𝐋𝐞𝐲𝐝𝐢 𝐉𝐢𝐬𝐨𝐨𝐧𝐧𝐞 𝐓𝐢𝐭𝐚𝐧𝐨𝐬
Masallardaki fakir kız prenses olunca gülümserdi,ben ise bir daha gülümseyebileceğimi sanmıyordum.
❧Ben,Gümüş denizin ortasında kalmış bir kızıl kızdım ve kimse için üzülme lüksüm yoktu.Özellikle de bir yıl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saatime bakıp gece yarılarını beklediğim bir haftanın sonunda umudumu kesmiştim.Jennie tabii ki bize burada ulaşamazdı.Çok yetenekli olsa bile.Ama bu gece,saat gece yarısını vurduğunda,kraliçedenemesinden beri ilk kez hiçbir şey hissetmedim.Kamera yoktu,elektrik yoktu,hiçbir şey yoktu.Güç tamamen kesilmişti.Bu bir tesadüf değildi;bu benim içindi.
Hızlıca haftalardır giyilmekten eskimiş çizmelerimi ayağıma geçirdim ve kapıya ilerledim.Koridora adımımı attığım anda,beni karanlığın içine doğru çekmeye başlayan Joy'un sakin ve aceleci sesini duydum.
"Çok fazla zamanımız yok."diye fısıldadı,beni bir hizmetçi merdivenine yönlendirirken.Ortalık kapkaranlıktı ama o nereye gideceğimizi biliyordu."On beş dakika sonra elektrikleri açacaklar,tabii eğer şanslıysak."
"Peki ya değilsek?"
Beni merdivenlerde itilerken omzuyla bir kapı açtı"O zaman umarım başına çok değer vermiyorsundur."
Burnuma dolan toprak,toz ve su kokusu bana ormanda geçirdiğim zamanları hatırlattı.Ama burası ay ışığında mavi ve siyaha boyanmış budaklı yaşlı ağaçlarla ve yüzlerce bitkiye bir ormanı andırsa da,tepemizde camdan bir kubbe vardı.Sera.Yere vuran çarpık gölgelerin her biri diğerinden korkunçtu.Her karanlık köşede güvenlik görevlilerini ve gözcüleri görüyor,abime yaptıkları gibi beni de öldürmelerini bekliyordum.Ama onların siyah ve alev rengi üniformalarının yerine,her yer yıldızları gören cam tavana doğru açmış çiçeklerle doluydu.
"Reverans yapmadığım için kusura bakmayın."dedi birisi,beyaz çiçekli bir manolya ağacının arkasından çıkarken.Ay mavi gözlerine yansıyor ve karanlığın içinde soğuk bir ateş gibi parlıyordu.Jennie'nin trajik etki yaratma konusunda gerçek bir yeteneği var.
Saldırı günündeki yayında olduğu gibi,yüzünü kırmızı bir bandanayla örtmüştü.
"Jennie"
Bana karşılık vermedi ama vermesini beklememiştim.Onun için her şey işle ilgiliydi."Peki ya diğeri?"diye fısıldadı.Diğeri mi?
"Onu Baek getiriyor.Birazdan burada olurlar."Joy soluk soluğa konuşmuştu,artık her kimi bekliyorsak,heyecanlılardı Jennie'nin gözü parlamıştı.
"Neler oluyor?Başka kim gelecek?"bana cevap vermek yerine birbirlerine baktılar.Aklıma davayı desteleyecek hizmetçiler geldi.
Ama bize katılan kişi bir hizmetçi değildi.Hatta kızıl bile değildi.
"Taehyung"
Nişanlımın ağaçların arasında çıktığını gördüğümde çığlık mı atayım yoksa kaçayım mı bilemedim.O prensti,Gümüş'tü,düşmandı ama yine de burdaydı ve Kırmızı Muhafız liderlerinin birinin karşısındaydı.Yıllardır ona hizmet eden Baek yanında duruyordu.
