Aradan baya zaman geçmişti. Annem hala iyileşmemişti.Hala hastanedeydik. Doktorlar annemin enfeksiyon kaptığını ve tekrar ameliyat olacağını söyledi.
Annem tekrar ameliyat oldu. İlk seferki kadar endişeli değildik. Annem ameliyattan çıktıktan sonraki görüşümüze kadar her şey gayet iyiydi. Ve annem ameliyattan çıktı.
-Ölüyorum! ölüyorum...
- Anne bak biz buradayız her şey gayet iyi.
- Meryem, bak buradayız biz .
Annemi öyle görmek içimi parçalamıştı ilk ameliyattan bu kadar kötü çıkmamıştı. Ters giden bir şeyler vardı.
Annem sonrasında yavaş yavaş kendine gelmeye başladı. Sadece uyumayı tercih etti. Artık katlanamıyordum. Annemi böyle görmek istemiyordum.
Aradan bir kaç hafta geçti artık hastaneden çıkışımız yaklaşıyordu. Annemin yine başında durduğum bir gün annem bana seslendi.
- Özgür, oğlum...
- Efendim anne.
- Teşekkür ederim.
-...
- Her şey için
Gözlerim dolmuştu. Annemin bana uzun süredir kötü davranmasından sonra bu kadar tatlı konuşması çok hoşuma gitmişti. O an her şeyi eski haline döneceğine olan umudum artmıştı.
Annem o kadar içten bir şekilde gülümsemişti ki içim ısınmıştı. Hastanede olduğum süre zarfınca sanki ben anneydim o çocuğum olmuştu bir nevi. Hayat döngüsü dedikleri şey bu oluyordu galiba. Annem bana bu gün huzurla uyuyabileceğim bir sebep vermişti.
Akşama doğru eve gittim. Cenaze çadırı hala sokaktaydı. Çadırı gördükçe içim ürperiyordu. Sanki çadır, annemi bekliyor gibi hissediyordum ama hayır bu gün tek isteğim annemin bana verdiği sebeple huzurlu bir şekilde uyumaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELODİ
Teen FictionLiseye giden Özgür, hayatının en güzel zamanlarını hastanede ki annesine destek olmakla geçirir. En zor durumlarda dinlediği müzikler onun en büyük ilacıdır. Bu dinlediği müzikleri başka bir kızın sesinden duymak onunla tanışmasına sebep olacaktır.
