Twee uurtjes later.
Ik sta te grazen en te denken over hoe het nou allemaal zit. Ik hoor het hek open gaan. Ik gooi mij hoofd omhoog en kijk wie er de wei binnentreed. Het is het kleine meisje wat heel heberig klonk. Ze loopt op me af. Ze heeft een halstertouw vast en roept mijn naam 'Storm! Kom we gaan rijden!' Roept ze. 'Rijden?¿' met haar? Alleen Ilse mag en kan op mij rijden. Denkt dat achterdochtige meisje nou dat ik haar op mij laat 'rijden' ..? Ik dacht diep na.. ik beseften dat ik vroeger heel vervelend was. Alleen Ilse begreep hoe ze daar mee om moest gaan... 7 jaar lang heeft eigenlijk nog nooit iemand anders op mij gereden. Ze zijn het niet waard... ze behandelen mij verkeerd en begrijpen mij gewoon niet. Ik ben nou eemaal niet zo als andere..
Onverwachts pakte het meisje mijn hoofd. Ik schrok en gooide mijn hoofd omhoog van angst. 'Hey!' Roept ze en geeft me een klap tegen mijn borst. Zonder dat ik erbij na dacht hapte ik naar haar. Ze deinste achter uit. En ging met haar armen over elkaar na mij staren... 'Wie denk je wel niet dat je bent?!' Zegt ze arrogant. Ze klikt het halstertouw aan mijn halster. Probeerde ik nou echt haar te bijten? Zo ben ik toch helemaal niet? Vroeger... maar ik ben veranderd..
'Ik ga jou eens laten zien wie hier de baas is... En pas maar op hoor, want Papie verkoopt je anders aan andere mensen waar je zeker niet goed terecht komt. Dat wil je toch zeker niet?!' Zegt ze net als of ze een heks is. Ze neemt me mee de wei uit. Mijn hoeven maken een melodie op de tegels. Het meisje zet me vast aan een stang die hangt aan de muur. 'Ik ga even je tuig halen.' Zegt ze waarbij ze me vriendelijk een klopje geeft op mijn schouder. Valt ze dan misschien toch wel mee? Was ik net gewoon heel vervelend en verdiende ik die klap? Het meisje komt terug met een hele hoop spullen in haar hand. 'Dit is je nieuwe zadel' verteld het meisje waarbij ze een groot zwart ding laat zien. Ilse rijd mij nooit met zadel. Ik ben geen top dressuur paard. Weten ze wel dat ik een creatie paard ben? 'Dit is je nieuwe hoofdstel en bit. Mooi hé?' Ze laat het hoofdstel zien. Dat heb ik wel eens vaker gezien. Daar rijd Ilse mij ook altijd mee. Maar dat glimende ding wat daar aan hangt... dat ken ik niet. Het meisje haald eerst een borstel over me heen. Daarna gaat ze naast me staan en zegt ze: 'voetje' Dat ken ik! Dat heb ik geleerd! Van Ilse... weet ze dan toch dat ik een vrijheidsdressuur paard ben? Ik til netjes mijn voet op en ze pakt het vast. Ze haald alle rotzooi er uit met een soort haakje. Toen ze klaar was liet mijn voet los. 'Netjes! Ik had niet gedacht dat zo'n paard dat zou doen.' Zegt ze blij.
