De Vergelding Van Sjoe - Het Huis Anubis

Hoofdstuk 22 - De Tweede Proef: Water

Ze vallen door het schilderij in het torentje. Noa en Jeroen, die dit voor de eerste keer meemaken, schrikken behoorlijk van het avontuur. Dan loopt de groep de hobbelige trap op met Nienke en Fabian voorop, Noa en Jeroen in het midden en Appie en Amber achteraan. Appie ademt oppervlakkig. De trap doet hem terugdenken aan het avontuur met de rode knop. Hij weet dat hij moedig moet zijn en dat is hij ook. Hij hoopt alleen niet dat er weer een geest verschijnt. Daarvan is hij de vorige keer ook zo geschrokken.

De groep loopt voorbij het kamertje met de rode knop en klimt verder. Appie gluurt door de opening naar de kamer. De knop blinkt nog altijd in het licht. Appie slikt en loopt door.

"Ben je oke Appie?" vraagt Amber.

"Yo!"

Ze lopen verder. Af en toe vallen er steentjes naar beneden, die stuiteren over de trap.

"Hoeveel mensen zouden er al op deze trap gelopen hebben?" vraagt Noa. "De leuning ziet er versleten uit, maar ik kan me niet voorstellen dat er andere mensen zijn die op deze trap gelopen hebben. Niet veel in ieder geval."

"Als je je maar goed vasthoudt aan de touwleuning," zegt Jeroen. Hij zucht. Noa heeft de minste ervaring met dit soort dingen. Ze is één keer in de geheime gang geweest, maar dat was door Rufus. En daar weet ze waarschijnlijk niet veel meer van, gelukkig ook maar. Jeroen voelt spanning in zijn lijf, wanneer hij denkt aan de geheime gang. Hij is er wel vaak geweest en herinnert zich nog goed hoe hij elke keer overrompeld werd door de gevaarlijke proeven. In hoeverre lijkt deze trap daarop? Jeroen bijt op zijn lip. Hopelijk onderschat Noa dit avontuur niet.

"We zijn er," roept Fabian. De trap wordt versperd door een houten deur, maar aan de rechterkant is een opening, waardoor je in een kamer komt. Hij stapt naar binnen. Het is opnieuw een stenen kamer, maar dan zonder knop in het midden. Fabian loopt maar naar het einde, zodat zijn vrienden ook naar binnen kunnen.

"En nu?" vraagt Nienke, wanneer iedereen in de kamer staat.

"Afwachten denkt super Ap."

"En moedig zijn denkt Nancy Ninja!"

Appie en Amber geven elkaar een high Five en maken ninja-bewegingen. "Oe! Haiihja!"

Fabian bekijkt de gouden veer in zijn hand. "Oke, allemaal, wat er ook gebeurt, twijfel niet en wees niet bang."

"Noa blijf nou hier," zegt Jeroen tegen Noa die naar de trap toeloopt. Ze blijft staan op de trap voor de houten deur en bekijkt het aandachtig. "Eh Fabian, ik weet niet of dit iets is, maar er zit een afdruk in de deur in de vorm van een veer."

Nienke loopt naar Noa toe. "Hier kan die gouden veer in, misschien gaat dan de deur open."

Ook Fabian komt erbij staan. Na een tijdje besluit hij om de veer er in te leggen. Eerst gebeurt er niets. De zes staan vol spanning naar de deur te kijken. Dan hoort iedereen een geluid, iets wat ze eerst nog niet hoorden. Het lijkt of er beneden aan de trap iets borrelt, maar het geluid is erg dof.

"Jongens, weet iemand wat dit is?" Appie buigt voorover om het geluid beter te kunnen horen. Het lijkt op een waterkoker. Langzaam wordt het steeds luider. De club staart naar het gat waar de trap verdwijnt.

Nienke sluit haar ogen: "Ik herken het geluid. Het lijkt op de golven van de zee. Het is...klotsend water."

