-Kızım hala toparlanamadın mı? hadi baban arabada bekliyor.
- Tamam anne geliyorum şimdi.
Aşağı indim abim bu yıl üniversiteyi kazanmıştı. Bizde onunla beraber aynı şehre taşınma kararı almıştık. Abimle aramızda 3 yaş vardı. Hayalindeki şehre gitmek için birkaç kere sınava hazırlanmıştı ve en sonunda istediği yerdeydi . Onun adına çok mutluydum aslında benim içinde bu şehirden ayrılmak pek iyi olacaktı. Çünkü okulumda pek bir arkadaşım yoktu. Belki gittiğim yerde yeni arkadaşlar edinebileceğimi düşünüyordum.
-oooooo! prenses sen buralara gelir miydin istersen seni evde bırakabiliriz hem böylece arka koltuk tamamen bana kalır yok eğer gelirim diyorsan başka.
-Abi ya çantamı topluyordum ayrıca emin ol ki ben de çok istiyorum burdan gitmek.
-Peki benimki sadece bir öneriydi bak zorlamıyorum ama yok arka koltuk sana kalsın diyorsan emin ol hiç darılmam.
*Ve sonra yola çıkmıştık şehre girmemize çok az kalmıştı camdan etrafı izliyordum ve bir anda ani bir fren ve çarpma sesi...*
-Abi... abi!!!
-Batu ses ver Batuuuu!
*sizde az çok tahmin ettiyseniz abimin olduğu tarafa sert bir şekilde araba çarpmıştı. Abim hiç bir ses vermiyordu.Sürücü koltuğunu yanında annem oturuyordu ona bi şey olmamıştı sadece burnu kanamıştı biraz.Abim kanlar içindeydi cam yüzüne patlamıştı. Arabanın içine sıkışmıştım.Bir süre sonra bilincimi kaybettim. Tek hatırladığım annemin çığlıkları ve uzaktan gelen ambulans sesiydi.*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELODİ
Teen FictionLiseye giden Özgür, hayatının en güzel zamanlarını hastanede ki annesine destek olmakla geçirir. En zor durumlarda dinlediği müzikler onun en büyük ilacıdır. Bu dinlediği müzikleri başka bir kızın sesinden duymak onunla tanışmasına sebep olacaktır.
