De wind waait door mijn manen. Het maanlicht schijnt op mijn gezicht. Ik sta hier in mijn eentje. Helemaal alleen. Zijn ze me vergeten? Normaal word ik van het land gehaald voor het donker is... Ik blijf staren naar de oprijlaan... Wachten op mijn lieve baas.
Het duurt nu wel erg lang. Ik gooi mijn hoofd naar beneden en beslis maar te gaan grazen. Ineens hoor ik een auto de oprijlaan opkomen. Ik galoppeer als een gek naar het hek. Maar wacht.. dat is niet de auto van mijn baasje.
Ik kijk aandachtig wie er uit de auto stapt.
Twee mannen. Een met een donker groene jas. De ander met een fel rood vest waar heel groot 'adidas' op staat.
Ik herken de man met de groene jas. Hij komt af en toe mee met het meisje dat mij verzorgt genaamd 'Ilse'. Ilse noemt hem altijd 'papa'. 'Hij was eerst heel onhandelbaar maar Ilse...' 'papa' werd onderbroken door de andere man met het rode vest.
Maar wie is die andere man?
'Wat wil je er voor?' Vraagt de man met het rode vest.
'Het is een geweldig paard. Ilse had een geweldige band met hem.' Verteld 'papa'.
Had? Had? Hoezo had? Waar is mijn Ilse? Mijn baas. Mijn alles.
'Ik geef je 7.000, meer niet.' Verteld de man met de groene jas. Hij werpt een blik naar mij en zegt nog een keer duidelijk: 'meer geef ik er niet voor'
Ga je mij verkopen? Waarom?
Papa kijkt naar mij... 'ik moet er van af... Maar dit paard is van Ilse geweest... Ik kan het toch niet voor dat geld weggeven. Dat paard is special.'
'Je moet er toch vanaf? Zegt de man met het rode vest. Het is crisis.. je krijgt hem nu echt niet voor meer verkocht.'
Papa loopt naar mij toe en aait me over me snoet. 'Het is toch ook zonde op hem stil te laten staan?' Rampt de man met het adidas vest door.
'Je hebt gelijk..' zegt papa.
Hij steekt zijn had uit en de andere man pakt hem vast. 'Deal'
De mannen stappen weer in en rijden weg.
Ik volg de auto met mijn ogen tot dat hij om de hoek verdwijnt.
Word ik nu verkocht? Zonder overleg met Ilse? Aan die enge man? Waarom? Wat heb ik mis gedaan? Ik liep naar het einde van de wei. Ik stopte bij de grote appelboom. Er viel een plaatje in mijn manen. Ik schud met mijn hoofd en op dat moment vloog er een vogel omhoog vanuit de boom in de lucht.
Morgen is alles weer normaal. En dan komt Ilse mij weer lekker verzorgen...