De groep heeft geen tijd om rustig na te denken. Binnen een seconde komt een gigantische golf water de trap op stormen. Met een enorme kracht klotst het tegen de houten deur. Het lawaai van het water lijkt op die van een storm op zee. Het botsende water buigt af naar de kamer, waar de club staat. Een gigantische golf springt omhoog en duwt tegen het plafond. Enkele stenen kunnen de kracht van het water niet houden en vallen naar beneden. In een split-second grijpt Fabian de hand van Nienke. Nienke grijpt de hand van Amber, Amber die van Appie, Appie die van Jeroen en Jeroen die van Noa die vervolgens de cirkel sluit door Fabian vast te pakken. Dan klotst de golf als een grote tsunami op de club.

"MOEED!!!!" Schreeuwt Fabian de longen uit zijn lijf. "VERGEET NIE!!..." Het water maakt een eind aan zijn geschreeuw. Fabian slikt per ongeluk water naar binnen. Hij hoest, maar onder water is dat onmogelijk. Hij knijpt in de hand van Nienke. Nienke kijkt om haar heen, maar ze kan niets zien behalve bubbelend water. Dapper zijn, bedenkt ze. Ze moet geloven dat ze dit overleeft. Het komt goed!

De kamer vult zich met water, waardoor de club niet meer op de grond kan blijven staan. Ze zweven door de blauwe golven, maar proberen hun hoofd boven water te houden. Dan vult de kamer zich met het wilde water. De stroom raakt het plafond, waardoor de kamer volledig gevuld is. De club kan geen kant meer op. Het klotsende lawaai is voorbij en heeft nu plaatst gemaakt voor de doffe geluiden van het krachtig stromende water. Het enige wat ze kan redden is moed. Ze mogen niet twijfelen.

Amber knijpt haar ogen dicht. Er klinkt er gehuil. Gehuil wat Amber herkent. Het is de traan van Isis. Amber zet haar tanden op elkaar, maar ze kan niet voorkomen dat ze terugdenkt aan de traan. Ze vecht tegen de angst die ze voelt. Er vliegen beelden door haar hoofd over het zwembad in de villa van Matthijs. Het voelt alsof ze opnieuw zwemt in die villa, alsof ze opnieuw vecht tegen de tijd en Noa moet redden. Dapper zijn, dapper zijn. Nancy Ninja, je kan het!

Appie zweeft door het water. De luchtbellen schieten door zijn haar. Appie roept om hulp, maar het enige wat verschijnt zijn luchtbellen uit zijn mond. Adrenaline stroomt door zijn lijf, net zo hard als het water door de kamer stroomt. Hij is super Ap! Hij kan dit! Plots voelt hij hoe een hand uit de zijne schiet. Zijn linkerhand! Dat is Amber! Appie laat met zijn andere hand ook Jeroen los en zwemt in de richting van Amber. Hij tast in het niets.

Jeroen schrikt van de hand die hem loslaat. In een reactie haalt hij Noa dichterbij. Hij kijkt in de richting van Noa, maar ziet niets anders dan water. Hij moet volhouden! Plots verandert het water in een donkerblauwe cirkel. Jeroen kijkt geconcentreerd. Hij herkent de cirkel als Zeno Terpstra. Die is niet meer slecht, bedenkt Jeroen. Die is niet meer slecht! Waarom kijkt Zeno dan zo boos? Dan voelt hij een grote golf die hem meesleurt. Noa's hand is weg. Hij grijpt naast zich maar voelt niets. Jeroen wordt overvallen door een grote angst en de gedachte dat hij niet bang mag zijn, maakt het alleen maar erger. Er ontspringt een traan uit zijn oog, die oplost in het andere water.

Noa voelt hoe ze alleen Fabian nog vast heeft. Ze probeert zich te concentreren. Ze sluit haar ogen en probeert op het stromende water om haar heen te letten. Het werkt voor eventjes, want dan klinkt een stem door haar hoofd. Een mannenstem: "Prinses Fazia! Wie had dat gedacht!" Noa gooit haar handen voor haar oren. Niet aan denken! Langzaam wordt ze rustig.

Dan vullen de longen van de clubleden zich met zuurstof, behalve voor eentje Jeroen. Langzaam neemt de kracht van water af. Na een minuut spoelt het water naar de trap, alsof het een doucheputje is. De laatste drupjes verdwijnen in het gat. Krakend vliegt de houten deur open. De weg naar boven is vrij.

Ze liggen op de grond, maar niet allemaal. Ze zijn met vijf overgebleven.