De staldeur vloog open en er kwam een windvlaag naar binnen. Anna kwam naar binnen en gooide de deur snel achter haar dicht. Ze rende naar mijn stal en zuchte. 'Gelukkig! Je bent er nog!' Zegt ze buiten adem. Zou ik dan weg moeten zijn..?
Anna komt mijn box in en geeft me een dikke knuffel. Ze begint te snikken. Ze laat me los en gaat voor me staan. Ze pakt mijn neus en kijkt in mijn ogen. De tranen rollen over haar wangen. 'Ik ben zo bang dat je straks in eens wegbent....' snikt Anna. 'Jordy was net aan het bellen... ik was zo bang dat... dat hij jou al naar de slacht had gebracht..'
Ik hoorde autobanden het erf op komen. Anna liep mijn box uit en ging buiten kijken. Ze bleef eventjes weg. Jordy kwam naar binnen lopen met een halster en halstertouw in zijn hand. Hij liep naar mijn box en ging mijn box binnen. Hij maakte het halstervast. En klikte het halstertouw eraan. 'Kom, je gaat hier weg.' Zegt hij en hij trekt zachtjes aan het touw waarmee hij wil zeggen dat ik moet gaan lopen. Ik blijf staan. Ik zet geen een stap. 'Hé! Kom!' Roept hij en hij geeft nu een harde ruk aan de teugels. Ik draai me om en geef een bok in zijn richting. Niet raak....
'Hé! Het is maar goed dat jij weg gaat! Straks verwond je nog meer mensen!' Roept hij boos. Hij loopt op me af. Ik draai dreigend met mijn kont zijn richting in. 'Als ik jou was zou ik het niet nog erger maken dan dat het is...' zegt hij dreigend. Ik gehoorzaam en hij neemt me nee mijn box uit. Pijn, dat is wat ik voel.. Mijn been trilt. Ik loop mee naar buiten en daar staat een trailer... Anna zit te schreeuwen naar de man die langs de auto staat. Hij loopt van haar weg en loopt naar mij. 'Zo, das een knapperd!' Zegt de man blij. 'Wel jammer zeg... van zo'n prachtdier..'
'Neem hem maar snel mee...' zegt Jordy opdringerig.
De laadklap word oplaag gedaan. Anna springt voor de opening en roept boos: 'Nu zeggen waar hij naar toe gaat!'
'Dat mag jij niet weten.' Verteld Jordy.
'Waarom, waarom moet hij naar de slacht?!' Snikt ze. Er rolt een traan over haar wang.
