung ano lang gusto ko? Yung makita ka at makasama. Hindi ko alam kung saan nag simula. Naguluhan din ako at nagulat sa sarili ko ng malaman ko na ikaw ang gusto ko. Araw araw kita pinupuntahan sa work na pinag papasukan mo dyan sa malapit. Pero hindi din nila alam kung bakit ka absent, pati na din ang manager mo. Sabi nila babalitaan nila ako pag ma contact ka daw nila, pero wala din sila nasagap na balita.  Ano ba talaga problemo mo? Pwede mo naman ako lapitan at kausapin e.  - Sabi ko naman kay Veronica

Nitong nag daan na araw nag ka problema kami sa bahay. Umalis si papa iniwan ako. Si papa nalang ang kasangga ko buhay. Sa kanya nalang ako kumukuha ng lakas, pero ngayon sumama na sya sa ibang babae. Mas pinag palit pa nya ako sa babaeng kailan lang nya kakilala kaysa sa anak nya. Pero ngayon onti onti na naman akong nakakabangon. Kailangan kasi kung hindi walang tutulong sa sarili ko. Tayo din naman ang makakatulong sa sarili natin e. - Saan ni Veronica sa akin.

Pwede ba tayo na lumabas? - Biglaan na tanong ko kay Veronica

Labas? Kakain? Date or what? - Sunod sunod na tanong ni Veronica

I mean, date yes date. Ah no, gusto ko sama ligawan ka? Kung pwede lang sa iyo-  Nahihiya na tanong ko kay Veronica.

Nilakasan ko na ang loob ko para tanungin ng ganon si Veronica. Hindi ko na kailangan palampasin tong pag kakataon na ito.

Sure ka dyan? Hahahahaha pero sakin, pwede pwede naman. Siguro this time kailangan ko na din mag entertain ng lalaki. Baka sakali na makita ko na kung sino ba talaga ang makakatuwang ko sa buhay. Sige Bakit hindi itry, baka mag work haha - Sagot sa akin ni Veronica

So ngayon free kaba? Kain tayo, my treat haha, game? - Tanong ko agad kay Veronica

Hahahaha oo naman. Wala naman ako gagawin today, wala naman ako work pa. Okay go ako - Sagot sa akin ni Veronica

Pag ka sagot sakin ni Veronica ay agad ko kinuha ang wallet ko at susi ng kotse.
Agad din kami bumaba ng office.

Saan mo gusto kumain o pumunta? O baka gusto mo manood ng Cine or what? Anything you want my treat. - Suggest ko kay Veronica

Ikaw na bahala haha nakakahiya naman. Okay lang ako kahit saan. Libre mo naman e aangal pa ba ako? - Sabi sa akin ni Veronica

Okay sige, alam ko na kung san tayo pupunta haha - Sabi ko kay Veronica

- Sabay bumukas ang Elevator.

Pag labas na pag labas namin ng Elevator ay nakita kami agad ni Dave.

Oh saan kayo pupunta? Tapos na ba kayo? Taas na ko sa office at ang dami pang kailangan gawin na paper works.

May pupuntahan lang pre. Ikaw na ulit bahala dyan. Baka bukas na ako dumaan ulit. Una na kami - Sabi ko kay Dave

Bye Dave - Pag papaalam ni Veronica kay Dave

Sige sige, ingat kayo ha - Sabi ni Dave saming dalawa

Hintayin mo nalang ako sa tapat, kukunin ko lang kotse ha - Sabi ko kay Veronica

Sige sige, dito nalang kita hintayin - Sagot  naman sakin ni Veronica

Agad ko din naman kinuha ko ang kotse sa parking lot. After 5 minutes ay sinundo ko na sya sa tapat. Sumakay na sya at umalis na kami.

Pinunta ko sya sa isang kainan na paborito ko. More on Sea goods ang mga pag kain dito. Sobrang Highly Recommended tong restaurant to. Walang patapon na pag kain. Lahat masarap. At alam ko na magugustuhan to ni Veronica hehe

Muka naman ata masyadong mahal dito Jonathan. Kahit sa Karinderya lang naman haha okay na ako. O kaya ihaw ihaw, mas masarap pa yun at mura pa oh. - Sabi sa akin ni Veronica

Ano ba wag kang mahiya sa akin, ako lang to. hahaha isa kasi to sa mga paborito ko, masarap dito promise ah. Ako naman mag babayad e, promise magugustuhan mo talaga dito hehe - Sagot ko naman kay Veronica

Ano pa nga aba hahahaha tatanggi pa ba ako? Okay sige, kung ano order mo yun na lang din akin. Sabi mo masarap eh hahaha - Sagot ni Veronica

Nakaupo na kami malapit sa bintana. Inabot na sa amin ang Menu book at umoder na din. Tulad nga ng sinabi ni Veronica, kung ano orderin ko, yun din kanya. Kaya pinatikim ko sa kanya ang kakaibang luto ng hipon na may kasamang hot sauce. Sure na magugustuhan nya to.

Habang nag hihintay kami ng aming order. Naririnig ko ang mga bulungan ng mga tao. Alam ko na naririnig din ito ni Veronica haha.

"Di ba sya yung child star dati sa SBS"
"Ano na kayang buhay meron sya"
"Buhay pa pala yan, akala ko wala na hahahaha"
"Tingnan mo sya dati sikat na sikat, pero ngayon walang wala na"
"Omg what happened to her, bat ganyan na face nya? hahaha"
Ilan sa mga bulong na narinig namin. Kahit mga tao sa labas e tiningnan din sya / Kami.

Its okay, wala naman silang ambag sa buhay mo. Wag mo nalang pansinin. At saka grabe nakapag salita yung isa na yon ha, ang arte, na kesyo ano dw nangyari sa face mo. hahaha e simula noon hanggang ngayon wala naman pinag bago, maganda pa din no! At araw araw na maganda ka sa mata ko - Sabi ko kay Veronica

Ano ka ba simula nung nawala ako, lagi lagi ko na naririnig yung mga ganyan. Sanay na ako sa kanila. At saka tama ka, wala naman silang ambag sa buhay ko. At hindi naman nila ko personally kilala no. At araw araw, wala akong pake sa mga sinasabi nila at sasabihin pa nila pa tungkol sa akin - Sagot ni Veronica

Pag ka tapos ng usapan namin about don, ay dumating na din agad yung order namin.

Salamat kuya, salamat po - Sabay na banggit namin ni Veronica

Wow ang sarap nga nito, grabe parang nakalimutan ko pangalan ko hahahaha pero seryoso masarap. Salamat Jonthan ha - Veronica

Wala yon, kahit saan mo gusto dadalhin kita at kahit anong gusto mo ibibigay ko. Mapasaya lang kita at makuha ang matamis mong OO - Sabi ko kay Veronica.

Alam mo, hindi naman na natin kailangan mag ligawan ng napaka habang panahon. Bakit Hindi na natin simulan ngagon? - Sabi sa akin ni Veronica

Simulan? Simulan ang alin?

Itutuloy sa susunod na kabanata.