𝐋𝐞𝐲𝐝𝐢 𝐉𝐢𝐬𝐨𝐨𝐧𝐧𝐞 𝐓𝐢𝐭𝐚𝐧𝐨𝐬
Masallardaki fakir kız prenses olunca gülümserdi,ben ise bir daha gülümseyebileceğimi sanmıyordum.
❧Ben,Gümüş denizin ortasında kalmış bir kızıl kızdım ve kimse için üzülme lüksüm yoktu.Özellikle de bir yıl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ziyafetin sonunda insanlar kadehlerini kraliyet masasına doğru kaldırdı.Gökkuşağı renklerinde giyinmiş lordlar ve leydiler iyi dileklerini sunuyorlardı.Yakında hepsini öğrenecek,renkleri hanelerle,haneleri de insanlarla eleştirebilecektim.Yarına hatırlayamayacak olsam da Taehyung isimlerini bana sırayla fısıldıyordu.Bu ilk başta sinir bozucuydu ama sonra isimleri duyabilmek için ona eğildiğimi fark ettim.
En son ayağa kalkan Lord Samos'tu ve salona bir sessizlik çöktü.Bu adamın duruşu,Titanların arasında bile saygı talep eder gibiydi.
"Polo Samos" diye mırıldandı Taehyung."Samos Hanesinin reisi.Demir madenlerin sahibi ve işletmecisi.Savaşta kullanılan her silah,onun bölgesinden geliyor."
Demek adam sadece bir soylu değil;unvanını aşan bir önemi var.
Polo'nun kutlaması kısa ve özdü."Kızıma"diye gürledi.Sesi alçak,dengeli ve güçlüydü."Müstakbel Kraliçe'ye."
"Somin'e" babasının yanından ayağa fırlayan Lucas.Adını kraliçedenemesinde öğrenmiştim.
Polo Samos kutlamasını bitirdiğinde Kraliçe İrene ve Kral Suho ayağa kalkıp konuklarına gülümsediler.Ardından Jin,Somin sonra da Taehyung ayağa kalktı ve sersem gibi kaldığım bir andan sonra ben de onlarla katıldım.Diğer hanelerde aynı şeyi yaparken,sandalyelerinin merme sürtmesi,taşa sürtülen tırnak gibi cayırtı çıkardı.Bitti.İlk gecemi atlatmıştım.
Onların aralarından Jin,Somin'in elini tutup yönlendirdiğinde Taehyung ve ben de peşlerinden gittik.Taehyung elimi tuttuğunda,teni şaşırtacak derecede soğuktu.Ürpermiştim.
Gümüşler ikiyana dizilip ağır bir sessizlikle geçişimizi izlediler.Her göz beni didik didik ediyor,üstüme bir çatlak,ufak bir hata arıyordu.O esnada Taehyung rahatsızlığımı hissetmiş olacaktı ki elimi daha sıkı tuttu.
Hata yapamazdım.Ne şimdi,ne de başka zaman!Ben onlardan biriydim.Özeldim.Ben bir kazayım.Bir yalanım.Ve hayatım bu yalanı korumama bağlı.
Taehyung benimkilere kenetli parmaklarını sanki olabilecekmiş gibi daha çok sıkarak ilerlememi sağladı.
"Neredeyse bitti"diye fısıldadı kulağıma doğru.
Ziyafet salonundan ayrıldığımızda boğulma hissi geçti ama kameraların bizi ağır,elektrikli gözleriyle izlemeye devam ediyorlardı.Onları ne kadar çok düşünürsem,bakışları o kadar güçleniyordu ve artık kameraları görmeden bile nerede olduklarını hisseddebiliyordum.
Koridora çıktığımızda Kırmızı Muhafızları hatırladım,şimdiden başkente saldırmışlardı,sıradaki hedef burası olabilirdi.Jennie,bir sonraki kaçak yayında beni gösterebilir,gümüşlerin kuyusunu kazmak için beni kullanabilirdi.Yüzümü kemraya göstererek "Onların yalanlarına bakın,şu yalana bakın" diyip tüm dünyanın önünde kırmızı kanımı akıtabilirdi.
