Eyes. ||•Louis Tomlinson•||

Chapter.01✔️

•Look in my eyes.•

Songs for this chapter:Titanium cover by Max Schneider.

✖️Pov Chantal✖️

In mijn warme trui die ik juist heb aangedaan zit ik in de gezamenlijke kamer van het internaat.Niet zo een stom internaat waar je heel de week zit en gewoon naar school gaat en dan weer in het weekeind thuis zit,nee! Nog erger! Je gaat ik het weekeind niet naar huis en in je hebt niet eens elke dag les. We zijn nu dus dinsdag namiddag en ik zit in de zetel en zie iedereen langs me lopen zoals altijd.Ik ben een geest voor hun.Ze kijken door me.Maar dat ben ik nu al wel gewent.Jayn is de enige hier die soms wat tegen me zegt,maar dat is het dan ook. "Kom we gaan gewoon naar de televisie kijken!"Hoor ik Harry's stem vanuit de gang komen. Ik zie ze uit de deuropening verschijnen,en ze kijken me even aan. Dat ze me gewoon vragen om weg te gaan en ergens anders te zitten.Ik draai met mijn ogen en sta op en ga aan de tafel zitten en Harry gaat met zijn vrienden,Liam,Zayn,Niall,Jayn en Lisa op de pek waar ik juist zat zitten.Ik kijk wat voor me uit en pluk wat aan mijn nagels of probeer de uiteindes van mijn trui die al een heel stuk langer zijn dan in het begin dat ik hem kocht,nog wat meer uit te trekken."Mensen dit is onze nieuwe jongen zoals ik jullie al vertelt had."Hoor ik de stem van mevrouw Mulder zeggen. De moeite om te kijken doe ik niet.Hij zal toch wel zoals elke keer met de rest omgaan,verhalen van me horen en me negeren.Zo gaat het elke keer."Zo Louis,maak maar even kennis met hun."Ik hoor dat iedereen zich voorstelt en let niet echt meer op wat ze zeggen tot ik opmerk dat ik het gespreksonderwerp ben."Wieis dat meisje?"De stem klinkt me absoluut niet bekent dus zal dat wel Louis zijn."Zij?Niet op letten!Ze doet altijd zo!Ze is tijdsverschil gast!Ik zeg het je maar!"Dit was dan weer de stem van Liam. Ik doe weer mijn eigen 'ik ben niets waart' ding en staar eindeloos voor me uit. "Louis Tomlinson."Zijn ogen kijken in de mijne en ik kijk weer naar mijn handen.Het geluid van de oude stoel die naar achtere word geschoven glamt door mijn oren.In mijn ooghoek zie ik hem op de stoel zitten starend naar mij."Stop met naar me te staren!"mompel ik door de kleine opening tussen mijn lippen en de mouw van mijn trui om mijn hand heen."Wat?"Een zucht verlaat mijn mond uit irritatie."Stop met n-""Ik heb je wel verstaan!Maar ik neem geen mensen serieus die me niet kunnen aankijken."Ik kijk hem aan op de manier hoe ik iedereen aankijk.Ik kijk naar hun gezicht wat hun de indruk geeft dat ik hun aankijk.Ik kan niet in andermans ogen kijken.Ogen kunnen te veel vertellen zonder dat je het wilt.Ze kunnen je veraden als jij eigenlijk wel het laatse snoepje genomen hebt.Ze kunnen je veraden wanneer je zegt dat je niet verlieft bent op die ene jongen.Maar ze kunnen je ook veranden wanneer je droevig bent.Wanneer je gekwetst bent.Wanneer je liegt en wanneer je bedriegt."Kijk in mijn ogen."Ik kijk hem even aan en zie twee zeeblauwe ogen die me onderzoekend aankijken waardoor ik weer wegkijk."Je,je ogen zijn.Ze zijn echt prachtig."Ik kijk op maar kijk recht voor me.Dit is het eerste compliment dat ik heb gekregen van een jongen sinds ik hier ben.Moet ik dankuwel zeggen?Ik ken hem nog niet eens,waarom zou ik dat zeggen? Ik sta op en duw mijn schouders nog meer omhoog en duw ze zo dichter tegen mijn lichaam.Ik stap weg van de tafel,want dat iswat ik altijd doe.Weglopen van mijn problemen en van nieuwe contacten.

Hiii piepsssss,New book,again.😊✌️Hope you like it and yeah I love you all!!!😘😘😘😘