Çok acı çektiğim bir yoldayım.
O kadar zordu ki bu yol.
Dikenler vardı.
Hayvanlar, hissedemeyen varlıklar, hatta katiller...
Yürümeyi bırakın, çok zor ayakta kalıyordum.
Baya bir yol aldım sanıp geriye bakıyorum ve hayal kırıklığıyla önüme dönüyorum.
Bana yardımcı olan çelimsiz bacaklarımdan başka hiçbirşey yoktu.
Sonra...
Sonra bir yer gördüm.
O kadar güzel gözüküyordu ki.
Parlaktı.
Temizdi.
Güvenli duruyordu.
İçine girmek istedim.
Çünkü çok yorulmuştum.
Ama dışının güzel olması içinin de güzel olacağının garantisini vermemeliydi bana.
Güvenmeliydim.
Sevmeliydim...Yanımda olmanıza ihtiyacım var bu koca ailede olmaya ihtiyacım var
Sizleri çooookkkk seviyorum yorumlarınızı bekliyorum
öptüm♥;-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİDEN KALEMİME DÖKÜLENLER
ŞiirGecenin kör karanlığında Seninle oturup.Bir şehrin ve denizi izlemek vardı...