Wat bedoelt ze daar mee? Toen ze klaar was met al mijn vier voeten pakte ze het zadel. Ze gooide het op mijn rug. Ik had niet gedacht dat dat zo zwaar was.. Ik ging naar rechts en gaf een bok. Het meisje ving snel het zadel op. Ze gaf me een tik op mijn neus. 'Wat doe je nou gek.' Ze legde het zadel oonieuw op mijn rug. Ik wil niet nog zo'n klap. Ik zal maar gehoorzamen... Ze haalt een riem onder mijn buik door en maakte het aan de andere kant vast. Ik trok mijn buik in van de schrik en ze deed de riem strakker. Toen ik weer uit ademde schrok ik dat de riem ineens zo strak zit. Ik gaf een bok. Het meisje zag het niet want ze was het glimende ding van het hoofdstel in het water aan het soppen. Ze deed mijn halster af en deed het hoofdstel om. Ze houd het bit tegen mijn mond. Wat moet ik doen? Mijn tanden heb ik gewoon op elkaar... moet ik dat ding eten? Het meisje doet een vinger in mijn mond hoek. Mijn kaak ging open en ze trok het stuk ijzer in mijn mond, het andere stuk van het hoofdstel ging gewoon over mijn oren. Ik kauw op het ijzere ding. 'Zo, kom we gaan naar de bak.' Ze neemt me mee naar een gebouw en gooid de schuif deur open. Ik kijk naar binnen: het is gewoon een bak maar dan binnen... ik heb nog nooit binnen in een bak gereden. Het meisje neemt me mee naar het midden van de bak. Ze doet een arm door de teugels en ze trekt de riem nog strakker aan. Niet normaal.. hoord dit zo strak te zitten?¿ 'Papie' komt binnen gelopen. 'En hoe gaat het Sanne?' Vraagt hij. 'Hhm, hij beet me bijna, hij deed raar toen ik het zadel erop legde, wilde het bit niet in zijn mond en gaf bokken... goed hoor.' Zegt 'Sanne' sercastisch waarbij ze rold met haar ogen. 'O, nou misschien komt het omdat het allemaal nieuw is hé.' Zegt 'Papie'.
'Vast.' Zegt Sanne met een afkeurige blik. Ze doet een voet in de beugel en steigt op. Ik maak een sprong naar voren waardoor Sanne er achter over afvalt. 'Aaaaaaaaah!' gilt ze. Ik galoppeer door de bak en gaf hoge bokken. 'Papie dat beest is gestoord! Roept Sanne. 'Het moet naar de slacht!'
Dat hoorde ik... de slacht... hoe durft ze dat te zeggen..? Ik vind het gewoon eng...
'Ojee, schat gaat het?' Vraagt de moeder die binnen kwam rennen. 'Wat denk je zelf!' Schreeuwd ze. Ik sta hier in de hoek en kijk in de spiegel die aan de muur hangt.
'Ik bel de vorige eigenaar wel even.' Zegt 'Papie' .
*Hallo met Peter.
-Hey Peter met Yordy.
*Hoi, wat is er?
-Dat paard wat ik van je heb gekocht hé..
*Ja, Storm. Wat is daar mee?
-Nou, eerst probeerd hij te bijten, doet raar bij het zadel erop leggen en gooid mijn dochter eraf... leg dat eens uit..
*Zadel? Mijn dochter heeft hem nooit met zadel gereden. Het is een creatie paard.
-Had u dat dan niet even kunnen zeggen?
*Dat heb ik geprobeerd maar u onderbrak mij steeds.
-Wat moet ik nou met zo'n paard! Ik wil een topper. Geen stom circuspaardje!
*Dan zal u van hem een topper moeten maken...
-Luister ik... *Sorry hier heb ik geen tijd voor, goede dag nog verder.
----------------------------------------'
'Nou ja zeg! Hij hangt gewoon op! Weet je wat.. we gaan ook gewoon doen wat hij zegt... ook al moet het met veel dwang.. we gaan een topper van hem maken!'
Hoezo ben ik dan geen topper... ben ik echt zo'n circuspaardje? En wat is er dan mis met een circuspaardje. Hoord dat dan misschien.... ik werd bij de teugels gepakt en mee getrokken naar het midden van de bak. 'Ik ga er wel even opzitten.' Zegt 'Papie' . Hij doet zijn voet in de stijgbeugel en gaat heel snel zitten. Ik had mezelf aan gemoedigd om te blijven staan maar ik raakte in paniek en rende de bak rond. Ik bokte en bokte. Maar hij viel niet..? Ik bleef galopperen en te bokken tot dat het door me door dringde dat het toch geen zin had om zo fel te reageren. Ik gehoorzaamde me. En wende aan het zadel. 'Goedzo..' zei 'papie' of 'Yordy...
Ik werd getrokken in mijn mond. Ik heb al meerdere keren mijn hoofd in de lucht gegooid.. maar als ik dat deed.. kreeg ik een mep mat de zweep die hij in zijn hand heeft. Het was 'verschrikkelijk'. Rijden met Ilse was leuk. Vrijheid, geen getrek in je mond of sporen in je zij gedrukt. Gewoon lekker los en lekker buiten in het bos, met alleen een touw om mijn nek....
