YAŞAMIN SIRRI

Part 7

Sonunda daHer şey çok hızlı gerçekleşmişti.herkes koşarak bahçeye çıkmıştı. Dedektifler,sağlık personelleri gibi bir sürü görevli okula gelmişti.bahçede ,herkese yurtlarına gitmeleri,ve sabah ilk iş okulda toplanmaları söylenmişti. O gece kimsenin uyumadığına emindim. Herkes gibi benimde kafam düşüncelerle dolmuştu. İşin garip tarafı,öldürülen kızın,lena'nın yanındaki kız olduğunu öğrenmemdi. Saat altıda okuldan çıkmıştım o saate beni kaçırdılar,yaklaşık yarım saat uyumuş olmalıyım. Uyandığımda saat altı buçuk olsa,ve saat yedide o depodan çıktıysam,ne ara Madison öldürülmüştü. İşler saçma bir hal almaya başlıyordu.

Şu an tüm öğrenciler,okulda, müdürün kapısının önünde bekliyordu. İsimlerinin söylenip,dedektife ifadelerini vermek için. Ne ifade vereceğimi bilmiyordum.biran önce carmenle konuşmalıydım.müdürün odasının,çaprazındaki bankta Fe ile oturuyorduk. İçeri carmen girince,fe'ye hemen döneceğimi söyleyip,ona doğru koştum. Beni görünce,yanaklarını şişirdi. "hiç öyle bakma!bende çok memnun değilim halimden. Ne ifade vereceğimi bilmiyorum. Doğruları söyleyecek miyiz?"dediğimde kaşlarını çattı. "eva sen mal mısın?"bana eva demesi,mal demesinden daha değişik gelmişti açıkcası. "eğer onları gammazlarsan,ki böyle bir durumun içerisindeyken,senin de sonun Madison gibi olur."dediğinde gerildim. Ne yapmamı bekliyordu."ne söyleyeceğim peki ha?"dediğimde gülümesedi. "şimdi sana söyleyeceklerimi kafana yaz,"dedi ve vereceğim ifadeyi anlatmaya başladı. Bitirdiğinde kafamı salladım. "sende aynısını mı vereceksin?"dediğimde kafasını salladı. "tamamen aynısını veremem. Yoksa ifadelerimizin tıpa tıp aynı olması onları şüpheye düşürür. Madisonu son gören,sensin. Tabi bir de lena var. Ama perişan halde o. Onu bugün sorgulamazlar. Sen benim dediklerimi yap yeter."dediğinde göz devirdim. "bana yaptıklarının bir cezası olmayacağını söylüyorsun" dedim sinirle. Yüzünde bir sırıtış belirdi. "bu okulda gammazları sevmezler. Ama neyi severler biliyor musun? İntikam."dediğinde müdürün kapısı açıldı. Polis öğrencilere göz gezdirip seslendi. "eva jones." Sıra bendeydi. Bir kurban gibi ilerledim ve odaya girdim. Odada iki tane daha polis ve dedektif adam duruyordu. Geçip,masanın karşısındaki adamın,karşısına oturdum. Önündeki dosyaya bakmayı sürdürüyordu. "eva jones, okula geleli daha bir hafta bile olmamış. Tüm bu durum seni şaşırtmış olmalı."dediğinde kafa salladım.

"herkese sorduğumuz soruları sanada soracağız şimdi,hazır mısın. "

"evet efendim."diyerek cevap verdim. "olayın gerekleştiği saatte neredeydin?" dedi. "olay saatinin tam olarak kaç olduğunu bilmiyorum."dedim. adam anlayışla kafasınını salladı. "otopsi madisonun saat sekiz kırk beş sularlında ölduğü gerçeğine vardı"Dediğinde başımı aşağı eğdim. "yatakhanemdeydim. Gün içerisinde,yeni olduğum için estanın bir arkadaşı okulu bana tanıtmıştı. "hangi arkadaşı?" dediğinde cevap verdim. "Carmen Morgana Cruz."Diyerek cevapladım. kafasını devam et şeklinde salladı. "kirli kıyafetlerin,nereye atılacağını bilmediğim için,tekrar ondan yardım aldım. Beraber çamaşırhaneye gittik. "dediğimde yüzüme dikkatlice baktı. "yüzün,dün gece mi oldu?"dediğinde elimi yüzüme götürdüm. Hala sızlıyordu. "evet. Çamaşırhanede oldu. Biraz kafama buyruk bir insanım. aptalca gücümü kanıtlamaya çalışırken,çamaşır makinesinin kapağı yüzüme çarptı."son kısmı biraz uzatmıştım. "devam et." Dedi. "sonrasında kanma durmayınca,birlikte revire gittik. O sırada zaten esta gelip,bahçede toplanmamız gerektiği haberini verdi."diyerek bitirdiğimde kafasını salladı. "cruz'da bunları onaylayacaktır değil mi?"dediğimde kafayı aladım. "evet efendim."dediğimde kafasınını salladı o da. Kapıya ilerledim ve dışarı çıktım.

Anlımdan resmen soğuk terler akıyordu. Carmene döndü bakışlarım. Merakla bakıyordu. Ona göz kırparak, Fe'nin yanına ilerledim. "ee nasıl geçti?"dediğinde gülümsedim. "normal işte. Hadi dışarı çıkalım."dedim ve onu dışarı çıkardım.