Time Againts On Us

CHAPTER 15

Time Againts On Us
Yourownshadow

Hanggang ngayon ay umaasa parin ako na maaalala nya ko pero ang sabi ng doctor na humahawak sa kanya ngayon ay lahat ng mga ala ala nya ay naglaho, lahat ng yon nabura na lang sa isipan nya na parang bula

"Teka nga, Angelo Isaac makinig ka sa mas nakakatanda sayo, hintayin moko at mahina na ang tuhod ko" pagsaway ko dito napahinto naman sya sa pagtakbo saka lumapit sakin at inalalayan ako sa pagupo

"Even if you're an old woman you still like a clumsy girl" natawa ako dahil sa biglang pag iling nya na animoy problemado sakin

kahit na di na nya ko maalala ay naging malapit naman sya sakin, sa lahat ng mga kabataan dito ay ako itong 54 years old na matanda ang lagi nyang kakwentuhan

Minsan na nyang natanong sakin kung sino daw ba sya dati at bakit parang kilalang kilala ko sya, diko napigilang maikwento sa kanya 'yon, aware sya sa kalagayan nya kaya dina sya nagtaka ng malaman nya na ako at sya ay dating magkasintahan

pero kinabukasan din non ay nawala sa utak nya ang lahat ng kinuwento ko, ayos na din yon para di nya mabigyan ng malisya ang bawat pagpunta ko dito

"Pwede bang bilhan moko ng maiinom sa labas? nauuhaw na kasi ang matandang tulad ko haha" bigla akong natawa sa sinabi kong matanda

"What if i can't?" napatitig ako sa kanya, di parin talaga nawawala sa ugali nya ang dating sya, lagi paring nanghahamon

"Sige na isaac, nauuhaw nako--" napatigil ako dahil bigla syang tumayo

"Next time, don't beg i don't know why but i don't like seeing you begging for you, just stay here julia i will some water for you" ng makaalis sya ay diko na mapigilang di mapaiyak

"Ganyan talaga ang buhay Julia, masyadong mapanakit pero kahit ganon paman ay kailangan nating intindihin na ang lahat ng nangyayari ay may paliwanag, hindi ibibigay sayo ng panginoong diyos yan ng hindi mo kaya" napatango ako sa sinabi ni Mother Conception, saka nya ako niyakap

"Kahit na matagal ko syang hindi nakita di parin nawawala ang mga ugali nyang gustong gusto ko mother, ganon na ganon parin ang Isaac na nakilala ko"

"Mawala man si angelo sa buhay natin, di naman mawawala amb mga kakaibang ala ala na iniwan nya"

Sumapit pa ang maraming taon at nasubaybayan ko ang pagsapit ng paurong na edad ni Isaac, mula sa ikaw 10 taon, 7 taon, 5 taon at hanggang sa magdalawang taon sya at ngayon 71 years ols nako ang syang malapit ng pamamaalam ni Isaac, sa normal na edad ng tao ang edad na meron sya at 100 na pero sa lagay nya sya ay isang buwang taong gulang na

Nasa orphange lang ako ng buong isang tapn para mabantayan ko ang magiging changes sa katawan ni Isaac bilang isang baby

"Lola julia nasan napo si Isaac? yung baby po?" tanong ni mae ang batang nasurrender dito kamakailan lang dahil sa sobrang katigasan ng ulo

"Nagpapahinga na sya anak, oh sya alalayan mo nga ko doon sa crib ni baby Isaac" hinang hina kong anya, dahan dahan naman ako nito papunta sa crib ni isaac na mahinbing na natutulog

Binuhat ko si Isaac saka inilagay sa mini bedsheet na binili ko sa kanya kahapon, ganto pala ang itsura nya pag bagong silang, napaka kyut na bata

Narinig ko ang biglang pagiyak nito na nagibg dahilan din ng pagbagsak ng mga luha ko, mamamaalam na sya, tuluyan na syang aalis

ilang saglit palang ay dahan dahan ng humihina ang pagiyak nya at maya maya lang halos dina kayanin ng loob ko ang sobrang sakit ng loob ko, tuluyan na syang umalis, tuluyan na syang natulog

Paalam, Isaac.